FanFic.nl

just a movie

twenty nine

Phoebe was met allerlei kwastjes en kleurtjes in de weer. Dan gooide ze dit op mijn gezicht, dan weer dat. Ik voelde me net de Mona Lisa. Maar ik moet toegeven dat het resultaat heel erg mooi was. Mijn lichte huid leek te glinsteren. Mijn ogen waren bedekt met een licht laagje blauwe oogschaduw. Mijn lippen waren versierd met een doorzichtig lipglosje. Daarna had Phoebe mijn wimpers op nepwimpers laten lijken. Ze waren voller, dikker, langer... Je snapt wat ik bedoel. Toen ik mijn jurk aantrok deed ik mijn best om mijn gezicht heel te laten. De jurk viel precies op de grond. Met mijn zwarte ballerina's zag het er heel leuk uit, al zei ik het zelf. Toen begon Phoebe aan mijn haar te frunniken. Eerst stak ze het op. Toen liet ze het weer los hangen. Daarna pakte ze er een krultang bij. Blijkbaar was het nog niet perfect want ze begon mijn haar te stijlen. Dat was blijkbaar ook niet geweldig. Ze zette grove krullen in mijn haar en nu was ze pas tevreden. Ik wilde uit beleefdheid vragen of ik Phoebe's haar moest doen, of haar make-up, maar besloot dat niet te doen. Ik had geen idee waar alles voor was. Ik liet Phoebe lekker haar gang gaan en zette de radio aan. Ik ging helemaal los op Kelly Clarkson. Ik was zo fan van haar, niet te filmen. Ik dansde mijn hele kamer rond. Toen het liedje klaar was, was Phoebe ook klaar met haar haar en make-up. Geen idee hoe ze dat voor elkaar had gekregen. Ze trok haar paarse jurk aan met 1 lange mouw. Om haar armen deed ze haar favoriete armbanden zie ze altijd aan had. Een vriendschapsbandje, dat we samen hadden gemaakt toen we in groep 5 zaten, een bedelarmband, waar ze elke verjaardag een ander bedeltje aan hing, en een bandje waar I love Milano op stond. Om haar nek hing ze een ketting met een hartje eraan. Dat had ik haar gegeven voor haar verjaardag. Op de achterkant stonden onze namen. Haar ogen waren bedekt met lichtpaarse oogschaduw en mascara. Haar lippen hadden hetzelfde lipglosje als ik. Phoebe's haren waren kunstig opgestoken. Achter elkaar liepen we de trap af. We waren de deur naar de woonkamer net door toen we werden belaagd met flitsen. Onze ouders waren al begonnen met foto's maken. Ze bleven herhalen dat we er prachtig uitzagen en dat we zo snel groot werden. Ik rolde met mijn ogen, net zoals Phoebe, maar we gaven onze ouders een dikke knuffel. De fotoshoot werd voortgezet in de tuin. We poseerden samen. We poseerden apart. We poseerden bij de vijver. We poseerden bij de bloemen. We poseerden in de deuropening. We poseerden overal, op alle mogelijke manieren. We gingen nog net niet op de grond liggen. Normaal zou ik dat wel doen, maar nu had ik een jurk aan. En ik had een gala. Daar moest ik wel goed verschijnen, anders kreeg ik dat de rest van mijn leven te horen.
'Esther, weet jij of we dat ene al verteld hebben?' vroeg mams. Ik werd nieuwsgierig. Wat bedoelde ze met dat ene?
'Ik weet het niet,' zei Esther.
'Nou', zei Robin. 'Daar komen we maar op een manier achter.' Ik wist dat ze een toneelstukje speelden om ons nieuwsgierig te maken.
'Maar wat nou als we nog niks hebben verteld?', jammerde paps. Hij kon echt goed toneelspelen. Nog iets wat ik niet van hem wist. Hij was alleen wel een beetje dramatisch.
'Want als we niks verteld hebben verpesten we de verassing!' jammerde mijn vader door. Phoebe was de eerste van ons twee die haar nieuwsgierigheid niet meer kon bedwingen.
'Wat moeten jullie ons vertellen?' smeekte ze.
'We hebben het dus nog niet verteld', zei Esther glimlachend. Nu kon ik me ook niet meer inhouden.
'Ons hele gala is verpest als jullie nu niks zeggen!' jammerde ik. ik had dat dramatische echt van paps geërfd. Paps en Robin zuchtte tegelijk terwijl mams en Esther glimlachte.
'Vertel, vertel, vertel!' jammerde ik en Phoebe tegelijkertijd.
'We hebben een soort van kaarten voor Troublemaker', zei mams voorzichtig. Ik begon te gillen.
'Voor het concert van zaterdag', zei paps terwijl hij boven het gegil uitkwam.
'Plus, we hebben twee kaarten, dus Phoebe mag iemand meenemen.' Esther moest intussen schreeuwen om boven mijn en Phoebe's gegil uit te komen.
'Phoebe gaat mee!' gilde ik. 'Phoebe gaat absoluut mee!' Phoebe gilde zo mogelijk nog harder.
'En..' Robin stopte zijn handen voor de monden van Phoebe en mij zodat hij op normale toon kon praten. 'En we hebben backstagepassen', zei hij toen we stil werden. De hel brak los.

Reacties:

tamarastyles zei op 29 juni 2013 - 16:44:
gehoorbeschadeging! nou ja dat hadden mijn ouders ook gehad als ik kaarten kreeg voor 1d, maar dat is niet zo dus iedereen in mijn omgeving kan nog horen

Tweety zei op 29 juli 2012 - 23:23:
IK HEB NOG MEER BOMMEN NODIG, HET IS VEEL TE LEUK, PAAS MIJ MEER BOMMEN, ALSJEBLIEFT!!!!!

Ken je die kat uit Shrek, een keer kijkt ie heel zielig met enorme ogen, zo kijk ik nu