Hoofdcategorieën
Home » Overige » Burned love. » Proloog
Burned love.
Proloog
Het huis brandde langzaam. De vlammen likten aan het dak en baanden zich een weg door het gebouw. De mensen raakten in paniek en belden de brandweer waarna ze met open mond bleven kijken. De sirenes warden luider en luider terwijl de zee van vuur het huis overspoelde. De mannen sprongen uit de wagen en gingen direct aan het werk. Niet veel later stond er een grote spuit op het huis gericht waarna er een immens grote hoeveelheid water werd losgelaten op het vuur. Terwijl het water en het vuur een knetterende strijd voerde, begonnen balken in het huis te vallen. Het meisje dat niets wetend onder de douche had gestaan, gilde. Ze was de gang in gestapt met enkel een handdoek om haar lichaam en de gloeiende hitte was overweldigend geweest. Buiten hoorde iedereen haar schreeuw om hulp. De commandant riep dat ze het vuur moesten blijven blussen, dat het meisje waarschijnlijk al was gestorven, het te gevaarlijk was om te gaan kijken en je door de vlammen heen moest, wilde je er komen. De mannen knikten en zwoegden om het vuur onder controle te krijgen. Maar één jongen wilde niet luisteren. Hij wist dat je óf levend zou verbranden óf zou stikken in de dikke branderige rook. Beiden geen pretje. Hij rende naar de wagen, griste een gasmasker en een branddeken en liep met grote passen naar het huis.
“Danny, nee! Danny, kom terug! Ik beveel het je!”ť schreeuwde de commandant. Maar Danny luisterde niet. Hij was jong, nog geen twintig jaar, en wilde het meisje redden. Hij zou zijn eigen leven ervoor opgeven. De commandant stond nog steeds te gillen toen Danny het brandende huis binnenliep. Hij keek om zich heen. Alle muren zagen oranje van de vlammen en de lucht was dik en donker. Hij scande snel de benedenverdieping en liep, zodra hij had vastgesteld dat er niemand beneden was, naar boven. Vrijwel meteen zag hij een lichaam op de grond. Een meisje, waarvan de huid lelijk oranje opgloeide. Ze was naakt, haar haren nat, en een handdoek lag naast haar te verschroeien. Hij nam haar in zijn armen en snelde de trap weer af. Zodra hij naar buiten kwam, hapte de menigte naar adem. Ze begonnen te klappen, maar het was nog niet voorbij. Danny begon sneller te lopen want hij wist dat er wat kon ontploffen. Bij de wagen werd er een deken om het meisje geslagen en een ambulance gebeld. Terwijl de mannen tegen het vuur vochten, drukte Danny zijn vingers in haar nek, om te kijken of haar hart nog pompte. Zodra hij een regelmatig gebonk voelde hing hij voorover om te horen of het meisje nog ademde. Hij zocht in de uitgebreide EHBO-doos en vond een zuurstof maskertje dat hij snel over het meisje haar neus en mond deed. Hij hoorde de sirenes van de ambulance en tilde haar weer op. De ambulancewagen stond amper stil en de deuren gingen al open en er werd een bed naar buiten geschoven. Danny legde het meisje voorzichtig op het bed en liet haar vastgespen door de ambulancebroeders.
“Mag ik mee?”ť vroeg hij zacht. De ambulancebroeder knikte en Danny stapte in. Hij pakte de hand van het meisje vast.
“Het komt allemaal weer goed.”ť Fluisterde hij in haar oor, ook al wist hij dat ze toch niets zou horen.
Reacties:
Snel verder!! En het lijkt me idd niet ideaal om levend te verbranden...