Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » One Direction » just a movie » thirty seven

just a movie

30 juli 2012 - 2:41

749

2

275



thirty seven

Ripped gloves, raincoat Tried to swim and stay afloat Dry house, wet clothes Loose change, bank notes Weary-eyed, dry throat Call girl, no phone... Ed Sheeran - The A Team

We zongen de sterren van de hemel. Ahum ahum. We zouden willen dat we de sterren van de hemel zongen. We blèrden een beetje mee op de muziek van Kelly Clarkson maar dat was het dan ook wel. Nadat we alledrie minstens twee keer op de grond hadden gelegen van het lachen vonden we het wel genoeg.
'Zullen we kijken hoe het met de jongens gaat?' vroeg Phoebe.
'Jij wil alleen maar weten hoe het met Alex gaat, Phoebs.' zei Janice. Ik moet toegeven. Janice was veel slimmer dan ze eruit zag. Phoeb bloosde.
'Niet blozen Phoebs', zei ik. 'Dan ben je niet aantrekkelijk meer voor Alex. Ik heb ergens gelezen dat hij blozende mensen haat. En wortels.' Janice begon te lachen.
'Waar heb je dat nou weer gelezen? Alex houdt hij wortels. Hij houdt van alles wat je op kan eten.' zei ze.
'Eeuhm, internet?' zei ik terwijl ik enorm hard moest lachen. Ik zag het al helemaal voor me. Alex die alle blozende mensen en wortels ontwijkt. Arm in arm liepen we weer terug naar het podium. De terugweg leek sneller te gaan dan de heenweg. Voor we het wisten stonden we arm in arm naar de jongens te kijken terwijl ze hun laatste liedje zongen. Ik zwaaide naar Lyam. Hij reageerde er niet duidelijk op maar ik dacht een klein glimlachje te zien. Hij liep op zijn gemakje van het podium af na een hele lange zwaaisessie met de fans te hebben gehad. Toen hij uit beeld was sprong ik in zijn armen en kuste hem. Ik kuste mijn vriendje. Daar kon niks tegen op, zelfs geen Kelly Clarkson. Al had ik er geen problemen mee als ze langs zou komen. Ik moest lachen.
'Wat is er zo grappig?' vroeg Lyam.
'Niks, ik had even een buitenpretje.' zei ik lachend.
'Buitenpretje?' vroeg Lyam verbaasd. Nu moest ik nog harder lachen om zijn gezicht. Ik zocht Phoebe en zag haar bij Alex. Duh, ik had het kunnen weten. Janice stond een beetje alleen. Ik vond het een beetje gemeen. We waren de hele tijd met elkaar omgegaan maar nu de jongens terug waren gekomen negeerden we haar volkomen.
'Ik ga even naar Janice, ze staat zo alleen.' zei ik tegen Lyam voordat ik aanliep. Lyam knikte en liep naar Martin toe, die bezig was met zijn haar. Voordat iemand iets had verwacht haalde Lyam zijn hand door Martins haar en ruïneerde zijn hele kapsel.
'Daar ga je spijt van krijgen Lyam Baker!' schreeuwde hij naar een wegrennende Lyam. Ik ging naast Janice lopen.
'En dat is dan mijn vriendje', zuchtte ik klagend tegen Janice. Janice moest lachen. Ze wist dat ik het niet meende.
'Het blijven jongens', zei ze. 'En jongens zijn net kleine kinderen.' Lyam kwam langsgerend met Martin achter zich aan. Lyam lachte de hele tijd. Martin zei de hele tijd: 'Hier ga je spijt van krijgen Baker!' Maar ook hij glimlachte. Ik keek Janice aan en rolde met mijn ogen.
'Word je dit niet zat?' vroeg ik aan Janice. Ze haalde haar schouders op.
'Ik heb heel vaak zin om gewoon mee te doen. Ik heb niet zo'n goede vrienden zoals zij elkaar hebben. De meeste mensen vinden me te sarcastisch.' Ik was even stil. Hoe kon iemand Janice niet aardig vinden? Ze was zo vrolijk en altijd aardig.
'Je hebt mij nou toch?' zei ik. 'Kom, we gaan mijn vriendje redden' Ik pakte haar bij haar arm en trok haar mee. Janice begon te lachen en rende mee.
'Martin Johnson!' riep Janice. 'Laat Lyam gaan!'
'Ja!', riep ik. 'Laat mijn vriendje met rust.' Ik zag Martins hoofd de hoek om komen.
'Ik laat Lyam met rust hoor, vanaf nu.' hij grijnsde. Toen zag ik waarom hij grijnsde. Lyam kwam ook de hoek omgelopen. Zijn haren waren roze. En zijn gezicht ook een beetje.Ik begon te lachen.
'Hoe het je dat voor elkaar gekregen?' vroeg Janice. Zij kon tenminste nog gewoon praten terwijl ze lachte. Ik kreeg het nauwelijks voor elkaar om adem te halen.
'O, gewoon', zei Martin. 'Je moet even weten waar een roze spuitbus staat en dan op een willekeurig iemand spuiten. Ik wilde het eigenlijk bewaren om 's nachts bij iemand te doen maar dit kon ik niet laten.'
'Het is toch wel uitwasbaar hè?' vroeg ik toen ik weer normaal kon ademhalen. Martin werd roos.
'Eeuh', zei hij. 'Daar heb ik niet op gelet.'
'Dude', riep Lyam uit. 'Dit is dus niet cool!'


Reacties:


tamarastyles
tamarastyles zei op 29 juni 2013 - 19:45:
dat is wel cool lyam!
ik lag me rot! a pink boyfrend
XXX Tamara


Tweety
Tweety zei op 30 juli 2012 - 2:47:
Wahahahhahahaha geniaal!
Snel verder! X

Sorry dat ik snel lees, je verhaal is gewoon zo super