FanFic.nl

Fall again • Harry Styles [afgewerkt]

Epilogue

Met enige voorzichtigheid gleden mijn vingers over zijn huid, volgden hun eerdere spoor van aanraking opnieuw. Ik liet mijn hand even rusten en bestudeerde de krullingen van de zwarte inkt ernaast, mijn naam vereeuwigd op het warme lichaam onder me. Ik had de elegante tattoo op Harry’s borst al zo vaak gezien, aangeraakt, maar kon nog steeds niet wennen aan de aanwezigheid ervan. De betekenis die we eraan hadden gegeven en de gedachten die het met zich mee had gebracht, herinnerden me er wel aan waarom Harry ervoor had gekozen mijn naam op zijn borst te laten tatoeëren. Zelfs na al die weken maakte dat besef me nog nerveus, wetende dat dit enkel voor mij was. Hij had ervoor geleden, geroepen en zelfs enkele tranen gelaten, maar had voornamelijk volgehouden, zelfs onder mijn smeekbedes om gewoon voor een andere vorm of tekst te kiezen, op een minder pijnlijke plaats. Zoals duidelijk, was het me niet gelukt hem te overtuigen. Met een lichte glimlach rondom mijn lippen, liet ik mijn hoofd langzaam zakken en kuste het plekje boven Harry’s borst, de letters die samen Rosaly vormden. Toen ik weer opkeek troffen twee stralend groene ogen me, bijgestaan door een oogverblindende glimlach en de bijhorende lachrimpels waar ik zo van hield. Ik drukte mezelf op en rolde opzij, waarbij ik het laken deels meenam en naar mijn zijde van het bed trok. Dat zorgde voor een bijna automatische reflex waarbij Harry zijn arm naar me uitstak en deze om mijn zij sloeg, me vervolgens weer naar hem toe trok en me bezitterig vasthield terwijl ik spartelde om wat ademruimte. We lachten beiden om mijn hopeloze pogingen tot bevrijding, tot ik het met een diepe zucht opgaf en me tegen zijn lichaam aan nestelde.

Met Harry’s gezicht vlak naast het mijne voelde ik elke ademhaling, zag elke emotie in zijn uitdrukking. Onder zijn spiedende blik keek in recht in zijn ogen, waarop deze stopte met mijn bewegingen te volgen en me hun volledige aandacht gaven. ‘Harry?’ Vroeg ik zacht en slikte. Harry maakte een instemmend geluid voor hij zo mogelijk nog dichter bij me bracht en ik zijn lippen in mijn hals voelde, gevolgd door enkele tedere kussen. Terwijl ik probeerde me niet door hem te laten afleiden, besloot ik wel even te genieten van zijn hebberigheid en liet hem begaan. Zijn aanrakingen werden steeds vluchtiger, liepen langs mijn sleutelbeenderen en weer terug langs mijn nek naar boven. Als hij me een snelle grijns schonk voor hij zich naar me toeboog en me kuste, had ik er bijna spijt van dat ik hem met enige moeite van me afduwde. De onbegrijpende blik die ik er meteen achteraan kreeg liet spontaan wat gegiechel uit mijn keel ontsnappen, waarop ik mijn hand beschamend voor mijn mond sloeg en Harry lachend het hoofd schudde. Na een diepe zucht herpakte ik mezelf en kwam weer back to business. ‘Thank you’, fluisterde ik zacht en streelde over Harry’s ontblote borstkas. ‘Why?’ Zijn stem klonk hees, gehaast. ‘For not giving up on me’, antwoordde ik al even zacht en keek naar hem op. Zijn blik ontmoette de mijne, liet me niet los toen hij zijn beiden handen om mijn gezicht sloeg en me tegelijkertijd achterover onder zich duwden terwijl hij zijn hoofd tot boven het mijne bracht. Zijn ogen boorden zich in de mijne en ik zocht naar woorden om hem te vertellen hoeveel ons samenzijn voor me betekende, maar leek ze niet te vinden in de oceanen van intensiteit die voor me lagen. ‘No Rose’, slikte hij hoorbaar en sprak mijn naam luid en duidelijk uit, ‘Thanks for falling in love with me, over and over again.’ Anytime and anywhere, dacht ik er achteraan alvorens ik hem aan zijn krullen omlaag trok en hem met alle passie die ik in me had kuste. And I will fall for you, always.

The end.

Reacties: