FanFic.nl

Rainy Adventures.

#3 Mirre

Mirre

''Mirre als we op tijd willen zijn, moeten we NU gaan'' riep mijn oma. Ik keek nog even rond of ik niks vergeten was,pakte mijn koffers en tas en rende naar beneden. Ik stapte in de auto en we reden naar Marlinde's huis. Marlinde zou vandaag afstuderen en dan zou ze in Forks een vervolg opleiding gaan doen. En ik en Amy mochten mee! We stopten voor Marlinde's huis en we stapten uit. Amy was ook net aangekomen en we vlogen op elkaar af. We gilden en liepen het huis in terwijl we aan het bespreken waren hoe gaaf het wel niet was dat we op onszelf gingen wonen. We waren druk in gesprek totdat we hoorden dat iemand de sleutel in het slot stak. Marlinde kwam door de deur en ik en Amy rende gillend op haar af. "Nou mag ik hopen dat jullie mee gaan." zei Marlinde. "Wij gaan mee!" schreeuwden ik en Amy in haar oren. Marlinde slaakte een blije kreet en knuffelde haar familie. Marlinde was aan het huilen en liep weer naar ons toe "Kun je het geloven, we gaan naar Forks!" juichte Marlinde. "I know!!! ik en Amy gaan naar Forks Highschool." Zei ik. Marlinde kreeg een grote lach op haar gezicht en zei "Ik loop daar stage als teken-lerares!!!" We waren alledrie enthiousiast en aan het gillen totdat we werden onderbroken "Dames jullie vertrekken morgen al, help Marlinde haar koffers maar inpakken." lachte Marlinde haar moeder. "Hè? morgen al, en hun dan?" vroeg Marlinde verbaasd. "Ze hebben hun koffers allang hier klaar staan in huis. ze blijven vannacht slapen en morgen vertrekken we heel vroeg naar het vliegveld.'' antwoordde ze. We gilde alle drie en liepen toen naar boven om Marlinde te helpen met inpakken. Na een paar uur hadden we haar koffer en twee weekendtassen ingepakt en bij de deur klaargezet. Ik en Amy liepen naar beneden om afscheid te nemen. Ik gaf mijn oma een dikke knuffel en een kus, mijn kleine zusje tilde ik op. ''Ik ga je missen'' zei ze. ''Ik jou ook'' zei ik en ik zette haar weer neer. ''Maar ik ga je schrijven.'' ze lachte en ik liep weer naar boven terwijl ik een traan wegveegde uit mijn ooghoek. We plofte op onze bedden en praten over morgen en of het leuk zou zijn in Forks. Benieuwd bij wie we in de klas zouden komen en of de mensen aardig zouden zijn. Het was allemaal zo spannend, we konden niet wachten tot de volgende dag. Uiteindelijk vielen we in slaap, maar ongeveer 5 uur later werden we al gewekt. "Opstaan dames, binnen 1 uur zijn we weg!" zei Marlinde's vader. Vermoeid stonden we op en kleden ons snel aan in de kleren die we de dag ervoor al klaar hadden gelegd. We renden naar beneden en aten ons ontbijt. Daarna gingen we ons klaar maken en liepen weer naar beneden met onze koffers. Marlinde nam afscheid van haar familie en kwam met betraande ogen naar ons toe. We knuffelde haar en stapte toen in de auto. Op weg naar het vliegveld. Op weg naar Forks.


Het was een lange rit naar het vliegveld en we waren alle drie best moe. We vielen in slaap en werden pas wakker toen we voor het vliegveld stopten. We stapten uit en pakte onze koffers en tassen uit de achterbak en liepen naar de douane. We moesten alle metalen dingen afdoen. ''a-alles? Ook sieraden?'' vroeg ik. Ik had mijn ketting gekregen van mijn moeder. Het was een miniscuul muziekdoosje dat als je het open deed een slaapliedjes speelde die mijn moeder had ingezongen. Ik kon hem gewoon niet afdoen. De man mompelde iets in zijn portofoon. ''Mevrouw ik wil u verzoeken om even aan de kant te gaan.'' zei hij tegen mij. ''W-waarom? ik heb toch niks misdaan?''
''Mevrouw, u moet aan de kant.'' zei hij. Ik stapte opzij en liet de andere mensen erdoor. Marlinde en Amy liepen naar mij toe en gebaarde dat ze me iets moesten vertellen. Ik ging wat naar voren hangen en Amy fluisterde in mijn oor: ''Ze denken dat jij een mini-bom of drugs in je ketting hebt zitten. Ze durven de ketting dus niet open te maken omdat er misschien iets gevaarlijks in zit.'' Ik schoot in de lach. ''Maar wat gaan ze daar dan aan doen?'' vroeg ik. Marlinde en Amy wisselde een blik. Ik keek ze angstig aan en herhaalde mijn vraag. Marlinde boog voorover en fluisterde: ''Ze gaan er speciaal opgeleide honden bij halen.'' Ik kreeg even geen adem meer en begon bijna te hyperventileren. ''Ik moet hier weg. NU!'' zei ik jammerend. ''Rustig maar, het komt wel goed.'' suste Amy en Marlinde. Er kwam een man aan met twee honden. Ik gilde en probeerde weg te rennen, maar ik zat helemaal ingesloten. Ik begon te huilen en te schreeuwen dat die honden weg moesten gaan. ''Mevrouw ik wil u dringend verzoeken om nu onmiddelijk rustig te doen en deze honden u te laten besnuffelen.'' zei de man zenuwachtig. ''Haal die honden dan weg!!!'' schreeuwde ik terwijl de tranen over mijn wangen stroomden. Amy sprong naar voren en pakte mijn ketting beet. Ze deed hem open en een paar seconden later klonk er een melodietje gevolgd door de prachtige stem van mijn moeder. ''Ik geloof dat u nu de honden wel kan weghalen?'' vroeg Amy. Ze brachten de honden weer weg en langzaam kalmeerde ik en begon zachtjes mee te zingen. Ik werd overeind geholpen door mijn vriendinnen en we liepen door naar het vliegtuig. De reis was goed. Ik sliep een beetje en ik praatte samen met mijn vriendinnen over hoe cool het was om met zijn drieën samen te wonen. Eindelijk na een lange reis hoorden we een vrouwen stem over de intrercom spreken: ''Riemen vast, we gaan landen.'' We deden onze riemen vast en pakten elkaars handen beet. We zouden zometeen landen in Seatle en dan waren we nog maar een paar uur verwijdert van ons nieuwe thuis: Forks.


We stapten uit het vliegtuig en keken om ons heen. ''Maar....hoe moeten we nu in Forks komen?'' vroeg ik. ''Mijn moeder heeft gezegt dat er een taxi op ons wacht.'' zei Marlinde. We zochten en keken om ons heen totdat Amy opeen een kreet van vreugde slaakte ''Ik heb hem gevonden!!!'' zei ze terwijl ze naar een taxi wees met een bordje waarop stond: Marlinde,Mirre,Amy. ''Dat zijn wij!'' riep ik uit. Marlinde en Amy keken elkaar even aan en schoten toe in de lach. ''Joh!'' zeiden ze in koor. We liepen naar de taxi en stopten onze spullen in de kofferbak. ''Ik hoop dat onze taxi chauffeur knap is.'' zei Amy. ''Ik kijk wel even.'' zei ik en ik keek door het raampje. Achter het stuur zat een grijze en wat dikkige man. ''En izzie knap?'' vroeg Amy ongeduldig. ''Als je van spaanse jongens houd.'' zei ik. ''OMG meiden mag ik voorin zitten?'' zei ze met een pruillipje. Ik gaf Marlinde de ik-hou-haar-voor-de-gek-blik en ze knipoogte naar me. ''Ik vind Spaanse jongens ook heel knap...'' zei ze. ''En misschien wil ik ook wel voorin zitten.'' zei ik. ''Meiden alsjeblieft ik doe dan ook iets voor jullie.'' zei Amy en ze ging op haar knieën voor ons zitten. Ik en Marlinde keken elkaar aan. ''Nou oke dan.'' zei Marlinde ten slotte en we gingen op de achterbank zitten. Amy rende naar de autodeur en trok hem open. Ze keek naar de chauffeur en toen weer naar ons voordat Marlinde en ik in de lach schoten. Amy gaf ons een boze blik maar lachtte toen ook en ging zitten. ''Hallo meiden, ik ben Hank waar moet ik jullie heen brengen?'' vroeg Hank en hij lachte lief. Amy stelde ons voor en zei waar we naartoe moesten. We begonnen Hank helemaal uitteleggen waarom we naar Forks gingen en hij luisterde en knikte af en toe. Na een uur stopte hij voor de deur van een huisje. Ons huisje.


Het huis was niet groot maar zag er leuk uit. De lichtblauwe houten planken werden doorbroken door witte raamkozijnen en een veranda. Het was super cute!!! We renden met zijn drieën de trap van de veranda op en Marlinde stak de sleutel in het slot. Zodra de deur open ging begonnen we te gillen en sprongen we in het rond. We liepen naar binnen en begonnen met het verkennen van het huis. Amy liep de trap op. Marlinde liep naar links en ik besloot om Amy te volgen. Er waren drie deuren ik keek door de eerste naar binnen en zag dat er een super lieve badkamer was met een schattig bad erin. Ik wou doorlopen naar de tweede kamer maar hoorde Amy schreeuwen: ''Dit is mijn kamer!"' en besloot door te lopen naar de kamer erna. Ik opende de deur en mijn mond viel open. Ik stond in een best grote kamer met een bed met heel veel kussens. Er stond een mooie kaptafel en de kast was ook ruim genoeg. Ik keek naar links en zag dat er een boekenkast stond. Ik liep naar beneden en zag dat Amy een beetje moeilijk keek “Meiden, we hebben een probleem. Boven zijn maar twee slaapkamers.”� zei ze. Marlinde lachte en deed een deur open. Er was een slaapkamer beneden die, zo te zien, al was opgeëist door Marlinde. Ik pakte mijn koffer en tassen en liep weer naar boven. Ik pakte mijn kleren uit en legde ze in de kast behalve mijn danspakjes natuurlijk: die kregen een speciale plek. Ik zette de foto van mijn ouders op mijn nachtkastje en zette mijn boeken in de kast. Ik zou zometeen mijn speciale pakjes en mijn knuffels wel opbergen maar nu was ik hongerig. Ik liep naar beneden en ging naast Marlinde zitten in een stoel. ''Ik ben hongerig, wat eten we?'' vroeg ik. ''We hebben een pizza besteld.''
''Lekker!!! Wat voor pizza heb je voor mij?''
''Margaritha of course''
''Dan is het goed.'' zei ik en ik knipoogde. De deurbel ging en Amy keek uit het raam. ''OMG die pizzabezorger is knap!'' zei ze en ze opende de deur. ''Haai''
''He ik heb hier drie pizza's voor je.''
''Amy een beetje snel graag, we hebben honger en we willen ze eten nu ze nog heet en lekker zijn.'' riep ik en ik liep naar de deur.
''Nou ik zie hier twee hete en lekkere dingen.'' zei hij. Ik en Amy keken elkaar aan en schoten in de lach. ''Omg dat is gewoon...'' begon Amy
''De slechtste versiertruc...'' zei ik.
''OOIT.'' gierden we allebei. ''Denkt hij echt serieus dat dat gaat werken?'' vroeg Amy. Nog steeds rollend over de grond van het lachen, betaalde we de jongen. Lachend kwamen we met de pizza's de keuken in. ''Wat is er zo....ach laat ook maar. Ik ben te hongerig.'' zei Marlinde en ze pakte haar pizza. We aten ze voor de tv op. Na het eten was ik erg moe. Het was een drukke dag en ik wou graag goed uitgerust zijn als ik morgen opstond. ''Ik ga denk ik naar bed, ik ben nogal moe.'' zei ik en gaapte. ''Lekker slapen lieffie.'' zei Marlinde. ''Lekker slapen Mirs.'' zei Amy. ''Lekker slapen.'' zei ik en ik verdween naar boven. Ik liep naar de schattige badkamer en poetste mijn tanden. Ik liep naar mijn kamer en bedacht me dat ik mijn danspakjes en mijn knuffels nog moest uitpakken. Ik had geen zin om dat te doen en besloot dat ik dat morgen wel zou doen. Ik pakte mijn pyjama uit de kast en trok hem aan. Ik pakte mijn knuffel Bruintje, de bruine beer, uit mijn tas en stopte mijn nachtlampje in het stopcontact. Ik pakte Bruintje stevig beet en plofte op mijn bed. Ik hoorde gekraak en opeens was alles zwart en hing ik op de kop. Shit dacht ik. Dit is een inklapbed. ''HELP!!!!'' gilde ik wetend dat niemand mij zou kunnen horen omdat het bed veelste dik was. Ik moest huilen want ik was doodsbang in het donker en ik gilde tot ik geen stem meer over had. Shit nu kan ik niet meer praten én ik zit hier nog steeds vast! Ik pakte bruintje beet en huilend viel ik in slaap.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.