FanFic.nl

My Immortal~Hidan

Chapter O15.

'Je nichtje?' vroeg Hidan verbaasd. Ik knikte. 'Ja. Hotaru Akako. Haar vader komt uit mijn familie en haar moeder uit een hele sterke clan met een kekkei genkai. Ze is best sterk, daarom staat ze ook op die lijst denk ik... Ze is trouwens een enorme bitch, en ik heb haar een keer een blauw oog geslagen, dus ze gaat niet blij zijn om ons te zien.' Hidan grinnikte. 'Waarom sloeg je haar een blauw oog?'
'Ze zei dat ik lelijk ben en nooit iemand kan krijgen.' Grijnsde ik. Hidan verstrakte. 'Kakuzu... Gaan we die bitch vermoorden?'
'Ja. Ik heb haar lichaam nodig.' gromde Kakuzu. 'Ik doe het. Ik ga die fucking bitch vermoorden.' hij grijnsde naar me. 'En ja, het gaat fucking veel pijn doen.' Ik grinnikte evil. 'Ik doe het. Geen fucking discussie mogelijk.' Kakuzu zuchtte. 'Jezus. Kunnen jullie niet dat schelden afleren? Het is een slechte gewoonte. En mij maakt het niet uit, maar ze moet herkenbaar blijven.' Hidan en ik zuchtten teleurgesteld. 'Kuzu... Ik heb zolang op deze dag gewacht... Mag ik echt haar kop niet bewerken?' Probeerde ik nog. 'Nee. En haar lichaam moet ook nog in redelijke staat zijn.' Ik gromde gefrustreerd. Ik wilde haar hard martelen. Vroeger kwamen zij en haar ouders vaak naar mijn thuis toe, en gingen mijn ouders ook naar hun. Ik ben een keer meegegaan. Elke keer als ze kwamen gingen onze ouders praten, en moesten wij samen iets gaan doen. Die dagen hoefde ik niet in de kelder, maar ik zat liever alleen in de kelder dan erbuiten met haar. Dom wijf was ze. Ik probeerde meestal nog aardig te doen, maar het liep altijd uit op een wond bij een van ons twee. Meestal ik, door haar Kekkei Genkai. Maar nu, dankzij Jashin, was ik sterk. Waarschijnlijk sterker dan zij. En anders had ik Kakuzu en Hidan nog. 'Ik weet de weg wel. Ik ben een keer bij haar thuis geweest.' zei ik. Kakuzu trok een wenkbrauw op. 'Je bent er een keer geweest, zeg je. Dan weet je de weg toch nog niet?'
'Ik wel. Volg me gewoon.' Ik begon het pad te volgen. Deze omgeving herkende ik.

'Naam?'
'Ik ben Yuuki Akako.'
'Reden van bezoek?'
'Mijn nichtje, Hotaru Akako bezoeken.'
'Oke. Ga maar door.' Hidan, Kakuzu en ik gingen het dorp in. Hier was het veel makkelijker om binnen te komen dan in Konoha. Stelletje idioten. Ik keek nog een keer om naar de poortwachter die mij die vragen gesteld had. Hij was alweer bezig met iemand anders. Rustig keek ik weer voor me, en liep naar de straat waar mijn nicht woonde. Haar huis was buiten het centrum. Dat kwam goed uit. Ik liep rechtstreeks naar haar huis. Het was een wit huisje met een rood dak en plantenbakken onder de ramen met kleurige bloemen erin. Opzich een best mooie woning. Ik draaide me om. 'Hier is het. We gaan naar binnen, vermoorden haar en haar ouders, en gaan weer weg. Ik doe haar. Wie de vader en wie de moeder vermoordt, moeten jullie zelf maar uitzoeken.' Hidan grijnsde. 'Ik doe de vader.' Kakuzu zuchtte. 'Ik doe de moeder dan wel. Zij had toch ook die Kekkei Genkai?'
'Ja. Onderschat haar dus niet.' Hij knikte, en ik draaide me om. Rustig klopte ik op de deur. Even bleef het stil. Toen klonk er een klik, en werd de deur opengedaan. Een meisje met lang, golvend, blond haar stond in de deuropening. Ze had de blauwe ogen die ik vroeger ook had. Hotaru. Uit het huis kwam er etenslucht. Blijkbaar waren ze aan het eten. Hotaru trok een wenkbrauw op. 'En wie zijn jullie? Jullie storen. We zijn aan het eten.' Haar stem klonk zwaar verveeld en scherp. Nog net zoals vroeger. Ik grijnsde. 'Ach. Herken je je eigen nichtje nog niet eens, Hotaru?' Ze keek me onderzoekend aan. Haar ogen werden een klein beetje groter. 'Yuuki... Wat moet jij hier? Wij willen jou hier niet. En wat is er met je haar en ogen gebeurd?' Ik schudde mijn hoofd. 'Nope. Geen vragen. Jouw tijd is voorbij.' Ik trapte haar vol in haar maag. Ze kwam hard tegen een muur terecht. Er klonk een krak, en ze kreunde. Woedend keek ze me aan, met een gezicht vol pijn. 'Zeg gewoon wat je moet! En waar sloeg dit op?' Nog steeds grijnzend zei ik:'Wij hebben jouw lichaam nodig. Het is veel geld waard. En nee, niet op die manier. Geen enkele pooier zou jou willen hebben.' Ik pakte haar bij haar keel, en trok haar omhoog. 'Jouw dode lichaam.' Haar ogen werden groter. Toen kneep ze ze samen, en grijnsde ook. 'Ik ben sterker dan jij.' Opeens schopte ze me hard tegen mijn scheen waardoor ik haar vloekend losliet. Meteen sloeg ze me tegen mijn kaak, en pakte mijn haar vast. De plekken waar ze me geraakt had brandden. Ze trok aan mijn hard aan mijn haar waardoor ik boos gromde, en weer naar haar uithaalde. Ik raakte, en ze liet los. Meteen sprong ze een stuk naar achter. 'Nou bitch, je red het wel, zorg er voor dat het fucking veel pijn doet. Ik ga even naar haar fucked up vader. See ya.' Zei Hidan opeens. Beledigd keek ik naar hem. 'Asshole! Een beetje meer support mag wel!' Hij grijnsde alleen maar, en ging naar de woonkamer. 'Hotaru ben jij daar? Oh nee, wie ben jij? We zijn aan het eten.' Zei de stem van mijn tante. 'Die mantel... Het is Aka-' Riep mijn oom, maar er klonk een hard flatsh-geluid en een hoop gespetter. Het was even stil. Toen begon mijn tante te gillen. Door haar geschreeuw hoorde ik ook Hidan. 'Fuck! Was dat alles?! Wat was dat voor een kutgevecht! Fucked up shit is dit! Waarom had die damned fuckhead geen fucking Kagebunshin gemaakt ofzo?! Ik heb niet eens een fucking ritueel kunnen doen! Fuck, fuck, fu-' Hij werd onderbroken door Hotaru die hier opeens ook begon te gillen. 'Mama! Wat is er met papa?!' Ze begon naar de woonkamerdeur te rennen. Meteen gooide ik mijn zeis vlak voor haar voeten. Verbaasd en geschrokken keek ze ernaar. 'Nee. Jouw gevecht is met mij.' grijnsde ik gemeen. Ze keek me woedend, vol intense haat aan. Toen begon het gevecht.

Reacties: