FanFic.nl

Fall again • Harry Styles [afgewerkt]

Twenty-eight

‘So what is this all about?’ vroeg Stephanie en zette de ovenverse hapjes op het salontafeltje, waarna ze zich naast Niall zette en zich in zijn armen liet vallen. Een halfuurtje geleden was Stephanie plots voor mijn deur verschenen met de melding dat ik dringend moest meekomen omdat de jongens iets “vreselijk belangrijks”� moesten zeggen. Na enige aarzeling had ik mijn moeder gedag gezegd en was bij haar en Niall in de auto gestapt, waardoor ik en alle anderen nu bij hen thuis op de sofa zaten. Danielle leek al even weinig te weten als ik, en niemand wilde ons iets vertellen tot uiteindelijk ook Zayn, Louis en Harry zich bij ons voegden en we compleet waren. ‘Om te beginnen spijt het ons heel erg dat we dit niet eerder hebben gezegd, zeker tegen jullie’, begon Liam meteen met een gemeende verontschuldiging, ‘maar we hadden zwijgplicht. We gaan op tournee.’ Ik verslikte mezelf bijna in mijn eigen speelsel en Stephanie goot haar flesje bier nog net niet over haar vriendje heen terwijl alle anderen als idioten zaten te grijnzen. ‘When?’ keek Danielle op naar Liam. ‘Less than two weeks’, antwoordde hij en stuiterde bijna uit zijn stoel van enthousiasme. ‘10 days actually’, vulde Niall zijn vriend aan. ‘And…um… for how long?’ Ik liet mijn blik aarzelend door de groep gaan en slikte. Dit had ik niet verwacht, zeker niet nu alles zo goed ging. ‘Omdat het een wereldtournee is-’ ‘Onze eerste trouwens!’ onderbrak Louis Liam nog net niet gillend, ‘ongeveer 8 maanden.’ Liam sloot zijn zin af en keek met een glimlach op zijn verbijsterde vriendin neer. ‘But what about us? I mean, í¹s, we can’t miss you that long again’, zette ook Stephanie zich rechtop en maakte een handgebaar naar Danielle, mij en zichzelf. ‘This time you’re all coming with us’, antwoordde Zayn vanuit zijn plekje op het kleine krukje aan de televisie. ‘Are you serious?’ ‘Yeah babe!’ Niall keek zijn tevreden vriendin breed grijnzend aan en trok haar in zijn armen. ‘Oh my god’, gooide ook Danielle haar enthousiasme in de groep en staarde dromerig voor zich uit terwijl Liam met zijn vingers door haar haren streek. In tegenstelling tot hen had ik helemaal niks te zeggen, laat staan iets positiefs. Ik had gedacht dat dit de perfecte gelegenheid zou zijn geweest op mijn eigen nieuws ook gelijk mede te delen, maar zag die kans nu mooi de mist in gaan. ‘Rose?’ vroeg Harry naast me met een voorzichtige glimlach rond zijn lippen. Niet wetende wat ik moest doen, laat staan antwoorden, draaide ik me met een bang hart naar hem om en glimlachte onschuldig. ‘I just…’ Ik vond de woorden, en al helemaal het lef niet om hem te zeggen wat ik wilde. ‘This is going to be so much fun!’ riep Louis door het zachte geroezemoes en kreeg Zayn’s steun in zijn voorspelling. ‘Yeah’, was hij het met Louis eens. ‘Rose?’ herhaalde Harry ondertussen en raakte mijn elleboog aan. ‘I can’t come with you Harry’, gooide ik er na enige aarzeling snel uit en stond op. Zayn, die als enige andere attent genoeg leek te zijn geweest om me te horen, keek me vragend aan en herhaalde: ‘What? Why can’t you come with us?’ Meteen kreeg hij de anderen stil en richtten ze hun blikken op mij. Ik zond Stephanie een hulpvragende blik toe, als ze mijn beste vriendin was en buiten mijn familie de enige die al op de hoogte was van mijn plannen. ‘I just can’t, I’m sorry’, mompelde ik met neergeslagen ogen en maakte aanstalten om weg te gaan. Voor ik dat kon doen, greep Harry me bij mijn pols en trok me weer naast zich op de bank. Met enige scherpte in zijn ongelovige blik keek hij me aan. ‘Rose, luister, als dit gaat over ons dan weet je dat ik me zal gedragen oké, ik dacht dat het net beter ging. Elisa komt ook mee en ik beloof da-’ Een diepe zucht was genoeg om zijn geratel te stoppen. ‘That’s not it Harry.’ ‘Than what Rose?’ vroeg hij me en probeerde de woorden haast uit me te trekken met zijn blik. ‘I’ll tell you later, okay, but just don’t count on me for this’, antwoordde ik zacht en draaide mezelf weg van hem en de rest van de wereld, waarna ik de rest van de avond met mijn hoofd op de bankleuning doorbracht en de verschillende vragende blikken probeerde te negeren.


‘Rose, Harry and the others are gone, now tell me’, kwam Louis naast me zitten en haalde me uit mijn gedachten. ‘I don’t have anything to say’, mompelde ik en sloot mijn ogen. ‘Rose, stop’, zuchtte hij en gaf me een zachte duw tegen mijn schouder. Met tegenzin opende ik mijn ogen opnieuw en keek hem aan. ‘Ik ga weer studeren’, zei ik. ‘Dat is geweldig… maar-’ ‘In Frankrijk, ik vertrek volgende week’, onderbrak ik hem met vaste stem. De glimlich op zijn gezicht verdween en hij beet op zijn lip. ‘Harry’s not going to like this’, constateerde hij. ‘I know’, reageerde ik zacht en slikte. ‘Can’t you just wait another year or something? You guys were finally getting along again and we were all just hoping-’ ‘Ik heb ruzie gemaakt met m’n moeder om haar zover te krijgen en het is al betaald Louis, dus nee.’ Ik keek hem ferm in de ogen, probeerde het gevoel dat ik wilde gillen van me af te zetten. ‘Okay then’, ging Louis met scherpe ondertoon op me in en zette zich rechtop, ‘when were you planning on telling Harry?’ Ik slikte en gaf geen antwoord, wendde mijn blik van hem af en staarde naar mijn handen. ‘Are you joking?’ klonk het ongelovig naast me. Ik haalde mijn schouders op en keek zuchtend naar hem op. ‘I just don’t want to hurt him Lou…’, hakkelde ik en slikte het nare gevoel in mijn keel weg. ‘You already did by telling him off Rose, don’t make it worse’, was het laatste wat hij zei voor hij me een afscheidskus op de wang gaf en als een dief in de nacht uit het appartement verdween.

‘And?’ kwam Stephanie langzaam uit de keuken tevoorschijn. Ik schudde het hoofd. Zij en Louis waren nu de enige van de bende die wisten dat ik helemaal naar Parijs zou gaan, en geen van beiden stond achter mijn idee om het Harry niet te vertellen. ‘I just don’t understand why you don’t want to tell him Rose’, zei ze terwijl ze naar me toe liep en bij me op de bank plofte. ‘Ik weet dat het rot is dat Elisa meegaat omdat je haar niet zo mag en-’ ‘Gaat zij mee?’ Stephanie knikte en haalde luchtig de schouders op. ‘Dat vertelde Niall me. Anyway, niet van onderwerp veranderen. Heb je Harry daarnet überhaupt bezig gezien? Vast niet, want jullie leken beiden ergens anders mee bezig te zijn. Het leek eindelijk weer even allemaal goed te gaan Rose, dat viel iedereen op. Ik vind het prima dat je gaat studeren, ookal moet ik je daarvoor veel te lang missen, maar het heeft geen zin het voor Harry te verzwijgen. Hij komt er toch wel achter, en wat dan?’ Na haar korte preek sloeg ze haar armen over elkaar en keek me zelfvoldaan aan, alsof al mijn tegenargumenten meteen ongeldig zouden zijn. ‘You just don’t understand Steph’, zei ik en slikte. ‘I’m your best friend, of course I will!’ wierp ze tegen en leunde dichter naar me toe. ‘Not this time, I don’t even understand it myself’, antwoordde ik zachtjes.

Reacties: