FanFic.nl

just a movie

seventy eight

'Sorry Lyam, maar het is de waarheid. Jongens blijven altijd kleine kinderen.' zei ik op een toon waar je simpelweg niet tegen in kon gaan. Lyam probeerde het niet eens, daar kende hij me goed genoeg voor. Hij wist dat de kans minder dan een procent was dat je een discussie van mij zou winnen. Dus bespaarde hij zichzelf de vernedering.
'En over die puppy ogen, die hebben bij mij geen zin. Jeweetwel, de gevoelens van een steen...' zei ik terwijl ik met mijn wijsvinger in Lyams borst prikte.
'Damn it, dat waren mijn grootste wapens.' zuchtte Lyam. 'Nouja, dan moeten we het anders proberen.' Lyam liep naar de deur en opende deze.
'Jow, jongens. Mag ik alweer terugkomen?' riep hij.
'NEEEEEEEE.' schreeuwde Edward en Martin tegelijk.
'Blijf. Waar. Je. Bent. Beweeg niet! Waag het niet te bewegen!' schreeuwde Edward.
'Het gaat net zo goed. Als jij terugkomt wil Alex ook terugkomen en dan hebben we hier weer een kalkoen met water gevecht.' schreeuwde Martin.
'Jongens, ik heb honger, mag ik....' verder kwam Alex niet.
'NEEEEEEE.' schreeuwde Edward en Martin weer.
'Jullie blijven mooi bij jullie meisjes en komen pas weer te voorschijn als we je roepen.' schreeuwde Edward.
'Maar ik heb honger.' smeekte Alex.
'Dat had je moeten bedenken voordat je een halve kalkoen in mijn shirt gooide!' schreeuwde Edward. Ik liet me lachend op Lyams, pardon ons bed vallen. Al snel lag Lyam lachend naast me en we luisterde lachend naar het gesprek tussen Edward en Alex.
'Maar Edward, ik heb echt honger!'
'Maakt me niet uit!'
'Edwardus!'
'Je hebt een koelkast op je kamer staan. Misschien moet je die openmaken!'
'Dan moet ik opstaan!'
'Wat?'
'Ik heb geen zin om op te staan!'
'Maar als je hier naartoe gaat moet je alsnog opstaan!'
'Maar dan heb ik veel eten in een keer! Dat is het opstaan waard!'
'Flikker op Alex.'
'Dit is ook mijn huis Edwardus.'
'FLIKKER OP ALEX!'
'Ik voel me heel erg geliefd Edward.'
'Meest gehate persoon volgens mij: niet Voldemort maar Alex.'
'Edward!'
'Alex!'
'Martin, help me eens!'
'Waag het eens Martin!'
'Dit is tussen jullie jongens, ik ben Zwitserland hier, ik hou me erbuiten.' zei Martin.
'Dit is allemaal jou schuld Alex.'
'Zegt degene die me niet de keuken inlaat.'
'Alex!'
'Edward!'
'Paul!'
'Jennifer!'
'Jesse!'
'Will!'
'Puc!'
'Katala!'
'Is dit nou serieus nodig jongens?' schreeuwde Phoebe ertussendoor. 'Alex, help me eens even met dit fotolijstje ophangen?' Toen werd het stil. Ik lag met mijn hoofd op Lyams buik. Ik keek naar een best wel lege muur.
'Weet je wat me cool lijkt?' zei ik.
'Zeg het eens.' zei Lyam.
'Als je die muur daar helemaal vol plakt met foto's. Dat scheelt een boel fotolijstjes, je hebt geen saaie muur meer en het is gewoon cool om te zien als je wakker word.'
'Dat is geniaal Lady!' zei Lyam.
'Ik ben geniaal. Wen er maar aan.'

Reacties:

tamarastyles zei op 30 juni 2013 - 15:52:
IK BEN GENIALER!! Xd

Tweety zei op 10 aug 2012 - 22:02:
WAHAHAHHAHAHAHHAHHAA OMG IK LIG HIER HELEMAAL IN EEN DEUK XD