FanFic.nl

Fall again • Harry Styles [afgewerkt]

Thirty-five

‘Ugh, Harry, just choose one!’ kreunde ik en keek naar mijn twijfelende vriendje voor me. In kleermakerszit zat hij over de vijf DVD’s gebogen en haalde een hand door zijn haar. ‘I can’t’, mompelde hij en liet zijn blik nogmaals over de tijdloze collectie voor zich glijden, ‘they are all awfull in their own specific way.’ ‘What?’ haalde ik mijn wenkbrauwen op en keek toe hoe hij zich naar me omdraaide. Bij het zien van mijn blik, veranderde Harry’s bedrukte uitdrukking meteen en kwam er een betrapte glimach rond zijn lippen te staan. ‘Dat zijn mijn 5 lievelingsfilms, remember?’ berispte ik hem en wachtte quasi-beledigd op een antwoord dat goed genoeg was om hem geen kussen in z’n gezicht te hoeven te gooien. Titanic, The Notebook, Ps. I love you, Love Actually en Remember me. Oké, misschien behoorden ze niet allemaal tot mijn favorieten, maar het waren wel 5 absolute toppers wat de romantiek erin betrof. Normaal gezien keken ik en Harry op vrijdagavond, wanneer Louis uit huis was op ouderlijk bezoek bij zijn moeder, enkele films en was Harry vaak degene met het laatste woord. Dat kwam erop neer dat films zoals Scream, Rush Hour, The A team en zelfs Batman geregeld de revue passeerden en maakten dat ik ondertussen schoon genoeg had van al dat bloed en geknal. Met al de charmes -die ik klaarblijkelijk toch echt wel leekk te bezitten, al was het in zakformaat- die ik had, had ik hem uiteindelijk toch kunnen overtuigen deze week eens wat anders te doen en mij te laten kiezen. Hij had geen idee gehad van hoe graag ik wraak op hem wilde nemen. Ik was zelf geen voorstander, eerder een appreciërende genieter, van te kleffe of plakkerige films, en Harry zo mogelijk nog minder. Hij vond dat ‘een zielige poging tot het scheppen van romantiek door mensen die niet eens weten wat dat inhoud.’ Ergens was ik het wel met hem eens en vond ik het best schattig, maar nog liever wilde ik mezelf best wel eens opofferen om hem een avondje te zien lijden. Niet dat Harry niet romantisch was, allesbehalve. Gedurende onze relatie had hij me vaak genoeg mee op date genomen, voor me gekookt of hadden we gewoon gezellig samen rondgehangen, wat hem ook niet tegenhield om me keer op keer weer te doen herinneren hoe verliefd ik was. Ik moest toegeven dat hij ook, zelfs tijdens de verschrikkelijk bloederige filmmarathons die we hielden, met al te veel genoegen zijn armen om me heen sloeg en me tegen zich aan trok wanneer ik het niet meer aan kon zien. Maar alsnog, nothing tastes as sweet as revenge does.

‘Ik kan gewoon niet kiezen, ik wil ze allemaal met je zien’, zuchtte Harry dramatisch en schudde het hoofd. Ik lachte en gaf hem een zachte duw met mijn voet. ‘Then just close your eyes and pick one’, stelde ik voor en liet me achterover op de bank vallen. Harry knikte, sloot zijn ogen en leek zich diep te concentreren. Of wat dat voor hem dan al inhield alleszins, want niet veel later graaide hij gefrustreerd een willekeurige film van de grond en liep zonder een woord te zeggen naar de DVD-speler. ‘Which one?’ vroeg ik hem en zette mezelf rechtop. Hij draaide het doosje om na de dvd eruit gehaald te hebben, en las de titel luidop: ‘Love actually.’ Goede keus. Ik keek hem grijnzend tegemoet toen hij met een gezicht tot op de grond naar me toe liep en zich naast me in de sofa liet vallen. Met eenzelfde blik wachtte hij tot de film begon te spelen en zuchtte diep. ‘Harry?’ Met gespeelde triestheid keek hij me aan. ‘Love Actually is one of the best movies ever Harry.’ ‘No, what are you doing to me’, kreunde hij en liet zijn hoofd op de bankleuning achter zich vallen. Lachend boog ik mezelf naar hem toe en ging met mijn hand door zijn haren. Ik speelde met een losbandige krul terwijl ik toekeek hoe hij zijn hoofd naar me toedraaide en me aankeek. ‘Actually I’d rather make love to you than watch Love Actually’, zei hij bloedserieus en hield zijn blik op me gericht. ‘But I really want to watch-’ ‘Wait, what?’ Hij trok zijn wenkbrauwen omhoog en keek me verbijsterd aan. ‘What?’ Ik deed hetzelfde en wachtte op zijn antwoord. ‘So you’re telling me’, begon hij en boog zich langzaam naar me toe, ‘that you rather watch that crap instead of making out with me?’ Zijn gezicht bevond zich vlak voor me en zijn ogen boorden zich in de mijne. ‘I didn’t actually say I-’ ‘Then say it now’, fluisterde hij en bracht zijn lippen naar het kuiltje tussen mijn sleutelbeenderen. De aanraking van zijn lippen met mijn huid bracht een aangename rilling met zich mee. ‘You’re right’, fluisterde ik en keek neer op hem, ‘I don’t.’ Met een guitige grijns op zijn gezicht, gleed zijn blik langs me omhoog en belandde weer bij mijn gezicht. Ik beet op mijn lip toen hij zijn armen om me heen sloeg en me dicht tegen zich aantrok. ‘Harry, our filmnight’, hakkelde ik met mijn lippen tegen de zijne. ‘Is way more interesting now’, prevelde hij terug. Ik lachte en sloeg mijn handen om zijn nek, waarna hij me verder de bank op duwde en half boven me belandde. Zonder zich ook maar een moment van me af te wenden, trok hij het vervelende kussen tussen ons in weg en hoorde ik hoe hij het met een zachte plof achter de bank gooide. Ik kreunde bij het voelen van de druk die zijn onderlichaam op het mijne uitoefende terwijl hij zich met zijn handen naast me omhoog probeerde te houden, wat maakte dat ik hem nog dichter tegen me aan probeerde te trekken dan hij al was. Na enkele minuten boog hij dieper naar me toe en werden zijn lippen ruwer, dwingender. Ik genoot van zijn overgave en ging helemaal op in onze zoen op tot hij zich op een gegeven moment terugtrok en hij hijgend boven me bleef hangen. Met gesloten ogen probeerde ik me te herinneren hoe je normaal moest ademen en blies oppervlakkig wat lucht naar buiten. ‘Rose.’ Ik keek op bij het horen van zijn schorre, hese stem en dat recht in zijn groene ogen vol lust. ‘I want you’, ging hij serieus verder met zijn blik op mij gericht en ik slikte, beet met een ongekend gelukkig gevoel op mijn onderlip. ‘But not here’, fluisterde ik. ‘I don’t mind-’ ‘But I do’, keek ik naar hem op en slikte onzeker. Zijn ogen schoten vragend over mijn gezicht. ‘So you’re serieus?’ Zijn stem klonk diep en maakte dat ik het wel wilde uitgillen van zenuwen alvorens ik knikte. ‘Well then’, grijnsde hij breed gaf me een snelle kus voor hij opstond en me in zijn armen van de bank afnam, ‘I prefer my bed most’, vervolgde hij en loodste ons al lachend door de donkere gang naar zijn kamer.

Reacties: