FanFic.nl

Fall again • Harry Styles [afgewerkt]

Forty-nine part two

‘Are you fucking kidding me?’ Met een ruk draaide ik mezelf weer naar Harry om en zocht zijn blik. Een paar groene ogen keken me twijfelend aan, zich afvragend of dit wel de juiste keuze voor hem was. Ik keek ongeduldig terug in afwachting van zijn verdere verklaring, die uiteindelijk steeds langer op zich liet wachten. We verroerden beiden geen vin, te angstig om een verkeerde beweging te maken of de spanning te doorbreken. Ik vond het maar niks hoe de hele sfeer na mijn moment of shame plotseling was omgeslagen. ‘Harry, come on’, begon ik zacht en doorbrak de stilte, schoof wat dichter naar hem toe. De jongen voor me zuchtte diep en keek niet op van zijn handen, die hij even later naar de mijne bracht en ze met elkaar verstrengelde. Hij wreef zacht met zijn duim over de palm van mijn hand in een poging me van de wijs te brengen, maar daar deed ik niet aan mee, niet nu. ‘Tell me now please, I’m dying here.’ ‘Don’t be silly.’ Er verscheen weer een voorzichtige lach op zijn gezicht en hij schudde het hoofd alvorens hij zich naar me omdraaide en opkeek. ‘So?’ vroeg ik hem nogmaals en beet nerveus op mijn lip. Harry aarzelde voor hij hetzelfde deed en daarna grijnsde. ‘You didn’t want to marry me’, concludeerde hij met vaste stem. Ik knikte vrijwel meteen en viel hem bij in rede: ‘Not yet, no. What about it?’ Hij schraapte zijn keel en wendde zijn blik voor een moment af voor hij verderging. ‘But I still have this urge to let everyone know you’re mine.’ Ik glimlachte bijna automatisch en keek in zijn stralende ogen voor ik mijn schouders zacht ophaalde. ‘They already do’, probeerde ik onverschillig te klinken, maar werd daar al snel in gehinderd door een hoofdschuddende Harry. ‘Not like that Rose’, mompelde hij nauwelijks verstaanbaar en riep daarmee nog meerdere vragen bij me op. Ik wilde hem vragen hoe dan wel, maar het vertederende gebaar waarbij hij onze handen optilde, maakte dat ik mijn mond al snel weer sloot. In slechts enkele seconden had hij onze verstrengelde vingers naar mijn borst verplaatst, en bracht ze daarna naar de zijne, waar hij ze liet rusten op het plekje boven zijn hart. ‘Je hebt dat gebouw daarnet vast gezien, right?’ Hij vroeg het zacht, sprak elk woord met zorg duidelijk uit zodat er zich geen fouten konden voordoen. Ik knikte, waarop mijn blik even naar opzij schoot. ‘It’s where I’d got most of my tattoos done and now I want to have your name tattooed on my heart.’

Reacties: