FanFic.nl

New future New life {BTR}

deel 4

Ik hoor de deurbel gaan en loop naar beneden, de jongens zouden hem waarschijnlijk toch niet open doen. Ik doe de deur open en daar staan de kleine Damian, “hallo buurman, ik kom fox terug brengen.”� Zegt hij stilletjes. Fox loopt naar binnen “dankje wel Damian, kom je morgen weer met fox spelen?”� vraag ik aan hem. Hij schud zijn hoofd, “nee morgen ga ik naar oma toe omdat mama naar papa toe wil.”� Zegt hij. “prima jongen, ga maar weer snel naar huis toe.”� Zeg je. En hij rent weg, ik zie Jackie nog bij het hek staan om op hem te wachten, ik zwaai een keer en ze zwaait terug. Ik doe de deur dicht, okay dus morgen gaat ze naar de vader van Damian toe, misschien moet ik haar maar eens achter volgen. Ja dat ging ik doen. Ik ga bij de jongens op de bank zitten en vertel ze mijn plan. “zou je dat nou wel doen?”� vraagt Logan bedenkelijk. “ja, anders kom ik er nooit achter.”� Zeg ik. “je moet het ook zelf weten.”� Zegt Logan hoofdschuddend. Hij was het er duidelijk niet mee eens.

Zodra de 1ste zonnestralen de slaapkamer verlichten stap ik uit bed. Ik kijk snel uit het raam, ze was gelukkig nog niet weg. Ik stap snel onder de douche en kleed me aan, expres doe ik een pet en zonnebril op. Ik kijk weer uit het raam en zie jackie net de deur uit gaan, snel ren ik naar beneden en spring ik in de auto. Zo onopvallend mogelijk volg ik jackie, af en toe ben ik bang dat ze erachter komt.

Jackie’s pov:

Voor het eerst sinds een lange tijd zoek ik Jim weer op, was alweer een half jaar geleden. Ongeduldig trommel ik op het stuur, wat moet ik zeggen. Maar ik weet wel wat ik moet zeggen. Alles over Damian hoe hij het deed, over de nieuwe plek waar we woonde, over Balto. Ik heb hem zoveel te vertellen, ik zet de auto radio wat harder om te proberen van mij zenuwen af te komen, veel zin zal het wel niet hebben maar proberen kan nooit geen kwaad. Ik zing met de liedjes mee op de radio, dat vond Damian altijd mooi. Al gauw merk ik dat ik er bijna ben. Ik zet de auto neer op de parkeer plaats en haal een keer diep adem, hier gaan we dan.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.