FanFic.nl

Writing It Down

chapter 22

'Vaarwel Sky.' fluisterde ik in de spiegel. Ik wilde de pillen die in mijn hand lagen doorslikken toen de badkamerdeur open sloeg.
'Waag het niet!' hoorde ik iemand roepen.
'Waarom krijg ik het niet eens voor elkaar om zelfmoord te plegen! Ik kan helemaal niks. Ik verpest alles!' roep ik voordat ik als een hoopje in elkaar zak.
'Dat is niet waar! En om eerlijk te zijn. Je hebt al zelfmoord gepleegd. Maar ik heb in je schrift geschreven en nu leef je weer.' Ik kijk Anne verbaasd aan.
'Maakt niet uit. Leg die pillen weg nu.' Gehoorzaam leg ik de pillen weg. Maar dat is meer omdat ik in shock ben. Als Anne weg is doe ik nog een poging. Maar dat ziet Anne niet zo zitten.
'Beloof me dat je geen zelfmoord pleegt.' Damn it, Anne kent me te goed. Ze weet dat ik het nooit voor elkaar krijg om een belofte te breken.
'Anne, mij leven is kapot. Ik ben Marah kwijtgeraakt. Ik ben Ross kwijtgeraakt en nu ben ik Neacht ook al kwijtgeraakt. Mag ik dan op z'n minst zelfmoord plegen? Voordat ik nog meer mensen pijn doe?'
'Beloof het.' zegt Anne zacht.
'Ik beloof het.' verzucht ik. Ik had me weer eens veel te snel laten overhalen.
'Mooi zo.' Nu pas besefte ik wat ik wilde doen en wat ik allemaal gezegd had.
'O god, waar was ik mee bezig?'
'Dat vroeg ik me ook al af.' zegt Anne bezorgd.
'Ik verkloot altijd alles.' snik ik.
'Nee liefie, je verkloot het echt niet. Absoluut niet. Je hebt gewoon wat pech gehad. Doe maar rustig aan het komt wel goed.' zegt Anne terwijl ze haar armen om me heen slaat.
'Bedankt.' fluister ik. 'Wat zou ik zonder je moeten.'
'Helemaal niets.' Even is het stil.
'Wacht eens even, je hebt in het schrift geschreven?'
'Eeuhm, ja.' zegt Anne.
'Waarom?'
'Zoals ik al zei, zonder het schrift was ik te laat gekomen. Ik kreeg namelijk een belletje van Daniel, dat ik snel moest komen. Toen ik hier was lag je op de grond en klopte je hart niet meer. Ik herinnerde me de mail van je waarin je over het schrift vertelde. Dus ben ik naar huis gegaan en heb in het schrift geschreven dat ik wilde dat ik op tijd was geweest.'
'Jij oen!' riep ik uit. 'Nu gebeurt er iets ergs met jou! Had mij gewoon lekker dood gelaten dan had jij nog een normaal leven gehad!'
'Rustig maar Sky, wat er ook gebeurt, het was het waard.'
'Dat weet je niet!'
'Inderdaad. Dus geniet van het leven, oke?' Met tegenzin stem ik in.
'Kom op, we gaan winkelen.' zegt Anne vrolijk. Ik knik, maar doe dat met tegenzin. Ik zie het echt niet meer zitten. Terwijl ik met Anne door de winkelstraat loop komt er een vrouw naar ons toe lopen.
'Excuse me miss. Are you a model?'
'Ze heeft het tegen jou Anne.' zeg ik terwijl ik Anne aan stoot.
'Wie bedoelt u?' vraagt Anne voor de zekerheid.
'Jou.' zegt de vrouw terwijl ze mij aanwijst.
'Ik? Een model? Wie haalt er hier een grap met me uit?' zeg ik verbaasd terwijl ik om me heen kijk.
'Nobody. Ik ben die reactie wel gewend, maar hier is mijn kaartje. Kom maar een keer langs in het hoofdkantoor. Dat zit in Londen. Kom alsjeblieft snel!' zegt de vrouw. Nadat ik haar ervan heb verzekerd dat ik langs kom loopt ze verder.
'Je bent zo net gescout!' roept Anne blij.
'Ja. Ja dat klopt.' Ik klink iets minder blij. Puur omdat ik niet weet of dat ik blij moet zijn.

Reacties: