FanFic.nl

Another Granger

7) Zweinsteinexpres

“Oh nee, ik ben mijn pad kwijt!”� zei Marcel plots. Hij stond op en liep naar buiten op zoek naar zijn pad. Een half uur later kwam hij terug zonder pad. “We zullen helpen zoeken,”� stelde Hermelien voor “en misschien kunnen we beter ons gewaad al aantrekken.”� David zuchtte hij had helemaal geen zin om die pad te gaan zoeken en ook nog eens als enige zijn gewaad al aan te hebben maar om Hermelien gelukkig te houden deed hij het maar. Daarna trok ze elke coupé deur open om te vragen of ze een pad hadden gezien. Tot ze op een bepaald moment bij een coupé kwamen waar twee jongens zaten. De ene was roodharige, magere en slungelige. Hij had sproeten en grote handen en voeten de andere was zwartharige met felgroene ogen hij droeg een rond bril die met plakband aan elkaar hing. “Heeft iemand een pad gezien?”� vroeg Hermelien een beetje bazig. “We zeiden net dat we die niet gezien hebben.”� zei de roodharige jongen maar Hermelien luisterde niet meer, ze keek naar de toverstok in zijn had. “O, wilde je gaan toveren? Laat maar eens zien,”� zei ze terwijl ze ging zitten. De roodharige jongen antwoordde geschokt: “Eh… oké.”� Hij schraapte zijn keel en zei: “Boterbloemen, goud, zonlicht en banaan, maak die dikke, domme rat geel als saffraan.”� Hij zwaaide met zijn stok maar er gebeurde niks. De rat bleef grijs en snurkte door. “Weet je zeker dat dat een echte spreuk is?”� begon Hermelien. “Dan is het niet zo’n beste, hè? Ik heb al een paar eenvoudige spreuken geprobeerd, gewoon om te oefenen en die werkten allemaal. Verder heeft niemand buiten mijn broer en ik in mijn familie talent voor toveren, het was een enorme verrassing toen we die brief kregen, maar ik was dolblij, ik bedoel, tenslotte is Zweinstein de allerbeste school voor hekserij en hocuspocus die er bestaat. Ik ken alle schoolboeken natuurlijk al uit mijn hoofd, ik hoop dat dat voldoende is, en ik heet trouwens Hermelien Griffel en dat is mijn tweelingbroer David. Wie zijn jullie?”� ratelde ze heel snel. David zag de zwartharige jongen even naar de andere kijken. Dit was dus de reden waarom Hermelien zoveel moeite had om vrienden te maken. “Ron Wemel,”� mompelde de roodharige jongen. “Harry Potter,”� zei de andere. “Meen je dat?”� zei Hermelien. “Ik weet natuurlijk alles van je af, ik heb wat extra boeken gehaald, voor de achtergrondinformatie en je staat in Moderne Magische Geschiedenis en De Opkomst en Ondergang van de Zwarte Kunst en in Grote Magische Gebeurtenissen van de Twintigste eeuw.”� “Oh ja?”� zei Harry verbouwereerd. “Lieve hemel, wist je dat niet eens? In jouw geval had ik dat al lang nagekeken,”� zei Hermelien. “Weten jullie al op welke afdeling jullie komen? Ik heb het zo hier en daar gevraagd en ik hoop dat ik bij Griffoendor kom, dat lijkt me het beste. Ik heb gehoord dat Perkamentus daar ook op gezeten heeft, maar misschien kan Ravenklauw er ook mee door… Afijn, laten we maar weer op zoek gaan naar Marcels pad. Jullie kunnen je beter verkleden, want we zijn er zo.”� Ze wou vertrekken en toen keek ze naar David en vroeg: “Kom je mee?”� David die liever niet meer door de trein wou lopen op zoek naar een pad. “Euhm ik blijf liever hier,”� zei hij zo vriendelijk mogelijk en hij keek vervolgens naar Harry en Ron “Als jullie dat niet er vinden?”� vervolgde hij hoopvol. Harry keek even naar Ron maar zei toen: “Is goed voor mij.”� “Geen probleem,”� zei Ron. Hermelien vertrok. “Ik wil je niet beledigen maar ik hoop dat ik niet op haar afdeling kom,”� zei Ron. David lachte flauwtjes: “Ze valt best mee hoor, ook al komt ze bazig over.”� Ron smeet zijn toverstok in zijn koffer terwijl hij zei: “Stomme spreuk, ik heb hem van George, maar ik wed dat hij wist dat hij nep was.”� David ging er vanuit dat George zijn broer was. “Op welke afdeling zitten je broers?”� vroeg Harry. “Griffoendor,”� zei Ron die neerslachtig werd. “Daar hebben ma en pa ook gezeten. Ik zal wat te horen krijgen als ik er niet op kom. Misschien valt Ravenklauw inderdaad wel mee, maar stel je voor dat ze me bij Zwadderich indelen!”� “Dat is toch de afdeling waar Vol - ik bedoel Jeweetwel heeft gezeten?”� David knikte en Ron die somber onderuit zakte zei: “Klopt,”� “Weet je, volgens mij zijn de puntjes van Schurfie’s snorharen inderdaad wat lichter,”� zei Harry duidelijk in een poging Ron af te lijden. "Is het waar dat jullie al spreuken hebben geprobeerd?" vroeg Ron nieuwsgierig. "Ja!" antwoordde David . "Wil je er eens een laten zien als je dat niet erg vind?" Vroeg Harry enthousiast. "Oké. Even nadenken..." Ze David. Hij ging tegenover Harry zitten en hij wees met zijn toverstok op Harry zijn bril. Hij keek hem geschrokken aan. "Reparo" zei Dawid terwijl hij met zijn stok zwaaide. "Mijn bril is zo goed als nieuw! Bedankt." zei Harry blij. Ron glimlachte breed.

“Wat doen je twee oudste broers eigenlijk nu ze van school zijn?”� vroeg Harry nieuwsgierig. “Charlie zit in Roemenië om draken te bestuderen en Bill is in Afrika. Daar doet hij iets voor Goudgrijp,”� zei Ron. “Hebben jullie het trouwens gehoord van Goudgrijp? Er stonden zulke koppen in De Ochtendprofeet, maar die bezorgen ze waarschijnlijk niet bij Dreuzels. Iemand heeft geprobeerd een extra beveiligde kluis te kraken.”� David en Harry staarde hem aan. “Meen je dat? Wat is er gebeurd?”� vroeg Harry. “Niets, daarom is het juist zulk groot nieuws. Ze zijn ontsnapt. Mijn vader zegt dat alleen een machtige duistere magiër Goudgrijp een loer zou kunnen draaien, maar blijkbaar hebben ze niets meegenomen. Dat is juist zo gek. Natuurlijk is iedereen extra bang als zoiets gebeurt; uit angst dat Jeweetwel erachter zou kunnen steken.”� Er viel een stille terwijl er nagedacht werd over het nieuws.

Reacties:

Rebella zei op 12 aug 2012 - 18:23:
Vet!
Dit is echt vet!
Als je zo blijft schrijven, echt
Ik mis nu details niet eens meer!
Echt te gek!
Ga zo door!!!
Reb.

Pearly zei op 11 aug 2012 - 23:03:
Geef me a.u.b. een melding als je doorgaat!