Hoofdcategorieën
Home » One Direction » just a movie » forty six
just a movie
forty six
De volgende morgen had Lyam niks op de planning staan, maar die middag had hij een fotoshoot. Die ochtend ging veel te snel voorbij. Ik was gewoon gezellig met Lyam aan het kletsen totdat hij moest gaan. Dat vond ik nou zo leuk aan hem. Hij was een vriendje en beste vriend in een. Hij was een perfect vriendje, jeweetwel, goed kunnen zoenen enzo, maar je kon ook lekker met hem praten. Ik probeerde hem zo lang mogelijk op te houden. Phoebe was met dezelfde tactiek bezig.Helaas voor ons werden Edward en Martin het zat om op Lyam en Alex te moeten wachten dus ontvoerden ze hen. Phoebe en ik kregen het voor elkaar om ongezien het huis te verlaten. Dat vond ik op zich nog best wel knap van ons. Probeer maar eens ongezien een huis te verlaten als er miljoenen journalisten voor de deur stonden. Maar het is me gelukt. Al heb ik geen idee hoe het me is gelukt. Phoebe had waarschijnlijk hetzelfde gevoel. Phoebe en ik besloten Londen weer in te duiken. Dan kon Phoebe bij de starbucks haar koffie drinken en ik mijn muffins eten voordat we onszelf dood gingen shoppen. Phoebe bleef maar praten over Alex. Hoe geweldig hij wel niet was en dat soort dingen. Ik luisterde geduldig. Ik moest er af en toe wel om lachen. Ik had Phoebe nog nooit zo gezien. Meestal was ze anders. Dan was het: Ja, hij is wel leuk hoor, en 3 dagen later was ze weer single. Phoebe wilde zich nog niet binden. Ze wilde van haar jeugd genieten, zoals ze dat zelf zo mooi kon zeggen. Ja, Phoebe was tot over haar oren verliefd. En laten we eerlijk zijn, ik ook.
'Ik praat wel heel veel over Alex, ja toch?' vroeg Phoebe ineens beschaamd.
'Als je dat vervelend vind moet je het zeggen hoor, dan mag jij over Lyam praten.' ging ze verder. Ik begon te lachen.
'Lieve Phoebs', zo begonnen mijn preken altijd. Phoebe zag het aankomen.
'Ik heb al zoveel over Lyam gezegt, nu mag jij wel over Alex. Plus, ik heb je nog nooit zo verliefd gezien dus ik weet ook niet zo goed hoe ik moet reageren.' ging ik in een adem verder.
'Lady, Alex is gewoon ge-wel-dig!' zei Phoebe toen mijn preek afgerond was en ze snapte dat ze zoveel over Alex mocht praten als ze zelf wilde. Misschien had ik beter niet kunnen zeggen dat ze zoveel over Alex mocht praten als ze maar wilde. Elk moment dat Phoeb kon praten, praatte ze over Alex. Ik had het idee dat ik Alex ineens veel beter kende. Toen ze over zijn zoenen begon vond ik het wel genoeg.
'Phoebe, dit zijn dingen die ik allemaal niet wil weten. Als Alex alleen jouw vriendje was... Oke. Maar hij is ook mijn vriend. En om eerlijk te zijn heb ik geen zin om te weten hoe hij zoent enzo. Dan zie ik hem telkens zoenen als ik tegen hem praat enzo, en daar heb ik niet zoveel zin in. Ik zie liever Lyam in mijn gedachtes.' Phoebe stak haar tong uit naar mij, maar ze stopte met alle details die ik allemaal niet wilde weten. Gelukkig wist Phoebe hoe ver ze kon gaan. Als ze dat niet had geweten, tja, dan had ik haar niet verteld hoe verschrikkelijk ze eruit zag in dat ene jurkje dat ze zo leuk vond. Grapje. Alle jurkjes stonden Phoebe goed. Dus ook dat ene jurkje dat ze zo leuk vond. Ik was niet jaloers. Ik trok toch geen jurkjes aan. Je moest wel heel erg hard je best doen om mij een jurk aan te laten trekken. Bij de gedachten begon ik te lachen. Zodra ik Phoebe had vertreld waar ik om lachte, grinnikte ze vrolijk mee.
Reacties:
Haha je zou maar opeens in de lach schieten als je bff over haar vriendje verteld