FanFic.nl

Fall again • Harry Styles [afgewerkt]

Forty-nine

‘Rose.’ Shit. Shit. Shit. Shit shit shit! Verschillende stemmen riepen door elkaar heen in mijn hoofd, het voelde alsof ik ging ontploffen hoewel ik tegelijkertijd niet eens in staat was om te bewegen, laat staan Harry te antwoorden. Zeg iets voordat hij verdergaat verdomme, klonk het langs alle kanten. Ik wilde wel luisteren, maar kreeg mijn lippen niet van elkaar. Ik voelde hoe mijn ogen zich verwijdden en de paniek uitstraalden die ik inwendig voelde. Ik kon dit niet, ik was niet klaar voor een huwelijksaanzoek! Ik wilde het ook niet en dat wist Harry, waarom dan dit? De vele vragen die de plotse verandering van situatie met zich meebrachten riepen de meest intense, angstige gevoelens bij me op terwijl ik in de groene ogen voor me staarde alsof het bodemloze kraters waren. Ik merkte pas dat Harry eveneens was stilgevallen toen de kraters groter werden, en even later met eenzelfde ongelovige flits verdwenen. ‘Rose, no!’ Harry’s schorre stem deed me opkijken voor hij me bij de schouders greep en me zacht door elkaar schudde. ‘No no no no!’ fluisterde hij zacht en gehaast. Wacht, wat?

Onbegrijpend volgde ik zijn schuddende hoofdbeweging en slikte. ‘No?’ herhaalde ik zacht, maar vragend. Hij schudde zijn hoofd opnieuw, dit keer langzaam en nadrukkelijk terwijl hij me in de ogen keek. ‘Rosaly’, herhaalde hij en gaf me een kneepje in mijn schouders, ‘Ik was niet van plan om je ten huwelijk te vragen als je dat dacht.’ Shit. Shit Shit shit. ‘Shit.’ Ik sloeg mijn ogen neer en viel enigszins opgelucht in Harry’s stevige omhelzing. Had ik het dan zo verkeerd geïnterpreteerd, was het dat? Ik schaamde me in ieder geval heel erg, al deed ik mijn best dat niet te erg te laten merken toen Harry mijn hoofd in zijn handen nam en me dwong hem aan te kijken. ‘This is without any doubt the most embarrassing moment of my life’, mompelde ik zacht en wendde mijn blik van hem af. Hij lachte en streek met zijn duim over mijn wang, waardoor hij mijn aandacht weer had. ‘I know you wouldn’t want me to ask you yet Rose, we’ve discussed this before, remember?’ Ik knikte bij de herinnering en glimlachte om het feit dat hij me nog steeds behandelde alsof alles wat ik me nog wist te herinneren iets bijzonder was, iets fragile wat niet vergeten mocht worden. ‘So’, een lach speelde rond zijn lippen, ‘You can calm down again.’ Met lichtroze wangen draaide ik mezelf van hem weg en bevrijdde me uit zijn greep. Mijn blik gleed af naar de drukke snelweg verderop. ‘But then what? What did you want to tell me?’ vroeg ik hem zonder weg te kijken. Er klonk wat geschuifel naast me voor Harry’s hand de mijne vastgreep en hij me weer naar zich toe trok. Zijn ogen volgde de vormen van mijn gezicht en vervolgens hals terwijl ik me focuste op zijn blik en een antwoord probeerde te vinden in zijn uitdrukking. Ik zag echter niets, waardoor ik mijn vorige vraag herhaalde en hij even later zijn keel schraapte. ‘It might be even worse than asking you to marry me, Rose.’

Reacties:

Tweety zei op 12 sep 2012 - 17:36:
WAT? FUCK!! WAT? FUCK !!WAT? FUCK!! HELP!! GA VERDER!!!!