FanFic.nl

Fall again • Harry Styles [afgewerkt]

Forty-five part two

‘Harry are you sure if-’ ‘Yes, now shut up’, mompelde Harry met enige scherpte terug voor hij een kus op mijn nek drukte en me ondertussen dichter tegen zich aantrok. Nog steeds niet volledig overtuigd, iets waarvan ik wist dat de kans trouwens toch heel klein zou zijn, keek ik de groezelige ruimte van ‘Painted Rose’ rond. De naam was oké, hoe kon het ook anders, en sloot volledig aan bij het interieur van de kleine tattoostudio. De kleine inkomhal was verlicht met dezelfde roze neonlampjes die de ramen sierden, en naast de kitch ook vooral erg druk ingericht. Elk open plekje was volzet met één of ander meubelstuk, van een simpele potplant tot een ouderwetse sofa. Achter de balie nam een schilderij van een roze roos de hele muur in beslag, waardoor de deur ernaast haast leek te verdwijnen. De vrouw ervoor deed dat echter niet, en ving meteen mijn blik toen ze haar lange, blonde haar over haar schouders gooide terwijl ze naar ons toeliep. Ze was overduidelijk ouder dan mij en Harry, al leek dat haar weinig te deren als ze overgoten van zelfvertrouwen een glimlach op haar gezicht toverde en Harry zowat uit mijn armen trok toen ze dicht genoeg bij hem was. ‘Nice to see you again Harry!’ klonk ze met rasperige stem en sloeg haar armen om hem heen, mijn verbaasde blik volledig negerend. Harry daarentegen mompelde iets instemmends en gaf haar een klopje op haar rug, waarna hij zich even snel als eerst weer uit haar omhelzing bevrijdde en weer naar me omdraaide. ‘Rose, Beth’, stelde hij me met een handgebaar aan de vrouw voor me voor, ‘Beth, Rose.’ Ik gaf haar een korte knik en liet mijn blik zonder enige schaamte over haar lichaam glijden, steeds gehinderd door het bloot of de vreselijke tattoos die ze zonder blos toonde. De manier waarop ze zich staande hield onder mijn afkeuring vond ik maar niets, net als de spanning die tussen ons beiden hing zonder ook maar een woord met elkaar gesproken te hebben. Beth bracht een sfeer met zich mee die me niet aanstond, vormde een bedreiging voor me dankzij de overduidelijke charme die ze bezat en het feit dat ze Harry leek te kennen uit tijden waar ik niets mee te maken had. In een automatisch verdedigingsmechanisme rechtte ik mijn rug en voelde even later hoe Harry’s hand de mijne omsloot en er een zacht kneepje in gaf, iets wat me meteen een stuk meer zelfzeker maakte. De twijfeling en spanning die ik voelde maakte dat ik spoken zag, misschien wel meer dan anders.

‘So which one is it going to be today?’ Beth schonk Harry een brede glimlach en leunde over de balie naar hem toe. ‘A text or another symbol? Maybe my name?’ Ze lachten beiden terwijl ik mijn best deed een ontpoppende grimas te onderdrukken om haar flauwe, maar ontzettend vervelende grapje. Misschien was het zelfs een flirtpoging te noemen? Wist ik het, dit had ze vast al talloze keren geprobeerd, telkens opnieuw bij elk bezoekje dat Harry al had gebracht. Ik overdreef, ja, zelfs nog na twee jaar met hem samen te zijn was ik meteen op mijn hoede als het over dit soort zaken ging. Over dit soort mensen, beter gezegd. Harry had enkel oog gehad voor mij, maar het waren degenen zoals Beth die ik niet vertrouwde. Al helemaal niet toen ze zich naar me toedraaide en me met emotieloze ogen aankeek. Harry lachte voor hij het hoofd schudde en grinnikte, het klonk ietwat geforceerd. ‘No I’m sorry maybe next time, but I do want a name.’ Het leek haar blondharige interesse te wekken en ik kon het niet helpen om, desondanks mijn ontevredenheid, mijn keel te schrapen en Beth zelfgenoegzaam een antwoord te verschaffen. ‘Mine.’ Beiden de andere personen in de kamer leken een moment verbaast, maar herpakten zich snel. ‘Right, on my heart’, stond Harry me na enige aarzeling bij. Beth knikte, mompelde iets wat op ‘wacht even’ leek en verdween zonder meer door de deur achter zich. Nog voor ik me beschaamd kon omdraaien, belette Harry’s hand me in schaamte om mijn eerdere gedrag en draaide me weer naar zich toe. Ik ving zijn spottende blik en de bijhorende opgetrokken wenkbrauwen, en voelde het rood naar mijn wangen stijgen toen ik de schouders ophaalde. ‘I just don’t like her’, mompelde ik zacht en wendde mijn ogen af. ‘Dit is nogmaals het zoveelste argument dat mijn beslissing gegrond maakt Rose’, grinnikte Harry nog voor ik het helemaal te warm kreeg en betrapt op mijn lip beet. Ik merkte niet dat Beth alweer was binnengekomen tot ze kuchte en ongeduldig met haar tong klakte. ‘You can come with me now.’

Reacties: