FanFic.nl

FBI: The Brokenhearted One

Chapter 7: Femme Fatale

De zon scheen Janelle's slaapkamer binnen, en verwarmde de oppervlakte van haar huid. De eerste stralen streelden haar bovenbenen, en kropen tergend langzaam naar boven tot ze eindelijk bij haar gezicht waren. Ze fronsde door het licht dat in haar ogen scheen, en even later vlogen haar ogen open. Ze bleef even liggen, maar sloeg toen de dekens van zich af en stond op. Ze strekte zich uit, deed een paar jumping-jacks, en fluisterde: ´Opstaan.` naar Emily, die naast haar lag. De mascara strepen op haar wangen van de vorige dag waren er nog steeds, en ze mompelde iets als: ‘Laat me met rust.’ Janelle ging haar tandenpoetsen en even douchen, toen ze de slaapkamer weer in kwam lopen en ze Emily nóg zag liggen nam ze een aanloopje, en sprong bovenop haar.
‘Janelle!’ riep ze geschrokken met een slaperige stem, en Janelle barstte in lachen uit.
‘Sta nou op, we hebben dingen te doen vandaag.’ Ze glimlachte toen ze dacht aan hoe ze samen Kyle terug gaan pakken. Emily´s blik vertrok toen ze terugdacht, ze krulde zich op als een bal, en draaide zich met haar rug naar haar vriendin toe zodat die niet kon zien dat ze verdrietig werd.
Janelle bleef haar even bezorgd aankijken, en deed haar satijnen badjas toen aan terwijl ze van de trap liep. Ze bakte snel twee eitjes, en hield haar telefoon tussen haar hoofd en schouders zodat ze Jo tegelijkertijd kon bellen.
‘Hé, je moet even langskomen,’ zei Janelle, en ze deed ondertussen wat zout op haar eitjes.
‘Wat is er gebeurd?’ vroeg Joanne, toen ze haar ernstige stem hoorde.
Net wanneer Janelle haar mond opentrok om wat te zeggen, was Jo haar voor. ‘Nee! Je bent toch niet zwanger he? Je zei tegen me dat je altijd een condoom gebruikte! Ik ben geen goede oppas hoor, seí±iorita...’
‘O mijn God, nee!’ onderbrak ze haar.
Ze hoorde haar opgelucht ademhalen.
‘Het is Em, er is wat naars gebeurd, gisteren.’
‘Wat dan?’
‘Lang verhaal. Ik vertel het als je hier bent.’
‘Oké, ik kom er gelijk aan.’ zei Joanne.
‘Great.’ Janelle hing op.
‘Ben je aan het bellen?’ vroeg Emily, die slaapdronken aan de keukentafel ging zitten, en met de zout en peper begon te spelen.
‘Nee, ik hield mijn telefoon warm tussen mijn oor en schouder,’ ze rolde met haar ogen terwijl ze de eieren in een bord deed.
‘Wat ben je toch aardig.’ Zei Emily en ze begon met een halve glimlach de kippenabortussen aan te vallen. Janelle ging tegenover haar zitten, en het was stil tijdens het ontbijt. Emily was verdrietig, al deed ze haar best om het te verbergen met een glimlach op haar gezicht. Alleen kende Janelle haar lang genoeg om de geforceerde, en oprechte glimlachjes te kunnen onderscheiden. Net toen Janelle klaar was met afwassen, belde Joanne aan. Ze droogde haar handen af aan de theedoek, knoopte haar badjas dicht en liep naar de voordeur.Ze deed hem open, en Joanne liep achter haar aan het huis in.
‘Oké, what’s up?’ vroeg Joanne terwijl de drie naar de slaapkamer liepen. Joanne liet zich vallen in een stoel in de hoek, Emily in een bureaustoel, en Janelle op haar bed.
‘Kyle is vreemdgegaan...’ mompelde Emily haast onverstaanbaar.
‘Nee...’ zei Joanne en ze fronsde. ‘Moet ik Paul bellen? Hij castreerd mensen voor 300 euro. Ik betaal wel.’
‘Ik heb een beter idee.’ zei Janelle.
‘Met geweld?’ vroeg Jo met een hoopvolle blik.
‘Nee, het tegenovergestelde eigenlijk.’ antwoordde ze. ‘Laat ik je een make-over geven. Je bent Latina, nu is het tijd dat mensen dat ook kunnen zien.’
‘Klinkt goed.’ zei Joanne met een glimlach, en Emily bleef stil.
Ze pakte haar beautycase, en graaide erin. Ze glimlachte toen ze haar Estée Lauder rode lippenstift vond, en ze smeerde het op Emily’s volle lippen. De rode kleur gaf haar lippen iets zwoels. Ze pakte haar witte en zwarte oogpotlood, ze trok zwart lijntje bij Emily’s bovenste wimperlijn, en een witte bij de onderste. Janelle deed een stap naar achteren en keek ernaar. Door de oogpotlood leken haar mooie bruine ogen enorm. Terwijl haar ogen iets onschuldigs uitstraalden, deden haar lippen precies het tegenovergestelde, een combinatie die blijkbaar goed werkte. Emily’s haar, die ze altijd in een knotje had, gooide Janelle los, en ze zag er gelijk veel sexier uit. Ze had steil haar, met het had hier en daar een beetje slag erin. Janelle pakte een spiegel, en gaf het aan haar. Ze staarde er stomverbaasd in. ‘Wow, ik wist eigenlijk niet dat ik er zo uit kon zien.’
‘En Kyle ook niet.’ voegde Joanne eraan toe.
‘We zijn nog niet klaar. We moeten nog winkelen.’ zei Janelle met een veelbelovende glimlach.
___
Ze liepen met z’n drieeën de Victoria’s Secret binnen, en Janelle rende zowat naar de lingerie. Haar ogen vielen op een cremekleurige lingeriesetje met witte kant, en ze drukte het in Emily’s handen. Die keek er verbaasd naar. ‘Wat moet ik hiermee?’
‘Dat leg ik later uit, pas het even.’
Emily verdween in de paskamer, en deed het gordijntje iets opzij toen ze klaar was.
‘Holy moly me-oh-my!’ riep Joanne als een echte countryzangeres.
‘Wat?’ vroeg Emily. ‘Is het niet mooi?’
‘Het is prachtig!’ zei Janelle.
Emily bekeek haar lichaam in de spiegel, en beet op haar lip. Ze twijfelde.
‘Wat is Kyle’s lievelingskleur lingerie?’ vroeg ze.
‘Daar hebben we het eigenlijk nooit echt over gehad...’ zei Emily.
‘Denk na! Bij welke kleur werd hij echt gewoon wild.’ zei Joanne.
‘Eh... Ik denk rood?’  zei ze uiteindelijk en haar wangen werden dezelfde kleur.
Janelle rende weer naar de lingerie rekken, en Emily wachte in de wachtkamer. Ze vond een setje die simpelweg adembenemend was. Hij was bordeaurood, en had zwarte kant aan de randjes. Janelle hield hem omhoog zodat Joanne, die bij de zwemkleding stond, het ook kon zien. ‘Wat vind je?’
Ze trok haar wenkbrauwen op. ‘Wow.’
Dat antwoord was goed genoeg voor Janelle, en ze liep weer naar de paskamers. Ze gaf het setje aan Emily, en die trok het aan.
Janelle en Joanne gingen in de stoelen tegenover het pashokje zitten, en wachtten geduldig tot Emily naar buiten kwam lopen.
Het gordijntje ging opzij, en Janelle en Joanne hapten tegelijkertijd naar adem.
‘Is dit niet té sexy...?’
‘O, jazeker.’ Zei Janelle met een glimlach. ‘En dat maakt dit setje juist perfect.’
___
Na verschillende winkels bezocht te hebben, vonden ze eindelijk de perfecte winkel voor een uitdagend jurkje. Het winkeltje waar Janelle haar jurk met kettingen vandaan had gehaald, kon ze zich herinneren. Ze zag een zwart jurkje hangen.
"En wat vind je van dit?" vroeg ze aan Joanne. Die draaide zich om en bekeek het jurkje. "Het is mooi. Subtiel sexy... Maar het mag wat uitdagender, vind je niet?"
"True that." mompelde Janelle en ze keek weer verder. Ze gleed met de vingertoppen van haar rechterhand langs elk jurkje dat aan het rekje hing. Ze stopte bi een jurkje van satijn, en haalde hem uit de rek. Ze bekeek hem, en merkte dat haar mond wijd open viel. "Dit was hem."
Joanne hoorde het en draaide zich opnieuw om. Ze maakte een goedkeurend geluid. "Naughty, hoor."
Ze liep naar pashokje 008, en gaf het aan Emily. Joanne en Janelle maakten het zich gemakkelijk op de stoelen bij de paklskamers. Emily kwam het hokje uitlopen, en alles leek opeens in slow motion te gaan. Het jurkje had een tijgerprint, en wad extreem kort waardoor haar benen eindeloos lang leken. Het had ook een laag uitgesneden hals, en liet een klein beetje van haar BH zien... Maar wat helemaal magisch was aan het jurkje was dat het haar lichaam omhelsde en al haar vrouwelijke rondingen mooi deed uitkomen.
"Whoo! Ik krijg het warm en ik ben niet eens lesbisch!" riep Joanne.
Emily en Janelle lachten.
"Dit word hem." zei Emily - met voor het eerst dat Janelle haar kende - een ondeugende glimlach op haar gezicht.
___

"Oké, is Kyle al over zijn spullen begonnen?" vroeg Janelle.
"Ja." antwoordde Emily. "Hij is nu bij zijn ouders thuis, die zijn op vakantie. Hij wil ze vanavond komen halen."
"Na-ah. Jij brengt zijn spullen."
"Wat?" zei Emily met een frons.
"...In dat jurkje..." maakte Janelle haar zin af en Emily's frons werd dieper.
"...met die femme fatale lingerie."
Emily barstte in nerveus gelach uit. "No way."
"O, jawel." zei Janelle met een geamuseerde glimlach. "En dat bezoekje gaat ervoor zorgen dat hij zichzelf gaat haten."
Janelle begon het plan uit te leggen en ze kregen omstebeurt een duivelse glimlachje op hun gezichten.
___

Janelle, Emily en Joanne reden geruisloos langs het huis van Kyle's ouders. Het licht in het huis stond aan, en de TV ook. Ze parkeerden precies tegenover het huis, en Janelle hoefde de tientallen lege bierflesjes niet te zien om te weten dat hij zich een eikel voelde. Wat hij uiteraard ook was.
"Je kent ons plan?" vroeg Janelle aan Emily voor ze uitstapte. "Yep." antwoordde ze terwijl ze de sleutels ving die Janelle haar gaf van de achterbak. Ze opende hem, en pakte de doos met Kyle's spullen. Ze liep richting de voordeur van het huis, en de twee in de auto staken hun duimen op om haar aan te moedigen. Het getik van haar killerheels die de grond raakteb werd steeds zachter voor Joanne en Janelle. Emily knipoogde, en toen ze aanbelde verdween haar verlegen houding opslag.
Kyle stond op van de bank en liep naar de voordeur. Hij opende de deur en zijn ogen glommen toen Emily er stond, maar die blik maakte al gauw plek voor een droevige blik toen hij de doos in haar handen zag en begreep wat ze kwam doen.
"Hé." mompelde hij en hij krabde in zijn haar. Je kon aan de glazige blik in zijn ogen zien dat hij dronken was. Bovendien zag hij er ook erg onverzorgd uit: zijn haar was niet gekamd en er zaten vlekken op zijn witte T-shirt. Emily gaf expres geen antwoord op zijn begroeting, en duwde de doos in zijn handen. "Je spullen. Hier." ze maakte alweer aanstalten om te vertrekken maar Kyle pakte haar hand en stopte haar. Toen pas merkte hij haar kleding op.  Zijn hongerige blik gleed over haar lichaam... Van haar hals naar beneden, naar haar borsten, haar smalle taille, haar iets bredere heupen, en tot slot haar lange slanke benen.
Hij richtte zijn blik weer op haar ogen. "Blijf nog even..."
Emily schudde haar hoofd. "Wij weten allebei dat dí¡t geen goed idee is."
Ze liep weer weg en voelde zijn blik op haar achterwerk.
"Maar heel even!" hij ging haar achterna en pakte opnieuw haar hand.
Emily keek naar hun handen en keek toen naar hem op.
"Heel even maar... Alsjeblieft..." smeekte hij. Emily deed moeite om niet te glimlachen. Het plan werkte prima. "Goed. Heel even dan."
Ze liepen het huis binnen, en Kyle liep expres achter haar zodat hij haar lichaan stiekem kon bewonderen. Misschien wel voor de laatste keer.
___

Janelle en Joanne zaten aan het raam gekluisterd en probeerden elke beweging van de twee te volgen.
"Denk je dat Em de controle gaat verliezen?" vroeg Joanne.
Janelle schudde haar hoofd. "Ik heb de blik in haar ogen gezien. Ze is uit op wraak. Bovendien maakt Kyle het haar niet erg moeilijk om de controle te verliezen. Wat was die bruine vlek op zijn shirt?" vroeg Janelle met een van afschuw vertrokken gezicht.
"Pindakaas?" zei Joanne.
"Nah, het was donkerder."
"Shh!" zei Joanne en ze kroop dichter naar het raam toe. "Ze zitten nu samen op de bank!"
Joanne kroop over de bestuurdersstoel, en zowat op Janelle's rug om het beter te kunnen zien. Zonder dat Joanne het merkte reikte Janelle stiekem naar het kastje in de dashboard en pakte er een verrekijker uit. Ze keek ermee naar Kyle en Emily, en glimlachte. Ze kon nu zelfs liplezen.
"Oh!" riep Joanne enthousiast. "Laat mij nu ook eens!"
"Nee!" zei Janelle toen Joanne naar haar verrekijker greep. "Het begint net interessant te worden!"
"Ik wil ook kijken!" jammerde Joanne en ze rukte de verrekijker uit Janelle's handen. Janelle bood minder weerstand dan ze dacht en haar hand schoot uit en raakte de toeter. Janelle en Joanne doken tegelijkertijd weg.
"Misschien moet je het dak van de auto openen en zwaaien naar Kyle!" siste Janelle.
"Sorry!"
Ze keken elkaar aan barstten toen in lachen uit om hoe kinderachtig ze bezig waren.
___

Emily ging naast Kyle op de bank zitten er hing een ongemakkelijke stilte.
"Het spijt me..." mompelde Kyle.
"Ja, ja." mompelde Emily en ze rolde met haar ogen.
"Ik mis je..." hij maakte zijn eerste move. Voorzichtig en tergend langzaam gleed hij met zijn vingertoppen over haar zwoele, vuurrode lippen. Emily kon het niet helpen dat ze begonnen te tintelen. Zijn voorzichtige vingers gleden nu over haar elegante hals, en hij boog zich voorover om zijn lippen hetzelfde paadje te laten nemen als zijn vingers. Emily sloot haar ogen toen zijn lippen langs haar hals gleden en haar daar kuste. Het was lang geleden dat hij haar zo gepassioneerd kuste. Emily deed haar wijsvinger onder zijn kin, en tilde zijn hoofd op zodat hij haar aan kon kijken. Blijkbaar beviel de ondeugende blik in Emily's ogen Kyle wel, en ze besloot het spelletje mee te spelen. "Stoute mannen zoals jou verdienen straf." De manier waarop ze tegen hem praattw wond hem blijkbaar op, want hij begon haar mooie volle lippen intens te kussen. Steeds als hij met zijn handen aan haar lichaam kwam sloeg ze ze weg. Ze gleed met haar handen over zijn borstkas tot zijn hartslag koortsachtig werd en ze kuste en likte zijn nek waarvan ze wist dat het hem opwond. Ze ging op zijn schoot zitten en voelde de bobbel in zijn broek tegen haar heup.
Hij hijgde hard en kort, en trok snel zijn shirt over zijn hoofd. Emily gleed met haar lippen over zijn borst en kuste hem hier en daar met gemaakte passie. Toen ze met haar lippen bij zijn onderbuik was ging ze met haar knieeen op de grond voor hem zitten.
Ze keek naar hem op met een ondeugende blik in zijn ogen. "Lig." beval ze hem met een harde stem.
Ze maakte zijn riem tergend langzaam open. "Je maakt ne fucking gek..." kreunde hij. Er verscheen een duivels glimlachje op haar gezicht en ze nam al haar tijd om zijn knoopje los te maken en rits omlaag te doen. Kyle was dit soort gedrag van Emily niet gewend. Hun relatie kende geen spannende nachten, en het verbaasde hem nu dus dat ze hem gek van verlangen kreeg. Ze deed zijn broek omlaag en hij trapte hem ongeduldig uit.  Hij kreunde zó hard dat Emily bang werd dat de buren het zouden horen toen ze met haar hand over de bobbel in zijn rode boxershort gleed en zijn onderbuik likte. Ze haakte haar vinger in zijn boxer, en streelde hem tussen zijn benen. Toen ze door zijn boxershort aan zijn erectie voelde, merkte ze dat zijn dominante krijgersmannetje op oorlogssterkte was. Dus deed ze iets wat een man nog erger vond dan hem in elkaar te slaan: ze stond op en liep weg richting de deur. Ze kreeg een geamuseerde glimlach op haar gezicht toen ze met haar rug naar hem toe stond.
"Waar ga je heen?" vroeg hij met een schorre en paniekerige stem. Ze draaide zich om en veranderde haar lachende gezicht in die van iemand die spijt had. "Dat had ik niet moeten doen. We hebben geen relatie meer! Dit mag en zal ik nu alleen maar bij andere mannen doen. Mannen die me wel waarderen." ze liep snel het huis uit. Ze deed moeite om niet in lachen uit te barstten. Er was niets ergers dan een man als een goedkoop hoertje met een erectie achterlaten en vervolgens zeggen dat het een grote fout was. "Emily! Wacht! Ik waardeer je wel!"
Hij rende achter haar aan het huis uit, in zijn boxershort waar duidelijk zijn erectie in te zien was, en riep: "Maar liefje! Ik houd van je!"
De rechterbuurvrouw verscheen in het raamkozijn en keek hoofdschuddend naar hem. Hij zag het en vluchtte gauw het huis in. De drie barstten van het lachen toen Emily de auto instapte en ze gaven elkaar proestend van het lachen een highfive.
"Man, wat moet hij zich dom voelen nu." zei Janelle.
"Ja, en heb je zijn buurvrouw gezien?! Die gaat hem zó voor schut zetten bij zijn ouders!" lachte Emily.
"Zie je al voor je hoe hij in zijn eentje met een erectie in de woonkaner zit?" Joanne proestte van het lachen.
"Her is maar goed dat we zijn waardigheid wat hebben afgenomen. Zijn ego was gevaarlihk groot." zei Janelle.
"Zeg dat wel." zuchtte Emily, en ze lachte. Karma een handje helpen was niet eens een heel slecht plan, dacht ze. Helemaal niet zelfs. Het voelde goed om eventjes totale macht over hem te hebben, en de rollen om te draaien: hij is nu degene die een wrak is. En Emily nu "the one that got away".
Janelle draaide de volumeknop van de radio tot de max, en hoe toepasselijk: "I don't need a man" van de Pusycatdolls werd gedraaid. De drie vrijgezelle meiden zongen luidkeels mee.
___

Eenmaal thuis pakte Janelle haar sterkste Whiskey fles. Ze schonk drie glazen in, en legde de fles neer op de salontafel. Ze ging uitgestrekt op de bank zitten en deed haar voeten naast de Whiskey fles op tafel.
"Hoe voel je je?" vroeg ze aan Em.
Ze haalde nonchalant haar schouders op. "Wel goed."
"Je mist hem toch niet, hè?" vroeg Joanne geschrokken.
"Nee, zeg." ze fronsde diep. "Ik wil niets meer met hem te maken hebben."
"Mooi." zei Janelle opgelucht, en ze sloeg haar glas in één keer achterover.
De alcohol vegon te werken en na haar tweede grote glas voelde ze zich licht in haar hoofd.
"...alleen... Ik zat te denken..." begon Emily.
"Aan wat?" vroeg Janelle.
"Hoe het nu verder moet... Ik ben denk ik niet goed in single zijn... Ik wil wel weer een realtie. Niet nu, maar later."
"Ik help je wel." bood Janelle aan.
"Nee, bedankt." Emily lachte.
"Wat?" vroeg Janelle quasi-beledigd.
"Je bent goed in relatiea beeïndigen, maar..."
"Maar wat?"
"Je neemt relaties in de verkeerde volgorde." zei Emily uiteindelijk.
"Wat bedoel je precies?" vroeg Janelle.
"Nou... Precies zoals ik het zeg. Je hebt altijd eerst seks - en dan héél misschien - pas een relatie. Waarom?"
Janelle slieg nog een glas achterover. Ze haatte dit onderwerp. "Dan ben ik er in elk geval van verzekerd dat ik goede seks heb, en hoef ik niet voor de rest van mijn leven orgasmes te faken."
Emily en Joanne barstten in lachen uit.
"Je doet me denken aan een dude waarmee ik een keer op een date was. Hij wilde ovulatieseks met me ofzo! Raad wat hij me zei op de eerste date! Eerste date, nota bene!"
"Nou?" vroeg Emily met een geamuseerde glimlach.
"Hij zei: Zie jij ook altijd dat Afrikanen grote gezellige families hebben? Je ziet een hele groep tikkertje spelen en dan blijkt dat ze allemaal familie zijn?"' Joanne lachte. "Ik zei: Ja, zou kunnen."En hij zegt: Ik heb gehoord dat Afro-Amerikanen goede baarmoeders hebben..." Dus ik keek hem droog aan, en zeg: "Dus?" Hij aarzelde en vroeg toen: "Denk je dat je baarmoeder vier kinderen aankan?"'

Reacties: