Hoofdcategorieën
Home » One Direction » Niet Zomaar Een Vakantie » Niet Zomaar Een Vakantie - Hoofstuk 1: We gaan vertrekken!
Niet Zomaar Een Vakantie
Niet Zomaar Een Vakantie - Hoofstuk 1: We gaan vertrekken!
Estelle’s POV
Zuchtend probeer ik Zayn’s T shirt nog in zijn koffer te duwen, bovenop de stapel kleren. ‘Wat neem jij allemaal mee, man? We gaan maar van maandag tot en met vrijdag, he?’ roep ik naar hem. ‘Laat me toch, wat moet ik dan niet van jou zeggen?’ Ik bloos. Hij heeft gelijk.
Luca stormt onze slaapkamer binnen. ‘Waar liggen de snoepjes?’ vraagt ze. ‘Heb ik al ingepakt,’ antwoord ik. Ze knikt en loopt de kamer weer uit. ‘Hebben we frisdrank?’ roept Niall vanuit de gang. ‘Jahaaa.’ roep ik terug. Waarom moet ik altijd de gene zijn die alles moet controleren en ervoor moet zorgen dat alles in orde is? Ik ben geen huisvrouw.
Met volle tassen lopen we met z’n zevenen naar onder. Mijn moeder staat beneden te wachten met een big smile op haar gezicht. ‘Veel plezier he,’ zegt ze. Ik knik en merk dat we iemand missen. ‘Waar is Louis? Louis! We gaan vertrekkuuuhh!’ roep ik door het huis.
‘Ik kom!’ hoor ik van boven, gevolgd door snelle, stommelende voetstappen op de trap. Ik neem afscheid van mijn ouders en Sammie en we lopen naar de auto’s. Liam en Louis zijn de enigen die kunnen rijden. Ik ga samen met Luca en Zayn bij Liam in de auto.
***
Halverwege de rit merk ik dat ik moe word. ‘Waar ligt dat huisje eigenlijk?’ vraag ik slaperig. ‘In de Ardennen,’ antwoordt Liam. Ik knik zonder dat hij het ziet en leg mijn hoofd tegen Zayn’s schouder. Ik gaap en vraag: ‘Je vind het toch niet erg als ik even een dutje doe, he? Ik heb vannacht de halve nacht wakker gelegen.’ Hij schudt zijn hoofd en strijkt over mijn wang met zijn duim. Langzaam zak ik weg.
Luca’s POV
Ik kijk naar buiten met één oordopje in, luisterend naar de muziek van Ed Sheeran. Ik kijk opzij en zie de twee tortelduifjes slapen, hun hoofdjes tegen elkaar gezakt. Plosteling wordt de weg hobbelig, en de saaie autoweg maakt plaats voor een bospad. Daar, tussen de bomen, ligt een houten huis met een soort mossen dak. En het is gróót.
Zachtjes schud ik Zayn door elkaar en fluister: ‘Zayn, we zijn er, wakker worden!’ Zijn ogen openen zich langzaam, hij haalt diep adem en rekt zich gapend uit. Vervolgens maakt hij Estelle wakker en we halen onze tassen uit de achterbak. ‘Kamers uitzoeken!’ roept Harry enthousiast en hij rent het gebouw in, gevolgd door de rest van de boys. Estelle en ik blijven achter op de modderige parkeerplaats.
Estelle's POV
‘Nou, laten we eens gaan kijken waar we zullen moeten gaan slapen, aangezien we nu niet meer zelf kunnen kiezen,’ zeg ik en we barsten allebei in lachen uit. We sluiten de auto af en lopen ook naar binnen. We staan in een hal, met marmeren tegels op de vloer en zwarte muren. Voor ons ligt een houten trap die naar boven en de slaapkamers leidt. Rechts is het toilet en de deur erachter leidt naar de keuken. De linkerdeur brengt je naar de woonkamer.
We lopen naar boven, de krakende trap op. Ik kijk om mijn schouder en zie dat Luca het ook niet echt bepaald een fijn geluid vindt. Maarja, we moeten er maar aan wennen. Als we boven de overloop bereiken, is die leeg. ‘Jongens?’ roepen we. Geen antwoord.
Ze zijn zeker weer een spelletjes met ons aan het spelen. Dalijk zal er wel eentje ons laten schrikken of iets dergelijks. We lopen langzaam verder, maar er gebeurt niets. Ik wijs naar de eerste deur aan de rechterkant en kijk Luca vragend aan. Dan fluister ik: ‘Zullen we hem gewoon opengooien?’ Ze grinnikt en knikt.
Ik druk de klink naar beneden en gooi de deur open. Een kamer met 3 bedden, maar er is niemand. De tassen die op de bedden liggen herken ik ook nauwelijks, maar als ik het klavertje vier sleutelhangertje aan een rits zie hangen met een Iers elfje eraan, weet ik al snel genoeg dat die eigendom van Niall is. Die van Louis is gestreept en die andere tas weet ik niet.
We sluipen verder en we gooien de volgende deur open. Daar is een tweepersoonsbed, ik herken de tassen van mij en Zayn. Wat lief dat hij met mij in een kamer wilt slapen in plaats van met een van de boys, dat zegt al veel. De volgende kamer bedraagt ook een tweepersoonsbed, met daarop Luca’s tas en nog een andere. ‘Voor mij is het een verrassing met wie jij vanavond gaat slapen,’ zeg ik en ik giechel. ‘Liam,’ antwoordt ze.
Ik kijk haar verbaasd aan. ‘Echt? Wat lief van hem!’ Ze lacht en bloost. ‘Ja, ik heb er niet eens naar gevraagd.’ Ik geef haar een speelse por. ‘Zie ik hier een romance opbloeien?’ Ze bloost nog dieper. ‘Ik hoop het…’
OEEHHH!!! Ik ga snel verder lezen