Hoofdcategorieën
Home » Jonas Brothers » Hiding love. [COMPLEET] » 12. Broken hearts..
Hiding love. [COMPLEET]
12. Broken hearts..
‘Verslagen! Je bent dood Joe!’
Joe gooide zijn controller op de bank en greep mokkend nog een stuk pizza uit de doos.
‘Beginnersgeluk..’
‘Natuurlijk Joe. Daarom heb ik je al 13 keer ingemaakt.’
Kevin sprong bovenop Joe.
‘Geef maar toe broertje, Taylor is hier de nieuwe heerser van de games in huis. Je bent afgezet!’
Joe trok een pruillipje.
‘Beloven jullie niets tegen Frankie te zeggen? Die maakt me kapot als hij weet dat ik in ben gemaakt door een meisje.’
Ik zat naast Nick op de bank. Ik gaapte.
‘Wordt het niet eens tijd om naar bed te gaan, jongens? Het is half vijf!’
Nick trok nog een blikje Red Bull open en bood het me aan.
‘Normaal gaan we de hele nacht door tot de zon opkomt. Daarna gaan we weer gewoon aan het werk.’
Ik sloeg het blikje af.
‘Nee bedankt. Hoe houden jullie het vol? Enig bezwaar als ik wel mijn.. Ehm, jou bed opzoek?’
Joe begon te grijnzen.
‘Dat is dus iets waar je me niet in kan verslaan. Wakker blijven!’
Kevin tikte hem op zijn achterhoofd.
‘Moet jij overal een wedstrijdje van maken?’
Joe knikte.
‘Ik ben gewoon de beste. Geef maar toe!’
‘Behalve in games.’
Er vloog een kussen richting Kevins’ hoofd. Joe sprong op en had er nog twee vast. Nick stond op en trok me omhoog.
‘Sloop de woonkamer niet. Ik kom zo terug. Ik leg Taylor even in bed.’
Joe en Kevin floten ons na, waarna de oorlog weer doorging.
‘Soms denk ik echt dat ik de oudste hoor te zijn.’
Ik lachte. Nick was zo volwassen. Maar op een goede manier. Hij was perfect.
‘N?’
Hij keek op me neer, terwijl onze handen verstrengeld waren.
‘Hmm?’
Ik zuchtte.
‘Denk je nog vaak aan Natasja?’
Daar moest hij blijkbaar even over nadenken.
‘Wie was dat ook alweer?’
Er trok een grijns over zijn gezicht. Ik kon niets anders dan zelf ook te grijnzen. Ik voelde me een idioot. We stonden voor zijn slaapkamerdeur.
‘Kan je het vanaf hier zelf vinden?’
Shit. Hij ging dus echt nog terug.
‘T? Wat is er? Je kijkt zo beteuterd.’
Oeps. Hij had me door.
‘Niets..’
Ik deed de deur open en wilde naar binnen stappen, toen hij mijn arm vastpakte.
‘Je dacht toch niet dat ik je zomaar liet gaan, toch?’
Hij trok me naar zich toe en plantte zijn lippen op die van mij. Het was een hartstochtelijke kus. Ik drukte me tegen hem aan.
‘Ik kan ook blijven..’
We waggelden samen de kamer in en plofte neer op de bank. Na weet ik veel hoeveel minuten heerlijk zoenen haakte ik me los, zwaar ademend.
‘Je moet terug naar je broers. Je hebt het beloofd..’
Nick knikte, ook hij ademde zwaarder dan hij normaal deed.
‘Je hebt gelijk..’
Hij drukte nog één kus op mijn lippen voordat hij opstond, me een dikke knuffel gaf en de kamer uitliep. Ik liep in een wolk naar het hemelse bed van Nick en liet me in de zachte dekens en kussens vallen. Ik nestelde me tussen de lichte stof en viel in een heerlijk diepe, vaste slaap.
Nick POV:
Ik kuste Taylor, gaf haar een knuffel en liep de kamer uit. Ik sloot de deur achter me en deed mijn ogen dicht. Ik zakte tegen de deur naar beneden, zwaar ademend. Taylor was in alle opzichten een geweldig meisje. Ik vond haar echt leuk. Maar hoe kon ze nou aan me vragen of ik nog wel eens aan Natas dacht.. Natuurlijk dacht ik nog wel eens aan haar. Vaak zelfs. Het is slecht, daar ben ik me van bewust. Ik kan mezelf wel voor mijn kop slaan. Wat moet Taylor hier wel niet van denken als ze dit ooit hoort. Ik voelde dat ik mijn telefoon in mijn broekzak had zitten. Ik dacht na. Natasja sms’en? Of niet..? Beter van niet. Ik liep terug naar de woonkamer.
Joe en Kevin hadden het gevecht gestaakt en zaten samen op de bank een potje FIFA 2012 te spelen. Ik klikte de TV uit.
‘Wat doe je nou, man?!’
Joe zwaaide zijn armen in de lucht alsof ik een penalty had gemist.
‘Ik heb geen idee wat ik moet doen met de hele situatie..’
Kevin stond op en sloeg met zijn hand tegen mijn schouder.
‘Vertel het eens aan je grote broers. We delen alles met elkaar, misschien kunnen we je helpen?’
Ik zuchtte.
‘Nou kijk, het zit zo..’
Taylor POV:
Ik schrok wakker. Shit! Mijn telefoon ligt nog op de salontafel en ik moest Mary nog sms’en. Halen of niet..? Beter van wel. Ik liep naar de deur om de gang op te gaan. Toen ik eenmaal de trap af was, hoorde ik de jongens praten. Ik kon het niet laten dan even mee te luisteren.
‘Wat doe je nou, man?!’
Het was Joe. Hij klonk opgefokt. Ik giechelde zachtjes. Waarschijnlijk had hij weer verloren. Ik wilde de kamer inlopen, toen ik Nick zijn stem hoorde.
‘Ik heb geen idee wat ik moet doen met de hele situatie..’
Waar heeft hij het over? Welke situatie?
‘Vertel het eens aan je grote broers. We delen alles met elkaar, misschien kunnen we je helpen?’
Nick zuchtte. Ik slikte.
‘Nou, kijk, het zit zo.. Ik vind Taylor echt een geweldig meisje. Ze is mooi, lief, spontaan, denkt aan andere en heeft een geweldige stem. Ze maakt me vrolijk en ik voel me geweldig als ik bij haar ben, wat ik nog nooit bij iemand ander heb gevoeld. Ze zoent geweldig en ik vind haar echt heel leuk. Maar Natas spookt ook nog ergens rond. Ik weet niet waarom. Ze is een achterbaks, manipulatief en verschrikkelijk aantrekkelijk meisje waar ik toch dik vier maanden mee samen ben geweest en heb gedacht dat ze de ware voor me was..’
Ik slikte. Hij denkt dus nog wel aan haar. Ik had het kunnen weten. Ik wilde dit niet meer horen. De tranen stroomde ondertussen over mijn wangen. Zachtjes liep ik weer richting de trap..
Nick POV:
‘Aha. Dus zo..’
Joe aaide over zijn kin, waar een sik zou moeten zitten die hij niet had.
‘Gast, je bent gek op Taylor. Dat kan zelfs een blinde zien. Natasja is niet goed voor je en dat heeft ze je ook laten zien toen die dag in de bar. Wat je me verteld hebt dacht ze weer eens alleen aan zichzelf. Taylor is gewoon jou type. Helemaal. Ga ervoor. Verknal het niet omdat er nog een of andere heks door je hoofd heen spookt. Vergeten en doorgaan.’
Kevin was duidelijk. Hij wist altijd alles goed te verwoorden.
‘Bedankt broer, je bent zoals altijd weer een redder in nood.’
Ik wilde hem knuffelen, maar Joe kwam tussenbeide.
‘Ga voor Taylor. Ze is het waard.’
Ik pakte mijn beide broers vast en drukte ze samen.
‘En nu is het klaar met al die gevoelens, het is tijd om te gamen!’
Ik zuchtte. Heerlijk om twee broers te hebben waarmee je alles kan delen. Ik voelde me een stuk beter. Ik pakte mijn controller op.
Omg omg omg
Dit is zo zielig ergens maar ook zo begrijpelijk! Vraag me af waar dit op gaat eindigen