FanFic.nl

Fall again • Harry Styles [afgewerkt]

Sixteen

We liepen door de hoofdstraten van Londen en waren sinds kort omsingeld door fotografen en gillende meisjes van zowat alle leeftijden. Er was net genoeg ruimte voor ons om te kunnen lopen, maar meer ook niet. Toen we net het parkje voor Stephanies appartement hadden verlaten, had een meisje niet veel jonger dan ik, Harry aangeklapt en ons beiden gevraagd voor een foto. Ik was nog verbaasder toen ze me daarna bij naam bedankte en veel beterschap wenste. ‘It was in some magazines’, had Harry zijn schouders opgehaald en er verder weinig aandacht aan besteed. Dat had ik ook geprobeerd, hoewel het moeilijker werd naargelang steeds meerdere fans me leken te herkennen en riepen. ‘Negeren en doorlopen’, fluisterde Harry en nam mijn hand om me dichter naar zich toe te kunnen trekken. Hij duwde zijn hoofd afwerend naar beneden en ik deed hetzelfde, erop vertrouwend dat hij me nergens tegenaan zou laten lopen. Nadat we enkele zijstraten insloegen, nam het gegil en geroep eindelijk af en hadden we weer voldoende bewegingsruimte. Niet veel later stopten we even, liet ik Harry’s hand los en bracht het naar mijn nek. Terwijl Harry achter zich keek, draaide ik mijn nek in verschillende richtingen en voelde hoe dat enkele pijnscheuten met zich meebracht. Kreunend legde ik ook mijn andere hand in mijn nek en probeerde hem zo goed mogelijk te masseren. ‘Goed nieuws voor je, ze zijn weg en we zijn er bijna’, hoorde ik Harry’s stem en keek naar hem op. Hij grijnsde even voor we verder liepen en niet veel later omringd waren door verschillende soorten bomen in dichte begroeiing. Ik keek achter me en begreep eerst niet hoe het mogelijk was dat we zo’n anderhalve minuut geleden nog in een bruisende stad waren, tot ik me omdraaide en onmiddellijk wist waar we waren. ‘Oh Harry, I remember this’, fluisterde ik zacht.

‘Come on, just go.’ ‘No Harry, no!’ gilde ik luid en probeerde mezelf los te spartelen. Met zijn armen stevig om me heen geslagen hield hij me vast en balanceerde me boven het water. ‘Don’t be silly Rose’, grijnsde hij en schudde het hoofd. Ik gaf hem een kwade blik en keek snel weer naar beneden, hoorde hoe het water verderop in het meer in onze richting gestuwd werd door de verschillende kleine fonteinen. ‘Dat daar’, knikte ik afkeurend, ‘is koud en vies en als je me daarin laat vallen doe ik je wat.’ Hij lachte en wiebelde met zijn wenkbrauwen. ‘Daar hou ik je aan’, antwoordde hij serieus en glimlachte naar me. Dreigend keek ik hem aan en werd even afgeleid door de zachte lichtweerkaatsing in zijn ogen, wat voor hem net lang genoeg was om zich af te zetten en me met volle kracht omhoog te gooien. Ik reageerde te laat en kwam half gillend in het water terecht, en bijna meteen proestend weer boven, net toen Harry het meer in dook en er enkele druppels in mijn ogen terechtkwamen. ‘Asshole!’ schreeuwde ik toen hij naar me toe kwam zwemmen en deed mijn best om zo snel mogelijk weer bij de oever te komen. Met veel moeite hees ik mezelf omhoog, maar voelde hoe twee handen mijn benen vastgrepen en me weer in het koude water trokken. Ik hield het lange gras krampachtig vast terwijl ik me tegen Harry verzette en niet probeerde te luisteren naar zijn luide gelach. Half op het droge en half in het water, kreunde ik en liet mijn hoofd op het koele gras vallen. Ik keek voor me uit en zag hoe het ochtendlicht verderop tussen de bomen viel en de omgeving verlichtte. ‘I give up’, zei Harry toegeeflijk en kwam niet veel later naast me zitten. Ik zette me recht in kleermakerszit en knikte alvorens ik zijn brede grijns ontweek en wegkeek. ‘Je moet toegeven dat dat leuk was’, zei hij en gaf me een zachte duw met zijn schouder. Ik produceerde een afkeurend geluidje en zuchtte. ‘Oke, oke’ mompelde ik en keek hem en zijn tevreden glimlach weer aan. ‘And by the way, you look much better like this’, gaf hij me een knikje en knipoogde. Mijn blik volgde de zijne van mijn door en door natte schoenen naar mijn doorweekte, en bijgevolg ook doorzichtige, shirt en bracht me vervolgens weer terug bij af. Ik bloosde en probeerde een grijns te onderdrukken terwijl ik mijn best deed hem net zo kwaad als net aan te kijken, maar gaf al snel op toen zijn grijns nog breder werd en we beiden keihard begonnen te lachen. ‘Oke, het was wel leuk ja’, gaf ik uiteindelijk toch toe. ‘I can make this even better’, mompelde Harry en keek me doordringend aan. De ondeugende schittering in zijn ogen verraade hem nog voor hij naar me toe boog en ik me gewillig overgaf aan onze eerste kus.

Reacties: