FanFic.nl

just a movie

sixteen

Rond 11 uur wilde ik naar huis gaan. Alex begon meteen te jammeren.
'Ik dacht dat we een sleepover hadden!' riep hij uit.
'Ja', viel Martin bij. 'En bij een sleepover blijf je logeren.' Ik zuchtte overdreven.
'Want dat wist ik niet', zei ik overdreven dramatisch met precies de goede hoeveelheid sarcasme. Maar mijn dramatische act kon niet verbergen dat ik niet wist wat ik moest doen. Ik vertrouwde deze jongens mijn leven toe, dat was inmiddels wel duidelijk. Maar toch, ik kende ze nog geen week. Moest ik dit wel doen? Aan de andere kant. Vanochtend was er ook niks gebeurt. En mijn ouders zouden me toch niet missen. Tel daar 4 paar gezichten bij die me smekend aankeken. Ik ging overstag.
'Dan ga ik wel mijn tandenborstel en pyjama halen', zei ik. Alex en Edward begonnen te juichen. Martin begon rondjes om me heen te rennen, ik wist nog steeds niet waar hij de energie vandaan haalde om nu rondjes te rennen. Ik bedoel, afgelopen nacht hadden ze amper geslapen. Normale mensen zouden nu omvallen van de slaap. Maar iedereen zou wel weten dat de Troublemakers niet normaal waren. Lyam grijnsde alleen maar met zijn beruchte smile van hier tot Tokyo. Ik ga zijn glimlach een keer opmeten. Misschien kom ik echt in Tokyo. Zou wel cool zijn eigenlijk. Ik wilde richting de deur lopen toen Edward me tegen hield.
'Het is al laat jonkvrouwe', zei hij serieus. 'Het is niet fatsoenlijk om een jonkvrouwe alleen in het donker te laten lopen.' Ik dacht dat Edward een grapje maakte en liep door. Daar kwam ik erachter dat Edward geen grapje maakte. Hij had Alex, Martin en Lyam gewenkt en ze brachten me in schildpadformatie terug naar mijn kamer. In films zag het er altijd leuk uit. In het echt lukte het niet zo. Ik kwam nauwelijk vooruit. Tegen kwart voor twaalf werd de deur van mijn kamer eindelijk in zicht. Ik vluchtte door mijn deur naar binnen en griste mijn tandenborstel en pyjama mee. Ineens bedacht ik me dat Lyam mijn vriendje was. Ik bleef stilstaan. Zou hij van me verwachten dat ik bij hem in bed ging liggen? Want dat zag ik op het moment niet zo zitten. Aangezien ik hem pas een paar dagen kende. Je snapt me wel denk ik. Ik liep weer naar buiten en zat meteen weer gevangen in de schilpadformatie. Het duurde weer drie kwartier voordat we weer terug waren. In die drie kwartier had ik geprobeerd niet te piekeren. Maar als je niet aan iets wil denken, denk je daar juist aan. Vandaar dat ik alleen maar piekerde. Ik beet op mijn lip. Ik moest echt stoppen met op mijn lip bijten. Nog even en het werd een vervelende gewoonte. Het werd nog een hele klus om bij de jongens binnen te komen. Ze wilde de schildpadformatie niet los laten. En probeer maar eens een deur binnen te lopen met een jongen links en een jongen rechts. Als je het ooit geprobeerd heb weet je dat dat simpelweg niet te doen is. Eenmaal binnen werd de schildpadformatie eindelijk opgeheven. Ik begon in het rond te rennen.
'Eindelijk vrij!' riep ik. Lyam liep naar de stapelbedden en haalde er een dekbed en kussen vandaag. Die legde hij op de bank. Zonder het te laten merken slaakte ik een zucht van verlichting. Ik zou op de bank slapen, dus niet bij Lyam. Begrijp me niet verkeerd, Lyam is mijn vriendje enzo, maar om na 4 dagen in hetzelfde bed te slapen vind ik toch net iets te snel. Ik zou wel weer zo'n ouderwets geval zijn. Na 5 minuten bleek echter dat Lyam van plan was om op de bank te gaan slapen.
'Ho eens even', zei ik terwijl ik hem tegenhield. 'Ik ga op die bank slapen. Ik ben hier de gast.' Lyam schudde zijn hoofd.
'Hoor eens even, ik ga op de bank omdat jij de gast bent. Gasten moet je goed behandelen anders komen ze niet meer terug.' Toen ik wilde tegenstribbelen zei hij: 'Bovendien ben jij mijn vriendin.' Ik zag dat hij niet te overtuigen was. Ik legde me bij zijn beslissing neer. Volgens mij is dit een van de weinige discussies die ik niet kon winnen.

Reacties:

tamarastyles zei op 29 juni 2013 - 15:41:
nooit geprobeert maar dat ga ik zeker een keer doen! dankzij dit verhaal ga ik me de komende 3 maanden niet vervelen

Tweety zei op 29 juli 2012 - 2:20:
Awh(h)