FanFic.nl

~ the Triwizard Games ~

♥~06

''Dames en heren! Stite, alstublieft..'' Albus Perkamentus' stem galmde door de Grote Zaal, terwijl hij bij ieder woord zachter en mysterieuzer werd. Zijn stem bepaalde de sfeer: gespannen, nieuwsgierig en een beetje angstig.
''Vanavond hebben we een speciale gast. Hij gaat jullie introduceren aan iets heel bijzonders...'' Hij keek de leerlingen stuk voor stuk aan en hief zijn armen, waardoor hij machtig en verwelkomend leek. ''Wij heten u hartelijk welkom, meneer Wemel!'' Gejuich en boegeroep galmden door de hele zaal heen, toen een ietwat stevige man vanuit de trofee kamer de zaal binnenkwam. Hij zwaaide naar de leerlingen en omhelsde Albus stevig. Het gejoel kwam - drie keer raden - bij de Zwadderaars vandaan, terwijl Griffoendor pret had voor tien. Voor elke leerling uit Griffoendor was meneer Wemel een soort held, deels omdat hij bij de legendarische Orde van de Fenix hoorde - eigenlijk hoorde hij er nog steeds bij, maar dat wist bijna niemand - en deels omdat Fred en George zo'n grote indruk maakten op de school, dat iedereen hem gewoon herkende door zijn achternaam.

Perkamentus ging opzij zodat meneer Wemel achter de grote lessenaar kon staan. De gouden havik voorop leek alle leerlingen aandachtig aan te kijken en het werd muisstil. ''Goedenavond, iedereen. Zoals jullie weten, komen dit jaar de Toverschool Spelen naar onze school..'' Hij kapte zijn zin af, want er steeg luid gejoel uit het publiek op. Meneer Wemel gebaarde met zijn handen dat iedereen zijn mond moest houden en hoorde niet dat Jasmine en Celeste zachtjes hun avontuur van die middag aan het vertellen waren aan de anderen. En met de anderen, bedoelde ik natuurlijk de meisjes onder hen. Het ging weliswaar deels over Harry, dus die mocht het echt niet horen. Opeens hoorde je Lily-Rose iets te hard giechelen, waarna ze meteen rood kleurde.

''Dat kan niet! Staat dat er echt?'' fluisterde ze zachtjes, waarna Celeste wild knikte. ''Ja, in kleine lettertjes.'' ''Lieve Sascha, je ogen zijn zo mooi als de nacht..'' zei Jasmine op een vervelend toontje, wat haar een boze blik van Sascha opleverde. ''Doe eens normaal joh! En toen?'' De meiden gingen nog wat dichter naar elkaar toe zitten, terwijl meneer Wemel begon over de geschiedenis van het Toverschooltoernooi en hoe de Toverschool Spelen zijn ontstaan. Lekker boeiend voor de meiden dus.
''Ik had een stinkbom van Fred en George gepikt en ik had onwijs veel zin in een grap.'' De meiden moesten lachen om de serieuze blik van Jasmine. Ze hield van grappen en was er dan ook redelijk verslaafd aan. Tegenwoordig als er wat kleins gebeurde, hoefde je Fred en George niet meer aan te kijken, die gingen wel voor het grote werk. Nee, de kleine grapjes werden uitgehaald door Jasmine. Tenzij er iets groots gebeuren kon, dan was zij er absoluut bij of deed ze er zelfs aan mee. ''We zagen dus die liefdesbrief voor Sascha.. - Sascha zuchtte en kleurde helemaal rood - en wisten daarom ook direct waarom hij zou schichtig om zich heen zat te kijken.'' Celeste en Jasmine lachten geniepig naar elkaar, terwijl de andere meiden het bijna niet meer vol hielden. ''En toen!'' fluisterde May enthousiast. Jasmine keek Celeste even aan en die knikte bemoedigend, waarop Jasmine op een eigenaardige toon verderging: ''Toen heb ik die stinkbom recht op zijn boek gegooid, waar hij die brief dus op schreef. Hij schrok zich zo rot, dat ie zat te gillen als een meisje. Volgens mij dacht hij dat het.. Jeweetwel was of zo iets geks!'' De meiden drukten allemaal tegelijk hun lippen op elkaar, wat als gevolg vreemde geluiden van gesmoorde lachuitbarstingen had. Sascha kon er niet echt om lachen, zij vond Harry namelijk best wel leuk. Alleen kreeg ze de kriebels van de gedachte aan die vreemde en o zo aantrekkelijke Zwadderaar. Hij had haar nek gelikt (?!). Ze moest het de anderen zo gauw mogelijk vertellen.

''Is het grappig dames?'' galmde ineens de stem van Perkamentus door de zaal. De meiden keken allemaal met een ruk op en doken wat verlegen ineen.
''Sorry meneer.'' zei Jasmine iets té sarcastisch (zoals gewoonlijk) waardoor meneer Wemel snoof. ''Zoals ik al zei, gaat het er dit jaar harder aan toe. Gevaarlijker. Denk goed na voordat je jezelf opgeeft. De leeftijdsgrens...'' meneer Wemel zijn stem stierf weg door het feit dat iedereen begon te mompelen. Bij het Toverschooltoernooi was de minimunleeftijd zeventien geweest, wat de meeste leerlingen nog (lang) niet waren. Natuurlijk hoopte iedereen op een verlaging. ''Is dit jaar zestien.'' Luid gejoel steeg op uit de hele zaal. De leerlingen die nog geen zestien waren, durfden toch niet mee te doen. ''Gaaf! Laten we ons alle vier inschrijven!'' riep Fred enthousiast tegen Ron, George en Harry, die direct zijn hoofd schudde. ''Vergeet het maar. Één potje Toverschool Toernooi vind ik al genoeg.'' Harry maakte een gebaar met zijn hand en Fred wendde zich tot de meiden. ''Één van jullie?'' Het viel op dat hij specifiek even op Jasmine blikte, die een beetje verlegen begon te giechelen en daarna iets te stoer zei: ''Natuurlijk. Ik doe mee!'' ''Nee! Echt niet!'' riep Lily-Rose bezorgd, waarna ze Jasmine omhelsde. ''Weet je wel wat daarbinnen kan gebeuren? Dat doe je echt niet, hoor.'' Jasmine maakte zich los uit de omhelzing en wuifde haar waarschuwing weg.
''Het is maar een Toverschool Spelen, wat kan er mis gaan?''

Reacties: