FanFic.nl

Fall again • Harry Styles [afgewerkt]

Twenty-two

Toen ik vanochtend opstond en Stephanie en Niall begroette, waren ze zo vriendelijk geweest me met rust te laten en geen verdere vragen te stellen over gisteren. Natuurlijk kende ik mijn beste vriendin, en had het me niets verbaasd dat ze dat niet al te lang volhield. Met Niall zingend onder de douche op de achtergrond, was het haar gelukt me te doen praten en had ik haar alles tot op de kleinstje details verteld. Ze begreep me meteen en had voorgesteld Harry uit z’n bed te gaan halen voor een grondig gesprek, maar zag later in dat ik dat niet echt zat zitten. Daarop hadden we uren achter haar computertje gespendeerd, waarop ik honderden artikels over hem, mij, zijn drankgedrag, geflirt, kortom: een groot deel van zijn privéleven en onze herinneringen, had zien voorbij komen en heel wat had opgestoken. Dankzij Stephanies extra uitleg of afkeurende blikken, was het me gelukt de waarheden uit de vele roddels te filteren, waardoor ik weer een heleboel over Harry wist. Terwijl ik mezelf googelde, had Stephanie telefoon gekregen van Liam’s vriendin Danielle met de vraag of ze me kon zien. Ik had glimlachend toegestemd, overtuigd door de vele positieve omschrijvingen die de anderen me van haar hadden gegeven. En niets was minder waar, Danielle was zonder meer één van de liefste meisjes die ik al had ontmoet. En vreselijk knap, zelfs in haar jogging en oversized shirt. Zij en Liam hadden me enkele bezorgde vragen gesteld die ik aarzelend had beantwoord, maar verder voelde ik me al sinds het eerste moment dat ik hun gezellige appartementje binnenwandelde geweldig goed thuis.

‘Je ziet er goed uit trouwens’, knipoogde Danielle me toe nadat Liam was opgestaan om onze lege glazen te gaan afspoelen. ‘Dat moet jij nodig zeggen’, antwoordde ik glimlachend. We lachten, wat ook Stephanie aanstak en een verbaasde Liam terug de woonkamer in lokte. ‘Women’, mompelde hij glimlachend en zette zich naast zijn vriendin, die haar benen op de bank trok en zich tegen hem aan nestelde. Liam keek op haar neer en streek wat haren uit haar gezicht voor hij haar glimlachend aankeek en Stephanie me een zachte stoot met haar knie gaf. Vragend keek ik haar aan en moest meteen grijnzen door haar ondeugende blik. Liam moest het gezien hebben, als hij haar een kussen naar het hoofd gooide en afwerend wat mompelde. Stephanie begon zacht te giechelen, dus voelde ik me genoodzaakt mezelf wat verder uit haar buurt te zetten alvorens ze helemaal hysterisch werd, en maakte plaats voor Niall en zijn flesje bier. ‘Thank you’, stak hij het flesje voor zich uit en bedankte Liam en zijn vriendin. ‘You’re welcome’, antwoordde Danielle geluidloos en maakte een wuivend gebaar.
Een halfuurtje later besloten Niall en Liam dat het tijd werd voor wat actie, en daagden ze ons zonder succes uit voor een potje Fifa. Ze lieten zich deze afwijzing echter niet aan het hart komen, en lieten ons al snel met z’n drieën achter in de woonkamer. ‘Het zijn net kinderen soms’, lachte Danielle ze na en schudde het hoofd. Vertel mij wat, dacht ik. ‘Maar dat geeft ons wel wat ruimte om het over andere zaken dan sport en eten te hebben’, zette ze zich grijnzend rechtop. ‘Weet ze het al van…’, vroeg ze zacht aan Stephanie en keek even terloops naar me. Stephanie knikte kort en sloeg haar handen in elkaar. ‘Oh…’, reageerde Danielle verbaasd, maar herpakte zich al snel. Met een twijfelende blik keek ze me aan. ‘Trek je het wel allemaal zo?’ vroeg ze met duidelijk bezorgde ogen. Ik zuchtte. Schouderophalend antwoordde ik iets wat op een ‘ja’ leek en staarde naar de doorzichtige salontafel voor me. ‘Harry is Harry, da’s waar’, zei ze op luchtige toon, ‘maar hij zou alles voor je doen Rose.’

‘Misschien ja’, antwoordde ik schouderophalend en liet een diepe zucht ontsnappen, ‘al helpt het niet echt.’ Danielle was gelukkig geen opdringerig type, dus liet ze het onderwerp daarna rusten en begonnen we over wat anders. Ik vertelde hen mijn idee wat het lijstje met herinneringen betreft en glimlachte. ‘Dus misschien als jij iets hebt om er aan toe te voegen…?’ ‘Een heleboel zelfs’, glimlachte Danielle en stond op voordat ze uit de kamer verdween en even later weer binnenkwam met een notitieblokje en balpen in haar handen geklemd. Ze gooide het boekje op het salontafeltje en begon meteen met pennen. Done, schreef ze nadien bovenaan het lijstje. Glimlachend gaf ze het samen met de balpen door aan Stephanie, die breed grijnzend de lijst vervolledigde en daarna tevreden knikte. 'Vertel’, drong ik ongeduldig aan en probeerde een blik op het bekladde blad te werpen. ‘Een voedselgevecht’, begon ze langzaam op te sommen, ‘en een weekje welness met ons drie. Kamperen en-’ ‘Dat vond ik nou echt geweldig!’ onderbrak Danielle’s spontane lach Stephanie, waarop ze een hand voor haar mond sloeg en zich met gebaren verontschuldigde terwijl ze probeerde haar grijnzen onder controle te houden. Stephanie glimlachte en ging hoofdschuddend verder. ‘De jongens opmaken als vrouwen en het als videodiary op youtube posten, gillend door het winkelcentrum rennen, een week van huis wisselen en de microgolfoven met popcorn laten ontploffen’, eindigde ze en haalde diep adem. ‘Die laatste eh…’, aarzelde ik bedenkelijk en ving Stephanies grijnzende blik. ‘Zayn zal er niet zo blij mee zijn nee, maar ach’, antwoordde ze al even vrolijk. ‘We betalen hem wel een nieuwe… dit keer.’ Heftig knikkend was ik het eens met Danielle’s gemoedelijkere idee en lachte. ‘Da’s alles?’ vroeg ik en nam het lijstje uit Stephanies handen. ‘Het is een begin ja, voorlopig’, antwoordde Danielle. ‘So…When do we start?’ gilde een iets te uitbundige Stephanie er vrijwel meteen achteraan. ‘Belangrijker: met wat’, ging ik volledig mee in haar enthousiasme en lachte om Danielle’s opgetrokken wenkbrauwen. ‘Ik zie wel wat in dat kamperen’, wiebelde Stephanie met haar wenkbrauwen. Danielle en ik keken elkaar een moment twijfelend aan, maar lachten al snel en knikten daarna toestemmend. ‘Camping it is!’

Reacties: