Hoofdcategorieėn
Home » One Direction » Too Close » ~ 02
Too Close
Geschreven door:
Onderdeel van:
Laatst bijgewerkt:
1 sep 2012 - 21:22
Aantal woorden:
468
Aantal reacties:
1
Aantal keer gelezen:
234
~ 02
Ik omhelsde mijn kleine zusje stevig. Op die manier kon ze de tranen die al in mijn ogen prikten niet zien. Haar hele gezichtje was opgelicht toen ze me had zien binnen komen en luidkeels mijn naam roepend, met haar bepaalde manier van praten had me emotioneel gemaakt. “Hallo lieverd.”¯ Zei ik zacht terwijl ik me losmaakte. “Wat heb je allemaal gedaan vandaag?”¯
Voor ik het wist werd ik door Ness meegetrokken naar het tafeltje waar ze aan het werken was voor dat ik binnenkwam en werd gedwongen om op een te klein, paars stoeltje te gaan zitten.
“Kijk!”¯ Trots liet ze me een tekening zien met twee harkpoppetjes, een grote met bruin haar met een soort ballonnen voor haar lichaam en een kleintje, ook met bruin haar die de hand van het grote harkpoppetje vast hield. “Dat zijn wij.”¯ Zei Ness tevreden. “En net zoals op de tekening laten wij elkaar nooooooooooit in de steek.”¯ Ze keek me vrolijk aan en gaf me opnieuw een knuffel. “Ik ben blij dat je er weer bent Lexie, ik heb je gemist.”¯ Ik trok het kleine bruine meisje op schoot. “Ik heb wat voor je meegenomen.”¯ Ondertussen had ik een tekenfilm uit mijn tas gehaald en Ness keek er bewonderend naar. “Helemaal voor mij alleen?”¯ Ik knikte op zo’n manier dat mijn haren voor mijn gezicht vielen. Een zachte aanraking van de hand van het vijf-jarige meisje op mijn gezicht zorgde er voor dat het haar achter mijn oor kwam te zitten. “Ga je die samen met mij kijken?”¯ Ze keek me heel onschuldig en vragend aan, en die blik op haar gezicht maakte het enorm schattig. “Tuurlijk Nessy. Daarom heb ik hem voor je meegenomen. Zullen we even aan Peter vragen of dat mag?”¯
Even later zitten we allebei in pyjama op Ness’ bed. Zij in haar wortelpyjama en ik zelf in een spidermanpyjama. Ze zit helemaal tegen me aangekropen onder de deken en kijkt met grote ogen naar de televisie waar op dit moment de tekenfilm op speelt. Zelf volg ik de film niet helemaal. Ik probeer te bedenken hoe ik haar moet vertellen dat we gaan verhuizen en dat zij hier moet blijven. Dat ze me dus wat minder vaak gaat zien, omdat ik er gewoon niet het geld voor heb om hierna elke dag naar haar toe te komen als ik met het openbaar vervoer moet gaan. Ik voel de tranen alweer prikken als ik er alleen maar aan denk. In mezelf schud ik mijn hoofd. Nu niet meer aan denken en fijn de film kijken met Ness. “Vind je de film leuk Nessy?”¯ vraag ik zacht om haar niet te veel te storen. Ze knikt zacht. “Mooie paardjes.”¯ Daarna is ze weer helemaal verzonken in de film met de ,,Mooie paardjes’’, zoals Ness ze noemt.
Voor ik het wist werd ik door Ness meegetrokken naar het tafeltje waar ze aan het werken was voor dat ik binnenkwam en werd gedwongen om op een te klein, paars stoeltje te gaan zitten.
“Kijk!”¯ Trots liet ze me een tekening zien met twee harkpoppetjes, een grote met bruin haar met een soort ballonnen voor haar lichaam en een kleintje, ook met bruin haar die de hand van het grote harkpoppetje vast hield. “Dat zijn wij.”¯ Zei Ness tevreden. “En net zoals op de tekening laten wij elkaar nooooooooooit in de steek.”¯ Ze keek me vrolijk aan en gaf me opnieuw een knuffel. “Ik ben blij dat je er weer bent Lexie, ik heb je gemist.”¯ Ik trok het kleine bruine meisje op schoot. “Ik heb wat voor je meegenomen.”¯ Ondertussen had ik een tekenfilm uit mijn tas gehaald en Ness keek er bewonderend naar. “Helemaal voor mij alleen?”¯ Ik knikte op zo’n manier dat mijn haren voor mijn gezicht vielen. Een zachte aanraking van de hand van het vijf-jarige meisje op mijn gezicht zorgde er voor dat het haar achter mijn oor kwam te zitten. “Ga je die samen met mij kijken?”¯ Ze keek me heel onschuldig en vragend aan, en die blik op haar gezicht maakte het enorm schattig. “Tuurlijk Nessy. Daarom heb ik hem voor je meegenomen. Zullen we even aan Peter vragen of dat mag?”¯
Even later zitten we allebei in pyjama op Ness’ bed. Zij in haar wortelpyjama en ik zelf in een spidermanpyjama. Ze zit helemaal tegen me aangekropen onder de deken en kijkt met grote ogen naar de televisie waar op dit moment de tekenfilm op speelt. Zelf volg ik de film niet helemaal. Ik probeer te bedenken hoe ik haar moet vertellen dat we gaan verhuizen en dat zij hier moet blijven. Dat ze me dus wat minder vaak gaat zien, omdat ik er gewoon niet het geld voor heb om hierna elke dag naar haar toe te komen als ik met het openbaar vervoer moet gaan. Ik voel de tranen alweer prikken als ik er alleen maar aan denk. In mezelf schud ik mijn hoofd. Nu niet meer aan denken en fijn de film kijken met Ness. “Vind je de film leuk Nessy?”¯ vraag ik zacht om haar niet te veel te storen. Ze knikt zacht. “Mooie paardjes.”¯ Daarna is ze weer helemaal verzonken in de film met de ,,Mooie paardjes’’, zoals Ness ze noemt.
Reacties:
Dit is echt sneu!! Snel verder A.U.B.
x