FanFic.nl

just a movie

ninety four

Nu gingen ze te ver. Ik kon me nog maar net inhouden. Voor Lyam deed ik alles.
'Noemde je Lady een slet?' vroeg Lyam woedend.
'De waarheid mag gezegd worden.' zei Lyams moeder hooghartig. Lyam draaide zich om naar mij.
'Lady, je bent alles voor mij. Ik ga dus mooi niet zonder jou verder. Absoluut niet. Geen haar op mijn hoofd die daaraan denkt.' Lyam draaide zich weer naar zijn ouders.
'En jullie kunnen opflikkeren. Als jullie ooit goede ouders waren geweest had ik er misschien een seconde over nagedacht. En nu hoef ik er dus niet eens over na te denken. Ik kies dus voor Lady mocht het nog niet duidelijk zijn.' Lyam draaide weer naar mij en hij gaf me een kus. Een hele lange kus. Niet dat ik dat erg vond.
'Ahum?'
'Ja mam?'
'Je verkiest dus dat geval daar boven de mensen die je het leven hebben geschonken?'
'Ja. Eigenlijk wel ja.' En we gingen weer door met zoenen. Lyams ouders staken hun neuzen in de lucht en liepen weg.
'Lyam, ik moet ook gaan. Ik heb ze niet voor niets wakker gemaakt. Mijn auto staat in de garage vanwege een kaduuk stuur dus ze hebben me gebracht. En eerlijk gezegd heb ik niet heel veel zin om dat takke eind te gaan lopen.' Lyam haalde zijn lippen van de mijne af en knikte. Ze gaven elkaar een lange knuffel en toen Alyss wegrende knielde Lyam neer bij het graf. Ik ging naast hem zitten en nam hem in mijn armen. Het verwerkingsproces kon eindelijk beginnen.

Uiteindelijk gingen we rond een uur 's nachts naar huis. Ik moet je vertellen, het is niet erg fijn om rond dat tijdstip op een kerkhof rond te lopen. Lyam had zijn ogen uit zijn lichaam gehuild. Nog net niet letterlijk. Zelfs ik, de ongevoelige steen, heb een traantje gelaten. Lyam was niet goed voor me. Hij maakte een gevoelige steen van me. Een spons. Een gevoelige spons. Als in spongebob. Ik begon te giechelen.
'Wat is er?' vroeg Lyam terwijl we in de auto van Henk stapten.
'Als ik bij jou in de buurt ben ben ik veel gevoeliger. Dan ben ik een gevoelige steen. Een spons. Als in spongebob.' Lyam had zijn volledige grijns weer terug.
'Yes! Je lach is weer terug!' In de auto van Henk maakte ik een vreugdedansje. Voor zover dat in een auto gaat dan.
'Mijn lach?' vroeg Lyam verbaasd.
'Is je dat nog nooit opgevallen? Heb ik dat uberhaupt nog nooit verteld?' Lyam schudde zijn hoofd.
'Ik dacht van wel. Anyway, je lacht met een lach van hier tot Tokyo.'
'Tokyo is erg ver weg.' zei Lyam lachend (met zijn smile van hier tot Tokyo).
'Dat klopt. Tokyo is erg ver weg.' Lachend botste mijn hoofd tegen zijn schouder. Als we in de auto zaten waren we tenminste een beetje van gelijke hoogte.
'Liefde. Waar is Tokyo zonder liefde?' grapte Henk.
'Op een planeet waar allemaal duiveltjes met zo'n drietandachtig... iets rondhobbelen.' zei ik serieus. Daardoor zat ik in de auto met twee giebelgeiten. N
'Normaal zeggen ze toch altijd dat de meiden zoveel giebelen?' dacht ik hardop. En, hoe verrassend, daardoor moesten ze nog harder lachen. Eenmaal thuis liepen we gelijk door naar onze kamer. We hadden Henk uitvoerig bedankt. Hij kreeg er gewoon tranen van in zijn ogen. Dat was echt heel erg schattig.
'Voor zoiets kun je me altijd bellen, dat weten jullie, ja toch? En jullie kunnen me trouwens ook voor iets onbenulligs bellen. Dat weten jullie ook.'
'Henk, dat doen we, dat moet je weten. We gaan je om vier uur 's nachts bellen omdat we naar de starbucks willen.' zei Lyam lachend.
'Je gaat je gang maar. Bellen kan altijd. Denk maar niet dat ik op kom dagen.'
'Is je vrouw daar wel blij mee?' vroeg ik terwijl ik de situatie vanuit een ander oogpunt bekeek.
'Daar kunnen we maar op een manier achter komen.' grijnsde Henk. Hij toeterde nog een keer en Lyam en ik liepen naar binnen. Mijn arm hing om zijn middel. Zijn arm hing om mijn middel. Ik trok mijn kleren uit, daar was Lyam nog steeds niet aan gewend want hij bleef maar starten, en ik ging aan de linkerkant liggen.
'Daar lig ik altijd!' zeurde Lyam.
'Ik breek met de traditie's, dat weet je toch?' zei ik speels.
'Dat had ik kunnen weten.' mompelde Lyam, maar hij legde zich er bij neer en hij ging rechts liggen. We zoenden nog een tijdje totdat ik uitgeput in slaap viel. Naar een kerkhof gaan en ruzie maken met je schoonouders is vermoeiender dan ik had verwacht.

Reacties:

XJoanna zei op 20 aug 2012 - 20:32:
Ga maar snel verder. Ik heb net je hele vethaal gelezen haha x

Tweety zei op 19 aug 2012 - 0:36:
TRADITIE'S BREKEN, DUS OOK SEX VOOR HET HUWELIJK HEBBEN EH XD
snel verder, tis super x