FanFic.nl

Fall again • Harry Styles [afgewerkt]

Thirty-seven part two

Ik knikte verontschuldigend om zijn waarschuwende blik en beet hard op mijn tong in een poging hem dit keer wél volledig te laten uitspreken. ‘Het spijt me, oké. Daarnaast kwam ik je ook vragen wat je me gisteren wilde komen vertellen.’ Onze blikken kruisten en bleven op elkaars’ gezicht hangen. ‘It doesn’t even matter anymore Harry’, fluisterde ik zacht. Hij knipperde, maar gaf zich niet gewonnen. ‘It does untill I know what it is’, reageerde hij op even rustige toon. De moed die ik gisteren had gehad, leek nu volledig verdwenen te zijn. Hoewel het slechts eén zin van drie woorden was, vroeg het me enorm veel tijd en moed voor hij eindelijk van mijn lippen rolde. ‘I remember you.’ Zijn ogen verwijdden een stukje als hij van zijn stuk gebracht leek te zijn. ‘You… you remember me?’ vroeg hij met zijn gezicht vol verbazing, wat zijn onbegrip nog meer door drukte. Langzaam knikte ik en aarzelde. ‘I remember us now’, legde ik nadruk op mijn woorden met enkele handgebaren, ‘I mean, most of what we were before and what we did and… and what we felt. What I felt.’ Ik keek op in zijn guitige, groene ogen, en werd meteen weer op de feiten gewezen. ‘But as I said, it doesn’t matter anymore. You’re with Elise now and-’ ‘I broke up with her.’ ‘What? - I mean, why?’ Ik begreep al even weinig van hem als hij van mij, dat was duidelijk, maar waarom zou hij het uitmaken met het meisje waarmee…? Wat? Hij leek de vragen op mijn gezicht af te lezen en zuchtte diep. ‘Because I don’t love her.’ Ik dacht dat mijn ogen er gingen uitspringen, en dat was ook precies hoe het voelde. ‘But yesterday you-’ ‘I was drunk Rose.’ Hij keek me aan en ik slikte, geraakt door zijn kleine bekentenis. ‘Again?’ vroeg ik zacht, terugdenkend aan mijn eigen toestand van vannacht en de gevolgen die ik er nog steeds van droeg. Harry knikte en beet op zijn onderlip voor hij zijn blik weer op mij richtte. ‘Ik was dronken omdat ik wist dat je terug was, maar ik het mezelf niet wilde toestaan je te gaan bezoeken, en eerlijk gezegd kon ik dat ook niet.Voor ik het wist was Elisa bij me en het andere moment hoorde ik iemand me roepen en toen ik me realiseerde dat jij het was…’ ‘Dacht je van “hey was ik niet eindelijk van haar verlost?”�’ We lachten beiden, waarna hij met een glimlach het hoofd schudde. ‘Not really. I realized what I was doing and I asked her to go home.’ ‘Which she didn’t like, right?’ Een lichte grijns verscheen op onze gezichten. ‘How do you know?’ vroeg hij me en ik haalde betrapt mijn schouders op. Omdat ik het me kan voorstellen, dacht ik. ‘But why? I just don’t really get it Harry. You should be mad at me. Yelling and throwing stuff or trying to kill me like Louis wanted to. I’ve hurt you, again’, reageerde ik. ‘At first, I was mad at you and actually I still am and eh, yes it hurt but Rose, why didn’t you just tell me?’ Als hij al kwaad was zoals hij beweerde, was er niet veel van te zien toen hij me met bemoedigende blik aankeek en ik nog net niet verdronk in de intense zee van gevoelens die zijn ogen me zonden. Ik kon het niet, sloeg dramatisch als ik was mijn ogen neer en wendde me van hem af.

‘Rose, please’, klonk Harry’s schorre smeekbede. Verdomme Rose, dacht ik in mezelf en keek hem opnieuw aan. ‘Ik zei niks omdat ik je net niét wilde kwetsen Harry. Je was zo vreselijk lief terwijl ik helemaal niks deed, en toen leek je eindelijk verder te gaan en… het ging gewoon niet want je zou me desondanks gewoon niet laten gaan.’ Een schuldbewust glimlachje verscheen op zijn gezicht. ‘… Ik weet verder ook niet waarom, misschien was ik gewoon bang om je te verliezen aan Elisa, je aandacht en zorg zijn verslavend weet je dat?’ zuchtte ik en liet me tegen de bankleuning aanvallen voor ik hem aankeek. ‘That’s because I care of you’, antwoordde hij met hetzelfde, voorzichtige lachje en ik knikte. ‘I know and that’s the point. I just… I just acted like a little girl instead of the women I’m supposed to be I guess. Only thinking about myself, stupid and naive. And do you know, after all I’m the one who’s screwed’, eindigde ik fluisterend en slikte voor ik zacht verderging. ‘Because I needed to mess everything up and then see you with another girl before I realized I didn’t want to share you, Harry. Not with anyone.’

Reacties: