FanFic.nl

Writing It Down

chapter 27

Ik hou mijn handen in de lucht en beweeg met mijn heupen. Hier kan ik mezelf zijn. Ik zit in mijn eigen luchtbel te feesten. Gewoon bewegen op de muziek. Het is niet normaal hoeveel dat helpt.
'Sky, er zit daar een jongen bij een meisje. Volgens mij is die jongen wel geïnteresseerd in je.' schreeuwt Laila in mijn oor.
'Dus. Ik ben hier om plezier te maken. Niet om een vriendje te zoeken!' schreeuw ik terug.
'Wat?' roept Laila. Ik herhaal wat ik gezegd heb.
'Maar serieus, kijk maar even.'
'Nope!' roep ik vrolijk.
'Alsjeblieft?' smeekt Laila.
'No boyfriend, no problem.' schreeuw ik.
'Skyhy!' roept Laila. Ik zucht en rol overdreven met mijn ogen.
'Ik kijk al!' schreeuw ik.
'Yeah!' schreeuwt Laila veel te hard. Ik draai me om naar de richting waar Laila naar toe wijst. Shit man. Het is Ross. Ik kijk bang naar Laila.
'Ik zei het toch.' schreeuwt ze met een glimlach.
'Heeft hij ons al gezien?' vraag ik in paniek.
'Nu wel.' grijnst Laila als ze gaat zwaaien.
'Laila! Wil je me dood hebben of zo?' schreeuw ik. Dan voel ik dat er op mijn rug getikt word. Ik draai me op.
'Haii.' zeg ik op mijn allercharmanst.
'Kan ik je even spreken?' vraagt Ross.
'Wat?' ik doe alsof ik Ross niet versta. Laila zucht en gaat achter Ross staan. Daar begint ze hevig te knikken. Ik zucht maar een keer.
'Oke, waar wil je praten?'
'Buiten? Kan dat?'
'Ja hoor, ik volg je wel.' Laila steekt even haar duimen op en begint dan te flirten met een random persoon. En ik maar denken dat ik erg was maar vergeleken met Laila is zelfs prins Harry (die engelse prins... dude... achtig persoon...) een engeltje.
'Waarom wilde je mijn tegenspeler niet zijn?' Ik viel Ross meteen aan. Nu ik met hem kon praten zou ik dat doen ook. Desnoods zou ik op hem gaan zitten. En nee, dat bedoel ik niet op de... vieze manier.
'Ik weet het niet. Ik wilde je gewoon niet onder ogen komen.' bekende Ross verlegen.
'Hallo! Je bent een acteur. Je had gewoon kunnen spelen dat je me niet kende of zoiets!' riep ik uit. 'Jezus dat is echt de slechtste smoes die ik ooit heb gehoord.' ging ik meteen verder. Ross kleurde rood.
'Weet je wel hoe moeilijk dit voor mij is?'
'Och ja, want jij hebt het zo moeilijk gehad. Flikker toch 'n end op jij. Wie heeft hier het meest onder geleden denk je, jij of ik? Jij hebt je familie gemist, wel een paar maanden. Inderdaad een wereld ramp. Zal ik eens wat zeggen? Ik ben mijn beste vriendin kwijt geraakt. Ik ben mijn beste maatje kwijtgeraakt. Anne is overreden doordat ze mij heeft gered. Ik heb mijn hele familie nu al een paar jaar niet meer gezien! Mijn oma is dood, door mij! Neacht, de vrouw die me in huis nam toen ik het niet meer zag zitten, is ook dood! Ik kreeg het zelfs niet voor elkaar om zelfmoord te plegen! Maar ja, je hebt gelijk, jij hebt het veel zwaarder gehad dan ik.' Dat laatste schreeuwde ik. Ross werd veel roder.
'Luister eens..' probeerde hij.
'Nee Ross, jij moet luisteren. Mijn leven klopt nu weer en dat wil ik graag zou houden. Maar mijn leven kan niet kloppen als er mensen uit mijn oude leven tussen rondhangen dus wil je alsjeblieft bij me uit de buurt blijven?'

Reacties: