Hoofdcategorieën
Home » One Direction » just a movie » ten
just a movie
ten
Lyam leidde me naar een knalpaarse bank die ergens in een hoekje stond. En met knalpaars bedoel ik echt knalpaars. Geen idee wie die bank had gekocht. Waarschijnlijk een kleurenblind persoon die dacht dat een knalpaarse bank leuk was. Ik trok mijn benen op en zat mijn mijn allstars op de bank. Ik deed de eigenaar nog een plezier. Zo kon hij deze weg doen en een nieuwe kopen. Lyam zocht de ruimte af naar Edward, Martin en Alex. Ik vond ze. Ze zagen er heel ontspannen uit. Alsof ze niet die ene band waren met wie iedereen wilde trouwen. Een tijdje hadden Lyam en ik het over van alles en nog wat. Van de knalpaarse bank tot de barkeepers die misschien iets beter moesten luisteren.
'Wat vind je van mij?', vroeg Lyam ineens uit het niets. Ik voelde mijn hoofd gewoon rood worden. Moest hij nou per se die vraag stellen? Waarom? Toen ik geen antwoord gaf zei Lyam: 'Vind je me leuk, of ben ik gewoon een goede vriend...'
'Wil je het echt weten?' vroeg ik terwijl ik over de muziek heen probeerde te praten. Man, ze mochten die muziek best wel wat zachter zetten. Mijn oren knalde zo ongeveer van mijn hoofd. Alhoewel... Als dat 2 minuten eerder was gebeurt had Lyam me die vraag niet kunnen stellen omdat ik die toch niet had gehoord. Waarom is het leven zo ingewikkeld? Lyam knikte.
'Dat wil ik echt weten.' zei hij en hij haalde zijn hand door zijn haar. Ik zuchtte diep.
'Ik vind je onnatuurlijk knap. Je ogen zijn zo ongeveer een doolhof, ik verdwaal erin als je begrijpt wat ik bedoel.' Ik boog mijn hoofd. Nu zou Lyam me gaan uitlachen. Toen ik niks hoorde keek ik op. Ik zag Lyam met een smile van hier tot Tokyo.
'Moet je zo lachen?', vroeg ik verontwaardigt. 'Ik zeg zonet dat ik je leuk vind en jij zit me uit te lachen!'
'Ik lach je niet uit!', zei Lyam terwijl zijn smile nog groter werd.
'Jawel', zei ik. 'Dat doe je wel.'
'Nietes'
'Welles'
Toen barstte Lyam in lachen uit. 'We lijken net kinderen.' zei hij. Even was het stil.
'Wat vind je van mij?', vroeg ik aan Lyam terwijl ik naar mijn ineens ontiegelijk interessante schoenen keek.
'Wil je dat echt weten?', zei Lyam plagend.
'Je bent onmogelijk', riep ik lachend aan. Lyam keek me serieus aan en knikte.
'Dat hoor ik vaker. Maar de vraag was wat ik van jou vond.' Mijn schoenen werden weer heel erg interessant. Het viel me nu pas op dat de veters wel eens vervangen mochten worden.
'Je bent een voetbalsterretje', zei Lyam. 'Je hebt leuke humor en een geweldige lach. Je durft alles. Ik kan nu nog 3 uur zo doorpraten over je geweldige eigenschappen.'
'Maar je kent me nog niet eens 24 uur!', zei ik verbaasd terwijl ik de fout begin in zijn ogen te kijken. Ik zat meteen weer vast in het doolhof.
'Geloof je in liefde op het eerste gezicht?' vroeg Lyam. Ik haalde mijn schouders op.
'Ik wel', zei Lyam. Ik keek hem niet begrijpend aan.
'Dus..' zei ik toen hij niet verder ging.
'Ik vind jou ook leuk gekkie!', zei hij lachend. Mijn mond viel open. Lyam, 1/4 van Troublemaker, gespierde knappe jongen met onmogelijk blauwe ogen, vond mij leuk. Ik ben nou niet bepaald een type dat snel gilt, maar op dat moment moest ik heel erg mijn best doen om niet te gaan gillen. Plus, als ik zou gaan gillen zou Lyam een gehoorbeschadiging oplopen. Ik denk niet dat zijn fans daar heel erg blij mee zouden zijn.
Reacties:
AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA
OMG I LOVE IT(l)
ik vind het lief!!