FanFic.nl

Fall again • Harry Styles [afgewerkt]

Thirty-one

De volgende middag lag ik nog altijd te bekomen van mijn avontuurtje in de late nacht, en dan voornamelijk van het drankje, wat me duidelijk niet bevallen was. De enige reden die ik kon bedenken waarom mijn lichte kater er nog niet in geslaagd was me te laten overgeven, was dat ik een sterke maag had. Dat vermoeden werd bevestigd door een knagend gevoel dat zich langs mijn slokdarm een weg naar boven werkte. Kreunend hees ik mezelf uit bed en bleef even op de rand zitten voor ik opstond. Mijn kleding had ik gisteravond doodmoe uitgespeeld en op het bureau naast het bed gegooid, waardoor ik slechts mijn ondergoed droeg en me bedacht dat het beter was de gordijnen gesloten te houden. Op mijn weg naar het kleine keukentje dat ik huurde, tastte mijn hand naar de lichtschakelaar en sloeg beschermend over mijn ogen toen het licht aanknipte. Na even te knipperen, keek ik de ruimte rond en liep naar de kast. Ik goot mezelf een flinke kom van één of ander Frans cornflakesmerk in en nam een melk en lepel, die ik vervolgens op het keukentafeltje zette. Na een hap genomen te hebben en te hebben geoordeeld dat de maaltijd er wel mee door kon, liep ik terug naar de slaapkamer en haalde mijn compactlaptop onderaan uit de, met kleding gevulde, koffer onder het bureau. Met het kleine wondermiddel in het ene, en de lepel nog in mijn andere hand, liep ik terug naar de keuken en zette mezelf en de laptop neer. Na enkele problemen met het vinden van gratis internettoegang, kreeg ik dan toch onbeveiligde wifi te pakken en was ik klaar om online te gaan. Ik nam nog een hap van mijn cornflakes en opende mijn mailbox online. U heeft 17 nieuwe berichten, las ik bovenaan het scherm, gevolgd door een piepgeluidje. Hoofdschuddend klikte ik de pagina weer weg en opende een nieuwe. Ik wist dat ik dit mezelf ging beklagen, maar opende ondanks de tweestrijd die ik voelde, één van de meest verschrikkelijke en verslavendste mediasites ooit uitgevonden: twitter. Zonder verder veel na te denken, logde ik mezelf in en checkte of iemand me nog wat gezonden had. Ik moest dringend afkicken van die sociale media. Hoe dan ook, er was niets speciaals, zag ik en glimlachte opgelucht, tot ik weer naar de homepage ging en een kersverse tweet van Louis zag.

“There’s nothing worse than having to watch how one of your best friends kills himself with debt”�, stond er. Met het gevoel dat ik wist waar dit over ging, klikte ik door naar zijn pagina en scrolde door zijn berichten. In de tijd dat ik dat had gedaan, verscheen er al een nieuwe mededeling van hem:
“believe me, nothing can beat that shit”�
Ik slikte. Ik wist dat Louis mijn beslissing niet zomaar pikte, en ondanks zijn belofte, het uiteindelijk toch aan Harry zou vertellen, ik wist enkel niet wanneer.
"How about feeling like you’re going to die because you are the one who causes his ridiculous feelings of debt?" Typte ik op zijn pagina en liet mijn wijsvinger boven de enter-toets zweven. Iets in me wist dat deze actie het er niet bepaald beter op ging maken, maar toch was ik zo koppig en standvastig in mijn woede jegens hem, dat ik op ‘verzenden’ klikte en daarna geduldig wachtte tot hij me antwoordde. Het duurde niet lang voor dat gebeurde.

“nothing I said Rosaly, absolutely fucking nothing @therosalyshae”�
Mijn gezicht vertoonde voor een luttele seconde een grijns bij het zien van zijn woordenschat, die zijn management vast niet wist te apprecieëren, maar vertrok weer toen ik zijn profiel verliet en opnieuw naar de homepage surfde.
Harry_ styles just tweeted: “Come online, now, I need to talk to you @therosalyshae”� - five seconds ago.
Crap, schoot er door mijn hoofd. Met een dubbel gevoel at ik mijn cornflakes op en kon mezelf wel voor het hoofd slaan. Was ik nog steeds dronken of sloeg ik gewoon helemaal door? Het maakte niet uit toen ik hem eerlijk antwoordde:
“i don’t want to speak to you”�
Slechts een paar klikken later stond mijn hele dashboard, inclusief mentions-pagina vol met éénzelfde vraag én trending topic: “#rosarryintrouble”�. Vele van de gebruikers waren vrouwelijke fans van de jongens, die ik, Danielle en Stephanie hadden gevolgd op aanraden van de jongens, en steeds opnieuw vroegen wat er loos was met mij en Harry, en daarbij onze oude bijnaam gebruikten. Ik nam niet de moeite om Harry’s reactie te bekijken toen ik de laptop afsloot en daarna mijn kom in de afwasbak ging zetten.

Reacties: