FanFic.nl

Writing It Down

chapter 13

Ik had me samen met Anne omgekleed. Uiteindelijk waren we allemaal Batmans. Ook Laurens en Lucas. We waren de vereniging van Batman. Ze wilden eerst niet als Batman omdat Ross en ik dat al deden. Toen had ik ze bijna gedwongen een Batman pakje te kopen.
'Are we ready?' vroeg Anne.
'Yes we are!' riep ik superheldachtig. Anne en ik renden de trap af terwijl we onze hand in de lucht gooide. Eigenlijk rolden we de trap af, maar dat is nooit zo stoer om te vertellen.
'Dan gaan we nu naar Ross!' riep ik terwijl we weer naar boven renden om via mijn raam naar het raam van Ross te klimmen.
'Daar zijn mijn look a likes.' riep Ross lachend toen hij het raam opende.
'Superheroes!' riep Anne.
'That's what we are!' riep ik.
'Ik snapte het de eerste keer al hoor.' zuchtte Ross.
'Zullen we naar Laurens en Lucas gaan?' vroeg ik.
'Nee, ik heb met ze afgesproken in de stad.' zei Anne.
'Maar hoe komen we in de stad?' vroeg ik.
'Wacht maar af.' zei Ross met een geheimzinnige glimlach. We hoorden getoeter.
'Wat een timing zeg.' zei Ross. 'Daar is ons vervoer, komen jullie mee?' Anne en ik keken elkaar aan.
'Komen jullie nog?' riep Ross.
'Jahaa!' riep Anne. 'We komen!' Ik volgde Anne naar beneden. We liepen naar buiten en zagen een zwarte limousine.
'Wat?' riep ik terwijl mijn stem ongeveer 3 octaven hoger werd.
'This is my first carnaval. I wanted it to be special.' zei Ross verlegen.
'This is great!' riep Anne. Ik zei niks meer maar rolde gewoon de limo in.
'It is.' zei ik zacht toen ik als een sandwich tussen Ross en Anne zat.
'Maar het zou geweldiger zijn als Marah erbij was.' Ik dacht dat niemand me hoorde maar ik kreeg een dikke knuffel van Ross en Anne.
'Can't. Breath. Guys. I. Really. Can't. Breath.' piepte ik.
'Sorry.' zeiden Ross en Anne tegelijk.
'Kijk, we zijn er!' riep Anne uit. De limousine stopte en we stapten uit.
'Maar hoe komen we thuis?' vroeg Anne.
'Komen we uberhaupt nog wel thuis.' zei ik terwijl ik Ross een knipoog gaf. Even keek Anne heel benauwd, maar zodra ze snapte dat ik een grap maakte barstte ze ook in lachen uit.
'Kom, daar zijn Laurens en Lucas!' riep Anne enthousiast. Ik haalde mijn schouders op naar Ross voordat ik achter Anne aan rende.

Ik bewoog op de maat van de muziek. De tekst was verschrikkelijk, iemand moest echt een keer goede carnavalsmuziek maken. Maar de beat was goed dus ik deed even alsof ik kon dansen. Dit was mijn eerste carnaval waarbij ik officieel alcohol mocht drinken. Natuurlijk had ik al wel een paar biertjes op, maar nu mocht het ook van de wet. En die kans greep ik met beide handen aan.
'Does somebody want something to drink?' Het duurde even voordat ik besefte dat het Lucas was die dit vroeg.
'I am going with you.' Aangezien Ross geen nederlands sprak spraken we allemaal engels.
'Me too.' zeiden nu ook Laurens, Anne en Ross. We dronken een breezertje en gingen daarna weer verder met lol maken.
'Hey Batman. Of moet ik zeggen, bad girl.' zei een man van ongeveer 40 tegen me. Hij was overduidelijk dronken.
'Flikker op.' zei ik. Kort maar krachtig werkte altijd het beste, nietwaar?
'Rustig meisje, rustig meisje. Ik wil alleen een beetje plezier maken.' zei de man.
'What is going on?' vroeg Ross.
'That guy wants to play some dirty games if I understand him well.'
'Ja meisje, je verstond het goed. Dirty games, dat zie ik wel zitten.' zei de man met een driedubbele tong.
'Go away, she's mine.' zei Ross agressief.
'Rustig gast, rustig. Can't we share her?' vroeg de man. Als blikken konden doden was hij nu dood geweest.
'Dude, I am a person, not a doll or something.' zei ik met een overslaande stem.
'Share. Share her please?' vroeg de man.
'No, as I said, she's mine. Get your ass out off here or should I call the police.' zei Ross. De man snapte eindelijk dat hij op moest rotten.
'Am I yours?' vroeg ik met opgetrokken wenkbrauwen. Eigenlijk wilde ik dat wel.
'Ik had niet genoeg tijd om goed na te denken. En ik wilde die gast weg hebben.' zei Ross met een rood gezicht.
'I'm youhouhours.' Ik begon keihard het liedje I'm yours van Jason Mraz te blèren. Ross blèrde vrolijk mee. Na een tijdje stonden we met zijn vijven het liedje te blèren. En opnieuw. En opnieuw. Ik grinnikte. Het was echt leuk om vrienden te hebben die zichzelf niet serieus namen.

'Hoe komen we nu thuis?' vroeg ik. Ik stond met mijn vier vrienden om half zes 's nachts buiten op de bus te wachten. In een sexy Batmanpakje.
'We kunnen gaan lopen, of we kunnen een taxi bellen.'
'Ik ga voor de taxi, wie belt er?' zei ik. Uiteindlijk bleek dat niemand een telefoon bij had.
'Dan wordt het dus toch de bus.' zei Ross zuchtend.
'Mijn allerliefste Ross, het is half zes. Welke sukkel van een chauffeur rijd er nu in zijn bus?'
'Ah shit, daar heb je een punt.'
'Ik wil een komma!' zeurde ik.
'Dan krijg je een komma, wat jij wil.'

Reacties: