Hoofdcategorieën
Home » One Direction » just a movie » sixty eight
just a movie
sixty eight
Door het geflikflooi met Lyam waren we sneller thuis dan ik had verwacht. Paps en mams bedankten ons buurmeisje Taylor voor het oppassen op Leo en brachten haar naar huis. Met de limousine. Dat vond Taylor helemaal niet erg.
'Als jullie een oppas nodig hebben hoef je alleen maar te bellen.' zei ze enthousiast. Waarschijnlijk betaalden paps en mams haar goed. Of ze mocht Leo gewoon heel graag.
'Mag ik een keertje langskomen om met Leo te spelen?' vroeg Lilly. Ze mocht Leo dus heel graag.
'Natuurlijk!' zei mams hartelijk. 'Je hoeft alleen maar te bellen.' En met die woorden stapte mams en Taylor in de limousine. Alle 'tieners' liepen naar de zolder om hun bed in te kruipen. Het was tegen drie uur voordat we werkelijk in onze bedden lagen. We dronken nog wat cola terwijl we ons best deden om niet te knoeien. Niet ons beste plan ooit. Nadat de drie flessen cola op waren, waren we allemaal te hyper om te gaan slapen. Esther en Robin waren blijven logeren. Geen idee hoe aangezien wij al de matrassen ingepikt hadden. Paps en mams lagen ook al in diepe slaap. Leo wilde we al helemaal niet wakker maken. Dus gingen we maar twister spelen. Op zijn allerzachts natuurlijk, we wilden niemand wakker maken. Ik kan je vertellen dat zachtjes twister spelen geen optie is. Zeker niet toen Janice in slaap viel toen ze haar linkervoet op blauw moest zetten. Niemand wilde haar naar haar bed brengen omdat we dan uit positie waren en verloren. Edward offerde zich uiteindelijk op. Heel toevallig viel hij naast Janice in slaap. En met heel toevallig bedoel ik dus absoluut niet toevallig. Janice mocht gelukkig zijn met hem. Ik bedoel, Edward ging vrijwillig op de grond slapen om naast haar te kunnen slapen. Dan kun je toch net zo goed meteen trouwplannen maken, ja toch? Tegen vier uur besloot iedereen die nog niet in bed lag, dus iedereen behalve Edward en Janice, om ook maar eens naar bed te gaan.
'Welterusten Lady.'
'Welterusten Phoebe.'
'Welterusten Alex.'
'Welterusten Martin.'
'Welterusten Lyam.'
'Welterusten Lady.'
'Welterusten Janice, o wacht, die slaapt al. Laat maar zitten Janice. Droom maar fijn verder over je bruiloft waarbij Edward de bruidegom is.'
'Welterusten linkervoet.'
'Welterusten Paul.'
'Wie is Paul?'
'Paul is Paul. Hoe kun je dat nou niet weten?'
'Waar ken je Paul van?'
'Via de Hallo Ik Ben Paul Leuk Je Te Ontmoeten dagen.'
'Maar hoezo was jij daar dan? Jij heet Alex.'
'Phoebe, wie wil er nou geen Paul ontmoeten? Paulen zijn cool!'
'Is het niet Pauls? Paulen klinkt zo stom. Net alsof je pijlen zegt maar dan in plaats van de ij de au zegt.'
'Het is zekersteweten Paulen. Daar ben ik zeker van.'
'Dat wist ik al omdat je zekersteweten zei.'
'Ik val in herhaling, ik wordt oud! Is mijn haar al grijs?'
'Je haar is niet grijs, maar het haar van Paul wel.'
'Ik ben de enige die Paul welterusten heeft gezegt, wat onbeleefd van jullie allemaal!'
Lyam, ik en Martin lachte ons helemaal kapot om het gesprek tussen Phoebe en Alex.
'Als ik ooit een boek over mijn leven ga schrijven komt dit er zeker in.' lachte Lyam.
'Ik ook?' vroeg ik terwijl ik overdreven vaak met mijn ogen knipperde.
'Jij ook hunnybunny, jij ook.'
'WAAR IS GODVERDOMME DIE EMMER ALS JE HEM NODIG HEBT!'
Reacties:
emmers zijn er alleen als je ze niet nodig hebt het word tijd dat iedereen dat beseft! (we hebben nu allemaal een wijze les geleerd) paul = manager van 1d<3
Wahahahha en weer lig ik plat
Mijn ouders kijken me nu heel raar aan
Lolz
Snel verder xx
Het verdriet is namelijk nog niet voor bij moewahahahahahhaha