FanFic.nl

New future New life {BTR}

deel 2

“hoe ga je de pup noemen?”� vraag ik aan Damian als we weer thuis zijn. “Balto.”� Roept hij blij. Hij noemde de hond dus naar Balto de film, waar een hond genaamd Balto een hele stad red door medicijnen te brengen, zijn lievelings film. “Balto word het dus.”� Zeg ik terwijl ik Damian een aai over zijn bol geef. “mag ik buitenspelen met Balto?”� vraagt Damian. “ja is goed ga maar schat.”� Zeg ik. En hij rent naar buiten met Balto op zijn hielen. Zacht begin ik te lachen, het zag er extreem schattig uit. Ik loop achter ze aan en ga op gras zitten. Damian komt eraan rennen en ploft bovenop me neer, en als dat nog niet genoeg is springt Balto er ook bovenop. Damian begint me te kietelen en Balto likt me hele gezicht af, gierend en brullend rol ik over het gras. Als ze eindelijk stoppen ga ik weer rechtop zitten en trek ik me kleren goed. Ineens zie ik wat bewegen in de struiken, plots springt er een puppy uit de struikjes. Hij zag er bijna hetzelfde uit als Balto alleen was Balto wat wolliger. “fox, kom terug!”� hoor ik iemand schreeuwen. Volgens mij is het de buurman. ook dan komt er ineens een jongen de struiken uitgelopen, geschrokken kijkt hij me aan. Alsof hij niet had verwacht dat hier iemand zou wonen. “euhmm… sorry, mijn hond liep hierheen.”� Zegt die verlegen. Hij pakte zijn hond genaamd fox weer op en liep naar me toe, “ik ben James, 1 van je buurmannen.”� Zegt hij terwijl hij zijn hand uitsteekt. Ik pak zijn hand aan en schud hem, “Ik ben Jackie, en dit is mijn zoontje Damian.”� Zeg ik terwijl ik naar Damian wijs. Even zie ik de veroordelende blik in zijn ogen, net zoals ik dat bij iedereen zag. Zo jong en dan al een kind, wat een hoer enzovoort enzovoort. “en waar is de vader?”� vraagt hij. Ik voel de tranen opkomen en kijk hem boos aan, “ik wil niet dat je het over hem hebt.”� Sis ik. Geschrokken kijkt hij me aan, maar spijt heb ik niet. Ik wou het er gewoon niet over hebben, en al helemaal niet met iemand die ik niet ken. “sorry.”� Mompelt hij zacht. Ik zag hoe fox uit zijn armen sprong en Damian een lik dood gaf, “mammie, dit hondje is lief.”� Roept die blij. James lacht, en bukt bij Damian neer, “je mag wel vaker met hem spelen als je dat wil.”� Zegt hij zacht. Blij kijkt hij me aan, “mag dat mammie, mag dat.”� Vraagt hij blij. Je begint te lachen, “ja schat is goed.”� Zeg ik. Blij begint Damian met fox te knuffelen, als hij ziet dat Balto er een beetje verloren bij staat pakt hij Balto ook vast en knuffelt ze allebei bijna dood. Ik hoor james lachen en kijk hem nog een keer aan, zijn lach is echt geweldig en laat harten smelten. Zijn mooie licht bruine ogen glinsteren helemaal alsof er duizenden sterren fonkelen, en zij bruine haren en gespierde lijf maken het plaatje helemaal compleet. Hij was de mooiste en knapste jongen die ik ooit had gezien. Meteen voel ik me schuldig over die gedachte, hij was de 3de knapste mooiste jongen die je ooit had gezien, eerst kwam Damian, daarna Jim en daarna hij. Bij de gedachte van Jim springen de tranen in me ogen, wat miste ik hem verschrikkelijk veel.

Reacties: