FanFic.nl

Al de wezens volgden ons op de tocht naar de Aslanberg. En toen dacht ik na over hoe we weer in Narnia gekomen waren, en toen had ik door dat ik een rugzak aanhad. 'Zeg Do' zei Ellen in het Nederlands 'Wanneer ga je eens wat uit die rugzak halen? Daar zaten toch boterhammetjes in?'. En de rest had natuurlijk geen idee wat ze zei. We besloten even een rust te nemen en toen snuffelden ik en Ellen in de rugzak. Ze neusde even in het voorste zakje 'Maandverbanden? Dat kan eigenlijk nog handig zijn' zei ze. 'Tja..ik heb mijn regels' bloosde ik. En toen neusde ze in de grootste zak 'Dinosaurus-koeken, een brooddoos met boterhammen in, een doos prinskoeken, wat neem JIJ veel dingen mee om gewoon een dagje te gaan figureren. 'Mijn zus had ook honger' antwoordde ik. Ze nam het pakje dinosaurus-koeken eruit en stak stukjes in Edmunds mond. 'Wat is dat lekker!' zei hij. En toen verzamelde iedereen zich natuurlijk rond de rugzak. We konden moeilijk iedereen een kruimel geven dus legden ze zich er bij neer. Trouwens, ze waren dit eten niet gewoon, ze zouden het niet lusten. Wij, de Pevensies, Ellen en ik waren chocola anders wel gewoon. En toen kwam Ellen met dat ongelofelijk slim idee. 'Wat heb ik zin in pannekoeken!' zei ze luid. 'Oeh ja pannekoeken, lekker' zei Peter al smakkend. 'Wat is een pannenboek?' vroeg Caspian dom. 'Dat leg ik je later wel uit' zei ik. En daar zagen we de Aslanberg, uitstekend boven de bomen. Het duurde nog geen kwartier of iedereen liep er blij naar toe. Ik wist niet wat die berg eigenlijk was maar Caspian vertelde dat deze berg rond de legendarische Stenen Tafel waar Aslan op gelegen heeft. 'Ik vraag me af wanneer Aslan terugkomt' zei Lucy triest. Iedereen ging de berg in. De zon ging onder en iedereen viel al snel in slaap. Maar na een tijd werd ik al wakker, ik voelde mijn gsm trillen in mijn broekzak. 'Ellen? Er is iets gebeurd.' zei ik tegen haar. 'Dorien, ik voelde zojuist iemand bellen, mijn gsm trilde' antwoordde ze vermoeid. We gingen naar buiten en alle sterren straalden. 'Mijn batterij is nog niet op, hij staat nog op 87 procent' zei ik. 'De mijne nog op 95 procent' zei Ellen. En toen belde er iemand naar Ellen. 'Gott, ik heb per ongeluk afgelegd, en dat kan trouwens toch niet? We hebben geen bereik' zei ze. 'Inderdaad, en nu belt er ook iemand naar mij' antwoordde ik en nam op. 'Goedenacht dochters van Eva, alles goed? Excuseer me, je hoeft niet te antwoorden op de vraag'. Je kon horen dat het Aslan was. 'Er staat jullie een oorlog te wachten, maar ook eindeloos geluk.' en toen hoorde ik gepiep. Mijn gsm was uitgevallen. Ik startte hem terug op en Ellen en ik gingen terug naar binnen. Caspian stond ons op te wachten! 'Zijn jullie gek? We waren doodongerust!' riep hij. 'Kalm Majesteit' zei Ellen.'Ik en Ellen liepen voorop de berg binnen en praatten nog wat in het Nederlands. 'Wat vind jij van Caspian?' vroeg Ellen. 'Om eerlijk te zijn vind ik hem de liefste en bezorgdste jongen ooit. Ik vind hem heel attent.' antwoordde ik blozend. 'Dorientje is verliefd' zei Ellen. 'Ellentje is getrouwd, en trouwens hij is toch te oud voor mij' antwoordde ik. 'Dat zullen we is vragen.' antwoordde Ellen, ze ging naar Caspian toe die bezorgd keek en vroeg hoe oud hij was. 'Ik ben 16 jaar oud' antwoordde hij trots. Dat is maar vier jaar, bijna 3 jaar' zei Ellen per ongeluk luidop. 'Ellen zwijg' zei ik al lachend. We gingen terug slapen. Toen we waren opgestaan scheen de zon helder en de vogeltjes floten heel stil. 'Over die pannenkoeken, zouden ze hier geen melk, boter en eieren hebben?' zei Peter. 'Wie weet' zei Edmund geniepig. 'Met wie weet schieten we niet veel op, zotje' zei Ellen tegen hem. 'Ik ga het eens vragen aan de dwergen' zei een beer. Na een tijdje kwam hij terug. 'Rateltak de eekhoorn zei dat de dwergen eieren zijn gaan verzamelen bij de kippennesten, de sprekende koeien willen melk doneren, de eekhoorns hebben nog suikerbieten liggen en er staan vanachter nog zakken bloem die dringend op moeten'. 'Fijn, kunnen we er meteen aan beginnen' zei Ellen. 'Alleen weet ik het recept niet' bloosde Peter. 'Ik wel' antwoordde ik trots. 'Oja?' glimlachte iedereen. 'Ja, zodra ze er zijn beginnen we er aan, iedereen moet toch eens een pannenkoek geproefd hebben' besloot ik. Na een tijd kwamen de dwergen voorzichtig aan met de eieren in hun handen, het waren een stuk of 25 dwergen en die hadden allemaal 10 of meer eieren vast, dat zouden veel pannenkoeken worden. De koeien lieten hun uiers melken door de faunen en dwergen die dat wilden. De eekhoorns schraapten het suiker van de suikerbieten in grote zakken en de centauren gingen de zakken bloem halen. 'We hebben een propere, grote kom nodig' riep Ellen. 'Dat is al lang geregeld juffie' zei Trompoen. Truffeljager kwam er aan met een grote kom die nog naar het water van de rivier rook. 'Eieren' riep Edmund. En daar kwamen de dwergen. Iedereen die vingers had mochten proberen een ei te breken en de inhoud in de grote kom steken. 'Melk' riep Lucy en alle faunen kwamen met grote bottels aangesleurd. 'Suiker' riep ik. 'De suiker moet er och op en niet er in?' zevroeg Susan. 'Dat is voor de kleur' antwoordde ik wijs. ' We deden er een beetje suiker in en als laatste goten de centauren de zakken bloem er in. 'Mengen maar!' riep Peter. Iedereen begon met een afgewassen zwaard of een oude pollepel te mengen, even was er zelfs een kleintje van een beer ingesprongen en bijna verdronken, al goed werd dat vermeden door de snelle reactie van Peter die het kleintje eruit viste met zijn zwaard. En ondertussen was het een plat mengsel. 'Oh gott, waar moeten we dat verwarmen?' zei Edmund. 'Wij hebben ons geamuseerd met pannen te smeden, we kunnen het er in gieten en boven een vuurtje houden' zei een dwerg die Kullabrick heette. En alle dwergen gingen al snel naar de smeedplaats om de pannen te halen en we gingen met z'n allen hout halen om onder het vuurtje te leggen. Na dat Bolle Beer het vuur aangekregen had goten we de pannen vol met het smeersel. We gingen aan een grote tafel zitten en daar begon het smulfestijn.