FanFic.nl

One shots Nederlands

Love, in a kind of way • Zayn Malik

“For god’s sake Zayn, just kill it already!’ Schreeuwde ik mijn longen uit, geïrriteerd door het onophoudelijke gelach dat de laatste vijf minuten mijn orden vulde. ‘Why?’vroeg hij me schouderophalend en keek me ongeïnteresseerd aan. ‘Oh fuck I hate you!’ Gilde ik en sloeg mezelf tegen het voorhoofd. ‘Okay okay, you don’t have to scream or hurt my feelings for a goddamn spider’, gooide Zayn zijn handen verdedigend in de lucht en sprong zijn barkrukje af. Hij liep naar me toe en spiedde met zijn ogen de grond rond. ‘Where is it?’ ‘There, next to the sofa’, wees ik hoofdschuddend naar de spin die me op de tafel gegijzeld hield. Zayn knielde naast het kleine monster neer en keek met opgetrokken wenkbrauwen naar me op. ‘You mean this?’ Ik knikte heftig zonder mijn blik ook maar een moment ergens anders op te richten. Ik hoorde hoe Zayn grinnikte en zuchtte, om daarna in een nonchalante beweging zijn voet op het hulpeloze slachtoffer te zetten en me met een hoorbare squish uit mijn lijden te verlossen. Ik keek walgend toe hoe hij vervolgens zijn schoen uitdeed en de overblijfselen van de spin erop bestudeerde. ‘Throw it away!’ Riep ik vol afgrijzen en gooide mijn handen in een onbegrijpend gebaar in de lucht. ‘Fine, just chill out man’, antwoordde hij terwijl naar de keuken liep en ik hem de vuilbak hoorde openen. ‘And take off those shoes!’ ‘Fine, whatever!’ Ik glimlachte om zijn kwade toon en volgde zijn bewegingen toen hij zich tegen de deurpost zette. Met zijn beiden schoenen in zijn handen geklemd en zijn schouder leunend tegen de deur, keek hij me uitdagend aan. ‘Something else you want?’ vroeg hij. Ik probeerde hem al even ongevoelig aan te kijken terwijl ik mijn schouders ophaalde en daarna verveeld naar mijn nagels keek. ‘Come and get me of this table before all these other spiders on the ceiling fall down to me. Zonder iets te zeggen wierp hij zijn schoenen naast zich en liep naar me toe. Hij sloeg zijn beide armen rond mijn middel en tilde me zonder schijnbaar enige moeite van het hoge meubel af, waarna ik in zijn armen viel en onze blikken elkaar kruisten. Voor een moment was ik verloren in zijn ogen, tot ik een sissend geluid hoorde en mijn blik naar de keuken schoot, langs waar lichte rook de woonkamer in drong. ‘Your soup!’ gilde ik en keek hem paniekerig aan. Zonder te aarzelen zette, nee gooide, hij me op de grond, waardoor ik met een zachte plof op de bank belandde, en rende naar de keuken. ‘Oh fuck are you kidding me seriously come oooooooon!’ klonk het uit de andere kamer. Ik giechelde geniepig met een hand voor mijn mond toen ik vervolgens enkele potten en pannen hoorde vallen, gevolgd door enkele verwensingen. Langzaam en stilletjes stond ik op en liep op mijn kousen naar de keuken, in een poging Zayn te betrappen op welke belachelijke actie hij dan ook aan het doen was. Eenmaal in de keuken vond ik hem achter het fornuis met zijn hoofd boven de ketel kokende soep. ‘Smells good’, lachte ik. Met toegeknepen ogen draaide hij zich om en keek me op dezelfde manier aan. ‘You…’, zei hij en liep dreigend naar me toe. Met opgetrokken wenkbrauwen keek ik hem aan en stopte hem met een hand op zijn borst toen hij bijna bij me was. ‘Yes, what?’ Hij keek me in de ogen alvorens zijn naar beneden ging en de vormen van mijn lichaam volgde. ‘Zayn?’ vroeg ik in een poging hem terug te brengen, en probeerde mijn blozende wangen weg te wensen. Alsof hij nooit was weggeweest, keek hij op en glimlachte. ‘Nothing’, antwoordde hij en liep weer van me weg, naar de koelkast toe. Hoofdschuddend nam ik wat borden en bestek uit de kast naast het fornuis en dekte de tafel. ‘How long ‘til dinner?’ vroeg ik hem ongeduldig. ‘Ten minutes’ antwoordde hij met een blik op de klok en boog zich weer over zijn potten en pannen. ‘Okay.’

Wanneer ik de keuken even later inwandelde, stond een grijnzende Zayn me naast mijn gebruikelijke stoel op te wachten en wenkte me. ‘Madame’, zei hij en schoof galant de stoel onder me. Glimlachend keek ik toe hoe hij ons beiden vervolgens een bord stomende soep inschonk en wachtte tot hij zat om in de aanval te gaan. Ik blaasde even voor ik mijn eerste lepel naar binnen werkte en Zayn nieuwgierig zag kijken. ‘Hot, but really nice’, complimenteerde ik hem en glimlachte. Hij deed hetzelfde en begon daarna zelf met eten. ‘About that spid-’, wilde ik zeggen terwijl ik een mezelf een nieuwe lepel toestond en naar de compsumptie erin keek. ‘What the fuck is this’, mompelde ik, de grote bal in mijn soep onderzoekend. Wanneer ik er zacht met mijn lepel in porde, zag ik de verschillende gele sliertjes die eruit staken en kreeg een idee in mijn hoofd. ‘Zayn what’s this?’ Zei ik en keek naar de jongen voor me op. Hij keek me onschuldig aan, maar verloor die blik al snel en kreeg een joekel van een grijns op zijn gezicht. ‘It’s a spider’, antwoorde hij serieus. ‘Why?’ vroeg ik onbegrijpend en vroeg me af of ik met een psychopaat aan de tafel zat. ‘To remember you it’s dead.’ ‘Yes i know, i saw you killing it but…’ Ik schudde mijn hoofd en snapte de clue niet, maar voelde hoe een hand zich over de mijne legde en keek naar Zayn op. ‘It’s to remember you that I killed it for you, just like I know you want to kill me sometimes.’ Mijn wenkbrauwen schoten automatisch in de hoogte en mijn lippen maakten zich klaar om zich te vergiftigen met de sarcastische opmerking die ik hem wilde geven, maar hij onderbrak me nog voor ik mijn mond kon opendoen. ‘To remember me why you don’t.’ Ik lachte en schudde het hoofd, keek hem vragend aan. ‘Why haven’t I killed you yet Zayn, tell me’, lachte ik. ‘Because you love me.’ Hij gaf me een zacht kneepje en had daarmee meteen mijn aandacht terug, waarop hij glimlachte en mijn blik vasthield. ‘And I love you.’

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.