FanFic.nl

When Magic Meets Love

Hoofdstuk 2: The Dark Mark

Dinsdag 2 Juli 1996


Het was een gure juli avond. De wind sloeg tegen de muren aan met een verbazingwekkende kracht en regendruppels verzamelden zich in diepe plassen op de oprijlaan van het landhuis van de familie Malfidus. Binnen werd de grote leefruimte verlicht door een knerpend haardvuur en de kaarsen in hun houders langs de muren. Geen één van de in zwarte gewaden gehulde gedaantes leek de warmte van de vlammen waar te nemen. Drie van hen stonden vlak voor de rijkelijk versierde open haard, hun linkermouwen opgerold.

Draco Malfidus, was één van die drie gedaantes. Zijn grijze ogen gluurden argwanend naar de kersverse tekening op zijn onderarm, die een schedel afbeeldde, met een slang als uitgestoken tong. De huid eronder en errond voelde aan alsof ze in brand stond en zag er rood en ontstoken uit. Het liefst van al, wilde hij het duistere teken gewoon weer afvegen, maar hij wist dat dat niet kon. Het afzichtelijke ding zou voor de rest van zijn leven op zijn arm blijven staan en hem merken zoals boeren dat deden met hun vee.
“Ik ben zo verheugd met mijn nieuwe selectie volgelingen.”� een vierde in het zwart gehuld figuur sprak de 3 jongens voor het haardvuur toe, zijn armen verwelkomend open vouwend. Draco negeerde de rilling die over zijn ruggengraat liep wanneer hij in dat verminkte gezicht keek. Dit was geen menselijk gezicht. Die grauwe, bleke huidskleur, de slangachtige neus en die rode ogen, behoorden toe aan een beest.

“Ik wil graag een speciale nieuwe vriend in onze kring verwelkomen,”� vervolgde Voldemort alvorens hij een wenkend gebaar in Draco’s richting maakte, “Draco, jongen. Je vader zou trots zijn om te zien dat de Malfidus bloedlijn verder trouw zweert aan de juiste zijde.”�
Draco’s reactie bestond uit niet meer dan een kort knikje en hij wilde zo snel mogelijk weer achteruit schuifelen, maar Voldemort was nog niet klaar met hem.
“Ik heb een zeer belangrijk verzoek voor jou, Draco.”�

Draco slikte. Wat het ook was, het kon niet veel goeds betekenen. Buiten rommelde het onweer luiddruchtig, gevolgd door een felle bliksemschicht die de donkere hemel verlichtte. Het weer paste perfect bij de sfeer binnen in het landhuis. Afwachtend keek hij naar de vloerstenen voor Voldemort’s voeten, bang voor wat komen zou.

Reacties: