Hoofdcategorieën
Home » Tokio Hotel » Trip to hell! » 62.
Trip to hell!
62.
"Turn around."
De ijzige toon van Toms stem zinderde na in de kamer.
Expres wende ik mijn blik af. Ik wilde zijn emotieloze gezicht niet zien. Het deed me enkel rillen van afschuw. Aan zijn ijzige toon was al te horen dat hij geen medelijden met me zou hebben.
"Turn around, Keisha."
Bang drukte ik mijn nagels in het laken. Ik moest er alles aan doen om te voorkomen dat Tom me zou omdraaien. Ik kende hem al goed genoeg om zijn gemene plannetje door te hebben. Hij wilde dat ik me omdraaide zodat hij me zou kunnen knevelen en vervolgens misbruiken. Ik walgde van Tom. Hoe kon hij iemand zo behandelen?
Het ergst van al was dat hij het deed omdat hij vond dat ik niet onderdanig genoeg was. Volgens hem had ik geen recht op een eigen mening.
Geschrokken hapte ik naar adem toen een ijzeren hand mijn kin omsloot. Ik werd gedwongen om hem aan te kijken. Toch trachtte ik zijn blik te ontvluchten. Nerveus merkte ik dat hij steeds verder naar me toe boog. Ik kon zelfs zijn zijdezachte huid tegen de mijne voelen schuren. Met zijn neus baande hij zich een weg langs mijn nek naar mijn oor. Nu en dan liet hij een spoor achter met zijn tong. Mijn huid brandde daar waar hij me aanraakte. Het leek alsof elke vezel in mijn lichaam schreeuwde om verlossing.
"Don't let me force you to do this, Keisha."
Zijn zwoele stem zorgde ervoor dat al mijn nekhaartjes overeind kwamen. De dreiging in zijn boodschap was me niet ontgaan. Ik had twee opties. Ofwel draaide ik me vrijwillig om. Ofwel draaide hij me om met het nodige geweld. Het tweede was geen optie. Dat zou deze nacht nog gruwelijker maken dan hij al zou zijn.
Zenuwachtig liet ik mijn ogen afdwalen naar zijn gezicht. Meteen kruisten onze blikken. Toms chocoladebruine ogen keken me dreigend aan.
De seconden tikten genadeloos verder. Inschattend keek ik Tom aan. Zijn blik zei genoeg: als ik tot actie wilde overgaan, moest ik het nu doen. Anders zou hij mij een handje helpen.
Lichtelijk in paniek probeerde ik te bedenken of ik op één of andere manier kon ontsnappen. Dat was echter uitgesloten. Ik was veel zwakker dan Tom. Hij zou me direct terug duwen.
Een zenuwachtige zucht verliet mijn lippen. Welke optie ik ook koos, Tom zou me sowieso pijn doen. Hij had zin in seks en dat zou hij op gelijk welke manier verkrijgen. Ik kon wel in tranen uitbarsten, maar ook dat zou niet helpen. Het enige wat ik kon proberen, was mee te doen met Tom. Misschien dat hij wat minder ruw werd als ik vrijwillig meedeed.
Ik haalde dapper adem, mezelf ervan overtuigend dat het wel zou meevallen, waarna ik me omdraaide.
"Alsjeblieft, doe me geen pijn," bad ik in mezelf.
"Tom no!" schreeuwde ik in paniek, maar het was al te laat.
Een luide klik weerklonk en gaf aan dat ik geen kant meer uit kon. Zonder dat ik het had zien aankomen, had Tom mijn handen vastgegrepen en ze snel geboeid.
Angstig probeerde ik om mijn polsen los te trekken, maar het had geen zin. De handboeien waren zo strak gespannen zodat ik mezelf enkel zou pijnigen als ik trok.
Ik gilde luid toen ik plots werd neergedrukt. Tom ging op mijn bovenbenen zitten en klemde zijn benen om de mijne.
"For you it's still: master Tom," siste Tom gemeen, waarna hij hard op mijn billen sloeg.
Een kletsend geluid galmde door de kamer. Ik kreunde pijnlijk.
"Naughty girl! You just love it when I spank you," fluisterde Tom geil in mijn oor.
Ik wilde protesteren, maar Tom was me voor.
"I'm sure you will enjoy this night. I bought some special stuff for you. Isn't that sweet, Keisha?" vroeg Tom opgewonden.
Mijn ogen werden zo groot als schoteltjes. Dit was niet goed. Dit was helemaal niet goed.
"How do you mean?" vroeg ik bang.
Tom grinnikte en streelde zacht een lok achter mijn oor. Een zacht kusje werd op mijn oor gedrukt.
"You already know the answer, darling."
Rillend van angst draaide ik mijn hoofd zodat ik hem kon aankijken. De gemene blik in zijn ogen verraadde zijn gedachten. Mijn vermoedens werden bevestigd.
Als ik nu niet ingreep zou ik zo dadelijk getuigen worden van een afschuwelijk tafereel. Of nee, correctie: ik zou zelf het slachtoffer worden van een gruwelijk tafereel.
Sm. Ik had er al wel eens vaag van gehoord, maar nog nooit had ik ermee te maken gehad. Gelukkig maar. De gedachte alleen al dat iemand het opwindend vond om de ander, tijdens de geslachtsgemeenschap, pijn te doen, vond ik walgelijk. Het feit echter dat Tom ook zo'n gruwelijke plannetjes voor mij in petto had, deed me bijna kokhalzen. Hoe kon hij het in zijn hoofd halen om een meisje zo te mishandelen? Een minderjarige dan nog wel. Hij wist toch zelf ook wel dat dit allesbehalve toegestaan was. Als iemand dit ooit zou ontdekken, zou hij zijn carrière wel kunnen vergeten. Wat vond de rest er trouwens van? Keurden ze het goed dat Tom me zou folteren?
Plots schoot iets door mijn hoofd. Bill en Gustav zouden het nooit goedkeuren dat Tom me als sm-slaafje zou gebruiken. Bill had onlangs nog tegen me gezegd dat hij me nooit wilde pijn doen, zowel mentaal als fysiek niet. En ik kende Bill allang genoeg om te weten dat hij tijdens onze geslachtsgemeenschap nooit agressief werd, toch niet op deze manier. Hij kon wel af en toe kwaad zijn omdat ik niet luisterde, maar hij had me nog nooit pijn gedaan om zichzelf op te winden. Zo was Bill niet. Helemaal niet zelfs. Het kon niet anders dan dat Tom dit alles in het geheim had geregeld. Maar als dat waar was, wilde dat zeggen dat...
"Bill!" gilde ik hysterisch, terwijl ik wild aan de handboeien trok om los te komen.
Door mijn plotse hevigheid kon ik Tom een stukje van me afduwen, waardoor ik me uit zijn greep kon losmaken.
"Bill, help me! Tom wants to..."
Verder kwam ik niet, want ruw werd er een hand op mijn mond gedrukt. Hevig probeerde ik mijn gezicht af te wenden, maar Tom had me stevig beet. Hysterisch trok ik aan de handboeien om los te komen, terwijl ik tevergeefs probeerde om Tom van me af te schudden. Maar hoe meer ik me verzette, des te heviger reageerde Tom. Hij probeerde om me op het bed te drukken, maar hij werd gedwongen me los te laten toen ik hem hard in zijn hand beet. Zover de handboeien het me toelieten, kroop ik naar de andere kant van het bed.
"Bill! Help me! Please! Tom is trying to kill me!" gilde ik doodsbenauwd.
Ik had namelijk een glimp opgevangen van Toms blik. Nog nooit had ik hem zo woest gezien als nu. Tranen weerspiegelden in mijn ogen, toen ik zag dat hij langzaam mijn richting uitkwam.
"Bill! I need you! Help me!"
Mijn stem klonk panisch. Verwoed probeerde ik om mijn handen los te krijgen, maar de handboeien gaven geen kik. Hulpeloos bleef ik trekken. Hopend dat er een wonder zou gebeuren, waardoor ze alsnog zouden opengaan.
"You're going to regret this, bitch!"
Doodsbang keek ik opzij. Zijn blik zei genoeg. Mijn laatste uur had geslagen.
"Bill!" gilde ik hysterisch toen Tom me ruw bij mijn haar had vastgegrepen.
Hevig verzette ik me, maar het hielp niet. Tom trok me zonder veel moeite terug naar zich toe. Zijn handen lieten rode strepen na op mijn huid. Vechtend tegen de tranen, probeerde ik Tom met mijn voeten weg te duwen. Hij had het echter zien aankomen en greep één van mijn enkels beet. Hard drukte hij zijn nagels in mijn vel. Ik gilde het uit van pijn toen Tom me op mijn rug draaide waardoor mijn geboeide handen in een onnatuurlijke positie achter mijn rug lagen. Het gegil leek Tom echter niet te bevallen. Nog voor ik het doorhad, sloeg hij me recht op mijn wang. Een brandend gevoel verspreidde zich in mijn gezicht. Dat leek echter mijn minste zorg, toen ik plots voelde hoe Tom probeerde mijn slaapkleedje naar boven te schuiven. Hevig schopte ik om me heen. Niet wetend wat ik allemaal raakte. Al had ik daar misschien wel beter op gelet.
"Du, Flittchen!" schreeuwde Tom woest, toen mijn voet zijn neus raakte en een luide krak hoorbaar was.
Ik hoefde geen Duits te kennen om te weten wat Tom me toe schreeuwde. Hij feit dat Tom niet eens meer de moeite nam om in het Engels te schreeuwen, deed me beseffen hoe furieus hij wel niet was.
Ik zag hoe bloed uit zijn neus liep. Tevergeefs probeerde hij het bloed te stelpen. Waarschijnlijk had ik zijn neus gebroken, maar het kon me niet schelen. Dat was zijn verdiende loon! Moest hij me maar niet proberen aan te randen.
Snel probeerde ik me om te draaien. Daardoor had ik echter niet gezien dat Tom in allerijl van het bed was afgekropen. Onhandig duwde ik mezelf op. Ik stond nu half rechtop, maar ik was gedwongen voorover te buigen aangezien mijn polsen nog steeds geboeid waren. Hard begon ik aan de handboeien te trekken, maar ook nu gebeurde er niets. Daarom zette ik mijn voeten stevig tegen het uiteinde van het bed, waar de handboeien aan vast hingen, waarna ik met al mijn kracht de handboeien naar me toe trok. Hulpeloos probeerde ik het ijzer van de handboeien los te trekken, maar niets leek te werken. Wat ik ook probeerde, de handboeien bleven strak rond mijn polsen. De enige manier om ze uit te krijgen was ofwel met de sleutel ofwel met een speciale tang.
Radeloos liet ik me door mijn knieën zakken. Wat ik ook zou proberen, ze zouden niet losgaan.
Een gil die door merg en been ging, galmde door de kamer. Huilend viel ik voorover toen een harde zweepslag mijn rug raakte. Ik wilde achterom kijken om te zien wat er gebeurde, maar opeens ging het allemaal zo snel dat ik niet wist wat er gebeurde. Ik voelde iemand op het bed kruipen, waarna mijn haar ruw werd vastgenomen. Hard werd ik achterover getrokken en werd ik op mijn rug geduwd. In paniek probeerde ik me te verweren. Tot ik opeens een harde klap in mijn gezicht kreeg. Ik gilde het uit van pijn, maar mijn gil werd al snel gesmoord door Toms hand. Huilend probeerde ik zijn hand weg te halen, maar hij sloeg mijn hand weg. Hulpeloos keek ik om me heen. Ik kon maar één ding doen. Met al de kracht die ik had trapte ik Tom tegen zijn borstkas en hapte ik in zijn hand. Een dierlijk gebrul volgde. Toms ogen schoten vuur. Woest liet hij zijn tanden zien waarna hij me een dodelijke blik toestuurde. Zonder ook maar één seconde te verliezen, greep hij het dichtstbijzijnde kussen vast en duwde hij me ruw onder zich. Doodsbang keek ik hem aan. Angst sloeg me om het hart, toen ik langzaam maar zeker doorhad wat hij met me ging doen. Tranen glansden in mijn ogen. Paniekerig schudde ik mijn hoofd. Dit mocht hij niet doen. Hij wist niet wat hij deed. Hij was niet bij zinnen. Hij zou me vermoorden als hij niet oplette.
Hysterisch begon ik te gillen. Een groot kussen werd op mijn gezicht gedrukt, waardoor ik geen lucht meer kreeg. Huilend probeerde ik mijn gezicht af te wenden, terwijl ik hevig met mijn lichaam spartelde. Tom drukte daardoor enkel nog harder op het kussen, waardoor ik het steeds moeilijker kreeg met ademen. Hysterisch probeerde ik met mijn handen het kussen van mijn gezicht te krijgen, maar het lukte niet door de boeien. Naarmate de seconden verstreken, raakte ik steeds meer in paniek. Tevergeefs hapte ik naar lucht. Hysterisch gilde ik, hopend dat iemand me zou horen. Het duurde niet lang vooraleer mijn gegil langzaam wegstierf tot er enkel nog wat gesmoord gesnik overbleef. Vruchteloos probeerde ik mezelf te kalmeren. Wetend dat elke extra inspanning me onnodig veel energie en lucht kostte. Zwarte vlekken doemden op voor mijn ogen. Met de seconde werd het ijler in mijn hoofd. Paniekerig probeerde ik nog steeds om mezelf te bevrijden, maar ik raakte uitgeput. Mijn lichaam wilde niet meer mee. Verwoed hapte ik naar adem, maar ik voelde hoe mijn geest steeds meer moeite had om gefocust te blijven.
"Hij vermoordt me! Ik stik!" galmde er door mijn hoofd.
Tranen rolden over mijn wangen. De gruwelijke waarheid dat Tom me zou verstikken, drong langzaam tot me door. Hij zou me vermoorden zonder dat ik mezelf ook maar op één of andere manier kon verweren. Doodsbenauwd sloot ik mijn ogen. Het zou enkel een kwestie van tijd zijn, vooraleer deze nachtmerrie voor eeuwig zou stoppen.
Opgeslokt door de verstikking...Hopend op een mirakel...Maar hulp zou er nooit komen...
Vergeet zeker niet mijn nieuwe verhaal: "Carpe diem" te maken. Ik ben er best wel trots op. Dus laat zeker weten wat je ervan vindt.
Reacties:
Nee! Nee! Neejeuh!!!
Gaaaaah! Tom zou echt eens afgeranseld moeten worden! Maar wacht... Dat heeft hij dan misshien nog graag...
Doet er niet toe! Tom is hier echt een klootzak!
En om eerlijk te zijn shoot ik in de lach zodra ik "sm" las
Ow.. My.. Fucking.. God..
Ik zou hem martelen! Vernederen! Pijn laten leiden! Sm op hem uitvoeren!
De vuile vieze smerige *PIEP* lijer!
Omfg! Hij vermoord haar?! Waar is lijer Bill als ze hem nodig heeft?!
Als ze hem niet nodig heeft dan is hij aaaltijd in de buurt! Dit miniscule momentje waarin Keisha, Bill het hardste nodig heeft, is hij er niet?!
Wat is Tom echt een vieze vuile homoflikker! Vastbinden, slaan met een zweep?! En nu een kussen op der muil!
Argh! Ik vermoord hem!
En nu moet je echt dit keer SUPER snel weer een nieuw hoofdstukje planten!
Want anders douw ik een kussen op jouw hoofd hoar! :c
Dit is het enigste verhaal wat ik hier nog lees en waarvoor ik online zou komen..
Xxxx