FanFic.nl

Hiding love. [COMPLEET]

17. L.A. calling

Ik zwaaide de jongens na en liep naar de voordeur. Het was inmiddels alweer half twee. Ik was uitgehongerd. Met de sleutel draaide ik in één makkelijke beweging de deur open.
‘Hallóóó!’

Ik zong. Het gesprek met Chad en Steven had me goed gedaan. Er kwam geen antwoord. Ik liep door naar de keuken waar ik mijn tas op de bar gooide. Er lag een briefje. Ze waren naar de stad om wat boodschapjes te doen. Ik propte het briefje op en stopte het in mijn kontzak. Ik trok de koelkast open voor wat eten. Leeg.. Shit! Dan moest ik maar wachten tot de ouders terugkwamen. Ik vulde een glas met water en liep de woonkamer in. Daar stond mijn oude vleugel. Hij zag eruit alsof hij al een tijdje niet bespeeld was. Met mijn handen streek ik over de bovenkant. Ik kon niet laten hem open te klappen. De paar deuntjes die ik gedachteloos speelde klonken nergens naar. Alles wat maar enigszins met muziek te maken had, bracht me weer terug naar L.A., waar ik samen met de jongens zoveel lol heb beleefd in de studio. Waar ik samen met Nick op zijn kamer heb gezongen.. Zonder dat ik het doorhad, speelde ik de eerste partij van ‘Casting Lines’. Ik zong automatisch mee. Het voelde goed. Moeiteloos liet ik de melodie overvloeien in wat andere liedjes die ik graag speelde en zong alles uit volle borst mee. Na een kwartiertje liet ik mijn laatste liedje uitvloeien.
‘Heerlijk om weer wat muziek in het huis te hebben meisje.’
Ik had het niet gehoord, maar m’n familie was binnen komen lopen en stonden met zijn drietjes achter me te luisteren.
‘Je bent echt goed Tay. Die producers zouden gek zijn als ze niets met je zouden doen.’
Jaimy klonk oprecht. Ik draaide me om en gaf ze een warme glimlach.
‘Waar ben je eigenlijk die hele tijd geweest?’
Mijn moeder zette wat boodschappentassen neer.
‘Ik ben een eind gaan lopen en kwam Chad tegen. Wisten jullie dat hij een vriend heeft?’
‘Ja! Die rijdt een hele mooie auto. Hoop niet dat die gejat is.. Kan je even helpen met de boodschappen, mopje?’
Mijn vader aaide me door mijn haar heen. Ik stootte zijn petje van zijn hoofd af en rende toen richting de auto.
‘Moet alles mee?’
Ik schreeuwde naar binnen.
‘Ja!’
Klonk het in koor. Ik greep naar twee dozen. Ik trok ze naar me toe en tilde mijn hoofd op. AU! Ik knalde keihard tegen de achterklep aan. Alles werd wazig.
‘Fuck!’
Ik probeerde overeind te komen, maar wankelde.
‘Voorzichtig!’
Een paar armen vingen me op voordat ik op de stenen tegels knalde. Ik schudde met mijn hoofd, ademde een paar keer in en keek toen omhoog..
‘Holy shit!’
Ik sprong overeind en draaide me om.
‘Wat doen jullie nou weer hier?!’
Joe en Kevin stonden me schaapachtig toe te lachen. Ik vloog ze om hun nek.
‘Jou redden, blijkbaar. Let nou eens op wat je doet! Onhandig meisje Rose!’
Joe knuffelde me terug.
‘Ik vond je sms’je te vaag, dus kwamen we je maar even opzoeken.’
Ik keek Kevin aan.
‘Hoe wisten jullie in de eerste instantie waar ik was?’
Hij grijnsde, gaf me ook een knuffel, pakte toen zijn telefoon en hield die omhoog.
‘Onvoorstelbaar wat deze dingetjes allemaal kunnen doen tegenwoordig. We hebben je telefoon gewoon opgezocht en kwamen hier uit.’
Ik snapte er niets van.
‘Wat? Is dat niet praktisch onmogelijk?’
Joe gaf Kevin een klap tegen zijn achterhoofd.
‘We hebben hier gisteravond heen gebeld. Volgens mij hadden we je moeder aan de lijn. Hele lieve vrouw. Heeft ons alle netjes en goed uitgelegd waar we heen moesten. En nu staan we hier!’
Ik voelde me opeens ongemakkelijk.
‘Is.. Ehm, is Nick ook mee?’
Joe woelde me geruststellend door mijn haar heen.
‘Nee, we hebben hem maar even thuisgelaten. Hij weet niet eens dat we hier zijn, dus mondje dicht.’
Ik haalde opgelucht adem.
‘Maar dat is wel een van de redenen dat we hier zijn. Ook omdat we onze gekke game-nerd missen natuurlijk. Maar er zijn een paar dingen die je niet helemaal snapt volgens ons.’
Ik werd me ervan bewust dat we nog steeds op de oprit stonden. Ik keek om ze heen en zag een oud wrak van een auto tegenover staan.
‘Wat. Is. Dat?’
Joe greep een sleutel uit zijn zak.
‘We moesten een autootje huren, maar ze hadden geen Maserati. Kevin vond deze wel leuk. Dus tadaaaa. De Jonas-mobiel.’
Samen maakte ze er ter plekke een jingle voor met een gek dansje.
‘Willen jullie misschien wat drinken? En eten? Ik heb honger.’
‘Een stuk pizza gaat er wel in.’
Joe gaf me een knipoog.
‘Oh! Voordat jullie naar binnen gaan.. Ik heb een zusje, Jaimy, die nogal gek op jullie is. Dus wees gewaarschuwd.’
Kevin en Joe zetten hun armen in hun zij.
‘Wij zijn wel wat gewend. We hebben één meisje Rose overleefd, daar kan vast nog wel een tweede bij.’
Lachend en hoofdschuddend liep ik terug naar de deur. Joe en Kevin pakte allebei een doos vol boodschappen op en volgden me mee naar binnen.

Reacties: