FanFic.nl

Fall again • Harry Styles [afgewerkt]

Forty-seven

Ik werd uit mijn gedachten gehaald door een zachte aanraking op mijn schouder, waarop ook de armen waarin ik lag verschoven en ik opkeek. Een glimlach verscheen rond Harry’s mond en zorgde bij mij voor hetzelfde effect wanneer ik zijn blik ving. ‘We have to go, it’s time’, boog hij zich fluisterend naar me toe. Ik knikte en gaf hem een snelle zoen, waarna vrijwel meteen wat gekuch van naast ons volgde. ‘Do I seriously í lways have to wake up with this in front of me?’ Louis zette zich kreunend recht en keek met een lang gezicht van mij naar Harry voor hij zijn ogen tot spleetjes kneep. Zayn, die een stoel naast hem zat, leunde naar hem toe en gaf hem een bemoedigend schouderklopje. ‘Patience, just have patience’, spoorde hij zijn buurman aan, die al zuchtend weer achterover viel en vrijwel meteen zijn ogen opnieuw sloot in een poging tot verzet. Ik grinnikte voor ik Harry’s armen van me afsloeg en uit de sofa klom, om dan met een spijt betuigende blik naar Danielle te kijken. Nog voor ik mijn excuses had aangeboden, snoerde ze me met een handgebaar de mond en keek me met een lichte glimlach aan. ‘No, go, but you’ll have to tell me everything about it when you’re back.’ Ze knipoogde en liet me lachen voor Stephanie haar al hoofdschuddend bijstond. ‘And me, of course!’ ‘Chill babe, she will’, trachtte Niall haar met een handgebaar weer naast zich op de bank te duwen en nam haar opnieuw in zijn armen. Terwijl ze zich met enige afkeuring liet begeleiden keek ze me doordringend aan, waarop ik haar een kort knikje gaf.

Ondertussen was Harry ook opgestaan en voelde ik de herkenbare druk van zijn hand op mijn onderrug. ‘She will’, stelde hij hen met een brede grijns gerust en spoorde me daarna aan om de kamer te verlaten. ‘Now leave so I can sleep again’, mompelde Louis nog voor ik mezelf omdraaide. Met zijn ogen gesloten, armen over elkaar geslagen en zijn voeten stevig rustend op het kleine, breekbare salontafeltje, zag hij er maar wat relax uit. ‘Bye Louis’, zei ik uitdrukkelijk, waarop zijn ogen prompt openvlogen en hij me een erg neppe, maar duidelijk kwaad bedoelde blik gaf. Nadat ik en Harry de anderen gedag hadden gezegd, verlieten we Liam en Danielle’s appartementje en liet hij me in zijn auto, die vlak voor het gebouw geparkeerd stond. Enigszins nerveus prutste ik tevergeefs aan de knopjes van zijn radio, maar kreeg er geen geluid uit. Zelfs niet toen ik mijn beide handen inzette en op zowat alle mogelijke knipperende knopjes had gedrukt.

‘This doesn’t work properly’, mompelde ik terwijl ik mijn eerste combinatie nogmaals probeerde en hoorde hoe ook Harry de deur achter zich dichtsloeg. Hij lachte en legde zijn hand om het mijne, bracht het naar mijn been en gaf me een zacht kneepje. Door zijn andere hand te gebruiken, zette hij de radio met slechts één simpele klik aan en klonken de bekende meezingers van de top 40 in de auto. Zonder zijn hand van mijn bovenbeen te halen, stak hij met zijn andere de sleutel in het stopcontact en startte de auto. ‘You don’t have to be nervous Rose.’ Ik volgde zijn bewegingen toen hij het gaspedaal indrukte en een ruk aan het stuur gaf. ‘I just want to know what you’re up to.’ Hij gaf me een snelle blik waarbij hij naar me glimlachte en me een kneepje in mijn been gaf, voor hij zich weer op de weg richtte en ik door het raam naast me naar buiten keek. ‘Patience, just have patience’, herhaalde hij met enig amusement in zijn toon Zayn’s eerdere woorden, en weigerde zijn verrassing bekend te maken. Ik rolde met mijn ogen en zag de bomen, huizen en verschillende reclamenborden langs ons voorbijschieten terwijl we het rustige wijkje uitreden. ‘You know that’s not my thing Harry’, antwoordde ik na een tijdje en sloot mijn ogen voordat ik mijn hoofd tegen de hoofdsteun liet aanvallen.

Reacties: