FanFic.nl

Twisted

Chapter 1: You'll Always Find Your Way Back Home

‘It’s just too little too late, a little too wrong, and I can’t wait, boy you know all the right things to say,’
‘Fenn,’ Jason bonsde luid op de badkamerdeur, ‘Ik wil ook nog douchen hoor!’
‘You know it’s just too little too late, you say you dream of my face, but you don’t like me, you just like the chase,’
‘FENNA!’
‘To be real, it’s doesn’t matter anyway, you know it’s just too little too late-’
‘FENNAAA!’
‘Houd je kop, ettertje!’ nijdig sprong Fenna onder de douche vandaan en duwde de cd-speler uit. Het gebrul en geklop van haar broertje negerend, greep ze naar de pluizige handdoek die aan het rek hing. Toen ze Jason met harde, geïrriteerde stappen de trap af hoorde gaan, drukte ze de Cd-speler weer in waardoor de stem van Mariah Carey door de badkamer schalde.
‘I’d give my all to have just one more night with you, I’d risk my life to feel your body next to mine, cause I can’t go on living in the memory of your song, I’d give my all for your love tonight,’
Fenna zong luidkeels mee terwijl ze haar zwarte, korte rokje over haar slipje heen trok en het vastknoopte.
‘Baby can you feel me, imagining I’m looking in your eyes, I can see you clearly, vividly emblazoned in my mind,’Ze ritste het topje vast en verschoof het plastieken bandje van haar beha een beetje, zodat het niet te hard op zou vallen in de zon. Ondertussen stierven de laatste tonen van het nummer weg. De draad van de föhn zat voor één keer niet in duizend en één knopen en ze stak de stekker in het stopcontact terwijl haar andere hand de borstel uit de kast viste. Haar heupen wiegden mee op de muziek toen er opnieuw op de deur geklopt werd.

‘Fenna als je me nu niet als de bliksem binnen laat dan schop ik de deur in!’ klonk Jason’s stem luid.
‘Ga je gang!’ riep Fenna terug alvorens de haardroger uit te schakelen en weer op te bergen. Ze draaide de volumeklop van de cd-speler helemaal open en haalde haar beautycase uit de kast.
‘I try to smile when I see other girls with you, acting like everything is ok. You don’t know how it feels to be so in love, with someone who doesn’t even know. My secret love,’ Met haar pink bracht ze een laagje lipgloss aan, waardoor ze even noodgedwongen moest ophouden met zingen. Haar hazelbruine ogen staarden fronsend naar haar spiegelbeeld en haar vingers streken over haar gezicht om de eventueel geveegde foundation weg te werken.
Ze draaide glimlachend het flesje mascara open terwijl ze Jason opnieuw met veel lawaai hoorde afdruipen richting de keuken.


‘Het voelt alsof ik weer een eerstejaars ben.’ mompelde Angelique terwijl ze door de muur die naar perron ¾ leidde liepen. Harry knikte instemmend en staarde naar de rode stoomtrein die stond te wachten op de leerlingen alvorens te zeggen: ‘Alleen mogen wij dit keer dreigen met puntaftrek, en niet Anderling.’
‘Nee dat kan ze niet meer,’ stemde Hermelien ermee in, ‘Maar ze kan wel dreigen met je ontslag.’
‘Harry!’ klonk het plots, de drie draaiden zich om en ontdekten Olivier Plank en Katja Bell die eveneens het perron hadden teruggevonden. ‘Dit lijkt wel een reünie van het oude zwerkbalteam.’ grinnikte Katja terwijl ze voor hen bleef stil staan.
‘Helaas niet alleen van het zwerkbalteam,’ bromde Harry geërgerd met een knikje in de richting van een welgekende blondharige, zwadderaar. Blijkbaar waren zij niet de enige die hun weg naar Zweinstein’s Hogeschool van Hekserij en Hocus Pocus hadden teruggevonden. Het was inmiddels 4 jaar geleden dat ze allemaal waren afgestudeerd, het schooljaar na het einde van de oorlog tegen Voldemort. Hoewel Narcissa de naam van de Malfidussen behoorlijk gezuiverd had door staalhard tegen Voldemort te liegen op een wel heel cruciaal moment - meer bepaald, datgene waarop ze de heer van het duister ervan moest verzekeren dat de jongen dood was hoewel hij duidelijk nog ademhaalde, maar zonder blikken of blozen hem had wijsgemaakt dat hij er geweest was - was Harry’s vertrouwen in Malfidus’ en zijn soortgenoten nog bijlange niet hersteld. Hij betwijfelde of hij Zwadderich en diens studenten ooit als iets anders zou kunnen zien dan de voorgangers, volgelingen en eventueel nakomers van Voldemort.


'Spreukenboek...spreukenboek...spreukenboek...WAAR IS DAT ROTDING!?' gefrustreerd gaf Kylia een schop tegen haar hutkoffer waardoor ze even vloekend de kamer rond hinkelde alvorens haar spullen weer overhoop te gooien.
'Kylia, we vertrekken zo!' klonk het van beneden, Kylia mompelde een aantal nijdige verwensingen toen haar oog op een in leer gebonden boek viel. 'Aha, hebbes!' riep ze triomfantelijk uit terwijl ze het boek met een zwaai in de hutkoffer mikte. Ze griste snel haar toverstok van het bed af en stormde toen naar beneden terwijl ze haar koffer voor haar uit liet zweven. ‘Ben klaar!’ riep ze enthousiast de kamer in. ‘Dat werd tijd,’ mopperde Ethan, haar twee jaar jongere broertje. Kylia negeerde hem en liep naar Josh om afscheid te nemen. Josh was drie jaar ouder dan Kylia en deed nu een opleiding voor heler. Het zou immers weer tot de kerstvakantie duren vooraleer ze haar broers en ouders weer zou zien, dus even afscheid nemen was wel zo gepast.

‘KYYYYL!!!!’ klonk een luide kreet over het druk bezaaide perron. ‘FEEEN!’ gilde Kylia terug toen ze een bruinharig meisje aan zag komen rennen. Ze vlogen elkaar om de nek en begonnen luidkeels door elkaar te praten. ‘Alsjeblieft zeg! Jullie hebben elkaar vorige week nog gezien!’ zei Ethan verbijsterd. Beide meiden negeerden hem terwijl ze verder liepen.
‘Ik ben benieuwd wie onze leraren worden, nu ongeveer iedereen weg is,’ vuurde Fenna meteen af. De twee vriendinnen kenden elkaar al sinds hun eerste jaar en waren onmiddellijk vriendinnen geworden. Ze zaten allebei in Griffoendor, en zaten nu in hun laatste jaar. Terwijl hun ouders elkaar begroetten en Ethan met Jason in gesprek ging liepen ze door de muur heen naar perron 9 ¾.
‘De meeste boeken zijn veel interessanter, voor zover dat kan. Al die bejaarde schrijvers zijn tenminste vervangen door jongere,’ zei Kylia. ‘Het zullen dus wel niet hele oude leraren worden,’ zei Fenna opgetogen, ‘behalve als het zo’n bejaarde hippie is natuurlijk,’ vervolgde ze met een vertrokken gezicht. Kylia barstte in lachen uit, ‘Zolang ze niet teveel huiswerk geven vind ik alles best.’ grijnsde ze.
‘Ik ben al blij dat de schooluniformen eindelijk afgeschaft zijn,’ ging Fenna vrolijk verder, ‘Die blouses waren echt zó jaren vijftig! Ik geloof dat mijn grootmoeder die ook droeg in haar schooltijd, en zij ziet er op elke klassenfoto vreselijk uit.’
Ze stapten een lege coupé in en gingen zitten.

‘Niet te geloven zeg,’ mompelde Harry terwijl ze door de gang stampten, ‘Na zeven jaar als leerling vinden we zelfs als leraar geen lege coupé.’
Hij gooide de volgende deur open maar ook deze vloog al snel weer dicht waarna hij weer een aantal meters verder liep met zijn koffer achter zich aan.
‘Kunnen we niet een aantal eerstejaars op de gang gooien?’ opperde Leo Jordaan die zich inmiddels ook bij hen had gevoegd.
Er verscheen een grimas op Harry’s gezicht terwijl hij langzaam zijn hoofd schudde en zei: ‘Het is de bedoeling dat ze naar ons luisteren uit respect, niet uit angst.’
‘Hé, daar is Kasper Krauwel, kom Olivier je moet zijn zwerkbaltheorieën gewoon gehoord hebben!’ Katja trok hun voormalig aanvoerder van het zwerkbalteam de coupé in en Leo volgde hen. Harry en Hermelien liepen door tot aan de laatste coupé en besloten daar plaats te nemen. Wanneer ze naar binnen liepen staarden 2 meiden - hoogst waarschijnlijk laatstejaars- hen verbaasd aan.
‘Sorry meiden, maar er is helaas nergens anders plaats dus jullie zitten de rest van de rit opgescheept met twee leraren.’ verontschuldigde Hermelien zich terwijl ze haar koffer in het bagagerek wurmde. Harry volgde haar voorbeeld en begroette de 2 meiden die hij hoogst waarschijnlijk ook zou gaan lesgeven het komende schooljaar.
‘Ik ben professor Griffel en dit is professor Potter.’ stelde Hermelien zich flauwtjes glimlachend voor terwijl ze de handen van beide meiden schudde.
‘Kylia Pandora, en dit is Fenna Deïrde.’ Fenna schonk haar een veelbetekenende blik die duidelijk zei: ‘Ik zei toch dat we nieuwe leraren kregen!’


De rode stoomtrein bereikte het station in zweinsveld tegen de tijd dat de zon onderging. Hierdoor leken de huizen en winkels van zweinsveld die zich op een verdere afstand bevonden, in een rode gloed van de ondergaande zon te baden. Het was mooi om te zien en meteen toen de leerlingen de trein verlieten werd er door heel wat eerstejaars ‘Oooh!’ en ‘Waauuw!’ geroepen.
Terwijl de oudere leerlingen zich naar de koetsen haastten, dromden de eerstejaars in een slordige hoop bijeen rondom Hagrid, de terreinknecht van zweinstein.
‘Het was te verwachten dat Griffel leraar zou worden,’ mompelde Kylia toen hun koets vertrok, ‘Ze was altijd de beste van de klas en het lievelingetje van Anderling.’
‘Anderling is een zure pruim, die hebben geen lievelingetjes.’ merkte Fenna droog op.

Terwijl ze verder naar het kasteel reden speculeerden ze verder over de nieuwe leraren. ‘Er is een nieuwe nodig voor Spreuken en Bezweringen,’ merkte Kylia op terwijl ze uit hun koets stapten en naar het kasteel begonnen te lopen. ‘Misschien Ron Wemel. Harry en Hermelien zijn hier tenslotte ook dus hij zal wel ook wel leraar zijn geworden,’ zei Fenna. Net toen Kylia hier op wou reageren kwam er een opgewonden stoet tweedejaars die hun uit elkaar dreef en pas aan de Griffoendortafel kwamen ze elkaar weer tegen.
‘Wemel geeft geen Spreuken en Bezweringen. Hij is blijkbaar iets op het ministerie gaan doen,’ zei Kylia meteen, ‘dat hoorde ik van Alyssa,’ voegde ze eraan toe.
Toen iedereen gaan zitten was en geroezemoes was verstomd viel het de meeste leerlingen meteen op dat de lerarentafel tamelijk leeg was.

'Welkom bij alweer een nieuw jaar op Zweinstein,' de zaal viel stil toen hun blondharige schoolhoofd - Remus Lupos - opstond en begon te spreken, 'Om te beginnen moet ieder van jullie weten dat het verboden bos verboden terrein is, het heet niet voor niets het verboden bos. Er is een lijst van verboden voorwerpen terug te vinden bij onze conciërge, meneer Vilder.' hij zweeg even en keek de zaal rond. 'Nadat onze nieuwkomers in hun afdelingen zijn ingedeeld, kunnen jullie genieten van het heerlijke feestmaal dat de huiselven met veel ijver bereid hebben.' er verscheen een vermoeid glimlachje op zijn gezicht. 'Jullie zullen al wel gemerkt hebben dat veel van jullie oude leraren vervangen zijn door oudere studiegenoten die jullie wel zullen herkennen. Ik vraag jullie dan ook hen met evenveel respect te behandelen als jullie de inmiddels gepensioneerde leraren hebben gegund. Maak er een aangenaam jaar van, en ga niet te laat naar bed want de lessen beginnen morgenochtend om stipt negen uur. Eet smakelijk.'
Hoewel er gezucht klonk bij de aankondiging van de lessen stortte de leerlingen zich onmiddellijk op het eten toen het te voorschijn kwam.

‘Ik vraag me af of ze wel genoeg leraren hebben kunnen vinden. Het zou een ramp zijn als we geen les zouden kunnen krijgen,’ zei Ilse verontrust terwijl Alyssa en Fenna een discussie hadden over het nut van de Avis spreuk. ‘Wat is er mis met geen les? Ik vind eigenlijk dat de vakantie wel wat langer door mag gaan,’ grijnsde Kylia terwijl ze op haar bed plofte. Ilse, de studiebol van hun jaar, keek haar geschokt aan. ‘Alsof Lupos de school zou openen als er geen leraren waren,’ zei Fenna, een beetje teleurgesteld.
‘Jullie gaan helemaal verkeerd om met het nut van school. We zitten in ons laatste jaar, jullie mogen wel eens wat meer jullie best doen,’ snoof Ilse. Fenna en Kylia keken elkaar geamuseerd aan maar besloten er maar niet op te reageren. Sinds Fenna en Kylia hoofdmonitor waren benoemd, terwijl ze vaak genoeg de regels overtraden, was de vriendschap tussen de Griffoendors nogal aangetast. Ilse, die zich altijd netjes aan de regels hield en altijd op tijd haar huiswerk af had, was vanaf het begin jaloers geweest en leverde sindsdien alleen nog maar commentaar.

Als snel lagen de leerlingen van Zweinstein in een diepe slaap, klaar voor een heel nieuw jaar vol magie.

Reacties: