just a movie

Hoofdcategorieën

[complete lijst]

Nu on-line: (0)

[complete lijst]

Home » One Direction » just a movie » fifty two

just a movie

Geschreven door:

ZoeyRedbird

Onderdeel van:

just a movie

Laatst bijgewerkt:

1 aug 2012 - 23:33

Aantal woorden:

570

Aantal reacties:

Aantal keer gelezen:

285

fifty two

On the first page of our story The future seemed so bright Then this thing turned out so evil I don't know why I'm still surprised Even angels have their wicked schemes And you take that to new extremes But you'll always be my hero Even though you've lost your mind... Rihanna - Love The Way You Lie Part 2

Esther en Robin waren niet zomaar langsgekomen. Ze hadden van mij gehoord dat het behoorlijk serieus was tussen Alex en Phoebe. Ze wilden hun voorlopige schoonzoon wel eens zien. Plus ze wilden die Lyam van me wel eens zien. Plus ze hadden Leo gemist. Esther was namelijk Leo's peettante. En Leo was zijn peetvader. Ik had geen peettante en ook geen peetvader. Of misschien had ik die wel, maar wist ik het niet. Mij boeide het niet zo veel, ik wilde het beste voor Leo. Esther hielp mams ook met pannenkoeken bakken. Ik had gevraagd of we vanavond pannenkoeken konden eten. Ze vond het best. Ze had het ervoor over om uren lang in de keuken te staan. Ik hield van haar. En van Esther natuurlijk. Om 1 uur ging de bel nog een keer. Phoebe en ik sprintte weer naar de voordeur. Dit keer waren het wel de goede mensen. Ik sprong in Lyams armen, voordat hij goed en wel uit de rangerover was gestapt. Ik gaf hem een kus en ging daarna door naar Janice. Paps, mams, Esther, Robin en Leo waren intussen ook naar buiten gekomen. Janice was meteen helemaal fan van Leo. Net zoals Lyam. Het was enorm leuk om te zien. Zodra ik iedereen geknuffeld had gingen ze door naar Leo. Mams glunderde van trots. Zo snel als maar mogelijk trok ik Janice los van Leo en nam iedereen mee naar boven. Zo konden ze hun spullen alvast uitpakken. Edward, Martin en Janice waren snel klaar. Al heel snel lagen hun spullen op de planken in de kast. Lyam en Alex deden er iets anders over. Maar die deden twee dingen tegelijk. Uitpakken en mij zoenen. Nouja, Lyam zoende mij. Alex zoende met Phoebe. Uiteindelijk was Janice het zat en begon zij alles op te bergen.
'Ik moet ook alles doen.' zuchtte ze terwijl Lyam me losliet. Ik grijnsde.
'Bedankt Janice.' zei Lyam. 'Ik ben je eeuwig dankbaar.' Ik gaf iedereen een rondleiding door mijn huis. Lyam vond mijn kamer geweldig. Ik weet niet of hij dat zei omdat ik zijn vriendin was of omdat hij het meende. Ik ging voor het laatste. Als laatste gingen we door naar de woonkamer. Daar zaten paps, mams, Esther en Robin al met koffie. Leo was op bed gelegd. Dat was de enige kamer die ik niet had laten zien. Ik wilde hem niet wakker maken. Mams nam we even apart en zei een zin tegen me.
'Als ze niet te erg zijn mag je wat ons betreft naar Londen. Ik denk dat Esther en Robin het daar wel mee eens zijn.' Toen ging ze verder met de perfecte gastvrouw spelen. Ik kon haar wel zoenen. En dat deed ik ook. Heel vaak.
'Jullie gaan ze geweldig vinden!' fluisterde ik in mams oor. Ze glimlachte.
Toen iedereen eenmaal was voorzien van cola stelde ik iedereen officieel aan elkaar voor. Paps en mams zette me niet voor schut. Gelukkig niet. Dan had ik Leo opgegeten. Grapje. Ik ging mijn kleine broertje echt niet op eten. Ten eerste omdat hij superschattig was en ten tweede omdat ik geen kannibaal ben. Een kannibaal kan nie balen. Ik glimlachte. Dat zeiden Phoebe en ik vroeger altijd. Ik kreeg ineens een hysterische lachbui. Alleen mams keek me raar aan. De rest was het waarschijnlijk gewent van me. Fijn. Als paps en mams me niet voor gek zette, deed ik het zelf wel.