FanFic.nl

Writing It Down

chapter 21

'Anne, je moet komen. Ik heb Sky net gezien en ze was helemaal de weg kwijt. Ze heeft je nodig nu!' had Daniel gezegd toen hij me belde.
'Ik kom al. Ik stap nu in de auto.'
'Dat is te langzaam. De trein vertrekt al over 10 minuten en ik heb al een plaats voor je gereserveerd.'
'Ik ben in 4 minuten op het station. Dan heb ik dus 6 minuten om mijn tas te pakken. Wacht even, hoe moet ik via de trein naar Ierland?'
'Ik heb boottickets voor je. Je hoeft alleen maar je naam te zeggen en je gezicht te laten zien.'
'Oke, ik kom eraan.' zei Anne nog voordat ze ophing. Ze rende meteen naar haar kamer. Ze woonde samen met Laurens en Lucas. Gewoon, als vrienden. Ze gooide een paar kledingstukken in een rugzak en pakte haar portomonnee en mobiel. Snel keek ze rond, wat kon ze nog meer meenemen? Helemaal niets eigenlijk, het kostte alleen maar thuis. Ze rende naar haar fiets en racete naar het station. Ze zou haar fiets meenemen, dan kon ze zich ook in Ierland verplaatsen. In de trein zou ze wel nadenken over wat ze nu eigenlijk aan het doen was. Dan zou ze nadenken over wat ze zou doen als ze in Ierland was. Maar eerst moest ze die trein in zien te komen.

'Sky?' riep Anne terwijl ze het huis van Sky binnen liep. Anne had aan een vrouw in de plaatselijke supermarkt naar Sky gevraagd.
'Ben je een vriendin? God zij dank, ze heeft je nodig nu.' had de vrouw gezegd. Daarna had ze de weg gewezen. Anne was op haar fiets gesprongen en weg geracet. Anne kreeg het gevoel dat ze te laat was.
'Sky? Dit is niet grappig!' riep Anne uit. Anne liep voorzichtig de trap op nadat ze zich ervan had verzekerd dat Sky niet beneden was. De deur van de badkamer stond angstaanjagend open. Het gevoel werd erger.
'Sky? Nee Sky, dit kan je niet menen!' riep Anne toen ze Sky op de grond lag liggen. Met een paar lege potjes slaappillen naast haar.
'Sky!' Anne had het gevoel dat ze schreeuwde, maar alles wat eruit kwam was gepiep. Anne rende meteen het huis uit en racete weer naar het dorp. Bij het eerste het beste huis klopte ik op de deur.
'Kent u Sky? Sky Thomassen?'
'Ja.' zei de man die open deed. 'Zij kocht altijd de aarbeien die in mijn tuin groeien.'
'Ja die ja. Ze is dood.'
'Wat?'
'Ze heeft zelfmoord gepleegd.' Nu stroomden er tranen over mijn wangen.
'Wat?'
'Ik weet niet wat ik moet doen! Wie moet ik bellen?' riep ik paniekerig.
'Rustig maar, kom maar binnen. Ik regel het wel. Maria! Troost dit meisje alsjeblieft!' riep de man door het huis.
'Ik kom al!' schreeuwde de vrouw.
'Ach meisje toch, ik heb net meegeluisterd. Het komt wel goed.' De vrouw nam Anne in haar armen.
'Heb je misschien pen en papier nodig? Dan kan je het van je afschrijven.' Ineens kreeg Anne een idee. Ze bedacht ineens dat ze een mail van Sky had gehad waarin ze had verteld wat er aan de hand was met het schrift. Anne kon alles weer goed maken!

Voordat Anne er over na kon denken zat ze al weer in het vliegtuig naar huis. Het was de bedoeling dat Sky in Ierland werd begraven. Dat wilde ze heel erg graag. Maar voordat dat kon gebeuren zou Anne in het schrift schrijven. Ze wist van de consequenties maar dat kon haar niet schelen. Ze wilde alleen maar Sky terug. Daar had ze alles voor nodig.

"Anne wenste dat ze op tijd was gekomen. Dat ze Sky had kunnen redden. Dat ze had kunnen voorkomen dat Sky zelfmoord pleegde. Daar had ze alles voor over."

Reacties: