FanFic.nl

Baby Lux -Gepausseerd-

13 | The question ♥

De film stond op het punt van beginnen. Iedereen baande tot stilte. De lichten doofden en reclamespotjes verschenen op het zwarte doek. De bak zoete popcorn stond tussen Harry en Nilla in, op de aan elkaar bevestigde leuningen van de stoelen. De bak was al bijna halfleeg, en bij Nilla was dat een bekend iets. Voordat de film dan eenmaal écht was begonnen, was de bak popcorn al leeg. Nilla bleef zichzelf er prima in vinden en het boeide haar verder ook niet echt veel, popcorn was er toch om op te eten of niet dan?
Harry’s hand greep in de bak popcorn waardoor Nilla uit haar waan van gedachtes verdween en terug viel op de bewoonde aarde. Harry bracht zijn hand naar zijn mond. Nilla bekeek hem even en ook daarna stak ze zelf haar hand in de bak. Ze stak de popcorn kruimels in haar mond. Nilla kon het niet laten en weer grepen haar vingers de popcorn vast.

Na reclamespotjes en voorstukjes van andere films, was het na een kleine 5 minuten dan eindelijk zover. De film stond nu echt op het punt van beginnen. In totaal duurde I found. Should I let it go, anderhalf uur waarvan er een tussenpauze van 10 minuten was. Nilla verheugde zich nu eigenlijk steeds meer op de film. Al moest ze zeggen dat ze benieuwt was waar de twee meisjes van haar school waren.
Nilla had haar handen kalm op de stoelleuningen gelegd en keek naar het zwarte doek dat vol stond met kleuren. Het begin naderde en voorzichtig liet Harry zijn hand op die van Nilla rusten. Een warm gevoel stroomde Nilla binnen. Dat kreeg te telkens als hij haar handen vasthield, op de een of andere manier gaf het haar een enorm veilig gevoel. Alsof haar niets meer gebeuren kon.
Een glimlach kon Nilla niet onderdrukken. De film was dan eindelijk echt begonnen en de eerste personage liep snel heen en weer op het doek. Nilla wist al een beetje waar deze film over ging. Het ging er ongeveer over dat een vrouw, werkend bij het leger, verliefd werd op haar werkgever. Als er dan uiteindelijk iets begint te bloeien tussen de twee wordt de werkgever uitgezonden naar Afghanistan. Maar net als iedere kleffe film, was er een happy ending. Nilla had van haar beste vriendin Rose gehoord dat ze weer samen kwamen en uiteindelijk gingen trouwen of zo. Dus er zat wel een tikkeltje actie in.
Het bleef een kleffe film, maar deze keer had Nilla daar geen problemen mee. Ze was hier immers met Harry, en niet met Rose. Als ze hier met Rose was geweest, was het lachen geblazen in plaats van serieus kijken naar mensen die langzaam verliefd werden. Daar was Nilla wel blij om, dat ze hier met Harry was. Dan kon ze ook eens zien waar de film echt over ging, en ze was hier met Harry! Dus haar avond kon sowieso niet meer stuk.

De lichten sprongen aan. Nilla knipperde moeilijk met haar ogen die wendden aan het licht. Een achtergrond muziekje begon te spelen en mensen verlieten de zaal om een versnapering te halen voor het vervolg van de film.
‘En?’ vroeg een stem in haar linker oor, ‘Wat vond je er tot nu toe van?’
Nilla draaide glimlachend haar hoofd, ‘Ik vind het persoonlijk een leukere film dan ik gedacht had. Ik ben benieuwt naar het tweede deel!’
Harry’s mondhoeken trokken op, ‘Beautiful, ik dacht persoonlijk dat het een echte vrouwenfilm zou zijn,’ antwoordde hij, ‘Maar eigenlijk is’t ie best wel leuk.’
‘Het is misschien een raar moment,’ zei Nilla bedenkelijk, ‘Maar, we zitten hier nu toch. Misschien kunnen we iets meer over elkaar te weten komen dan over die film..?’
Harry knikte, ‘Het is absoluut geen raar moment honey. Geen enkel moment met jou, is raar.’
Nilla bloosde, ‘Goed, vraag maar raak, dan.’
‘Oké,’ Harry trok een bedenkelijk gezicht, ‘Zijn jou ouders nog bij elkaar?’
Nilla keek Harry diep in zijn groene ogen, de vraag klonk nogal moeilijk voor hem,
‘Ja,’ knikte ze, ‘Al 14 jaar inmiddels. Het enige gíªnante aan mijn familie is, is dat mijn oma wel voor de tweede keer in het huwelijksbootje is gestapt met haar nieuwe heup. Nou, geloof mijn woord; je wilt geen gerimpelde, oude vrouw van 67 in een witte, strakke trouwjurk zien. Inmiddels, ben ik nergens meer bang voor!’
Harry grinnikte, ‘Goed! Nu is’t jouw beurt.’
‘Zijn jouw ouders nog bij elkaar..?’ vroeg Nilla, nadat ze in zijn stem hoorde dat hij het een moeilijk vraag vond, wou ze weten wat er achter zat.
‘Nee,’ begon Harry, ‘Mijn ouders zijn gescheiden. Ik woon, of nouja, woonde bij mijn moeder in Chersire, samen met mijn oudere zus Gemma. Weet je ook even direct dat ik een oudere zus heb.’ Hij kon een kleine glimlach niet onderdrukken, ‘Ik zie mijn vader nog wel af en toe. Maar dat vaderfiguur blijf je toch altijd missen. En dat is echt raar.’
Nilla pakte Harry’s hand zorgelijk vast, ‘Ik zal er altijd voor je zijn, wat er ook gebeurt.’
Harry keek Nilla aan en glimlachte, ‘Bedankt, ik ook altijd voor jou.’ Hij gaf haar een kus op haar mond en zonder dat ze het doorhadden begon de film weer.
Harry zat weer geconcentreerd te kijken naar het scherm terwijl Nilla in lichte gedachtes zat en haar hoofd niet bij de film kon houden. De ene helft van haar gedachtes ging over de kus van net, en de andere over vanavond. Aangezien ze Harry nog steeds niet had verteld, dat ze haar moeder had verteld dat ze zou blijven slapen. Ze wist dat ze nog wel een klein kansje zag het aan hem te vragen, maar op de een of andere vage manier, had ze wel het gevoel dat Harry overtuigend ja zou zeggen, omdat hij haar toch niet onder een brug of in een doos wilde laten slapen. Ze grinnikte om haar eigen gedachtes en probeerde zichzelf weer te concerteren op de film. Er was net een stukje bezig over de gevechten in Afghanistan waar die werkgever in meevocht. Nilla was wel een persoon die snel huilde bij bepaalde films. En bij deze film, had ze zeker zo’n gevoel.

Ze verlieten het bioscoopgebouw. Ze liepen arm in arm en lachenten samen om een droge grap die Harry gemaakt had. Nilla voelde zich helemaal op haar gemak bij hem. Samen liepen ze richting Harry’s auto.
‘Zouden hier ook paparazzi zitten?’ vroeg Nilla uitgelachen, ‘In de bosjes of zo?’
Harry glimlachende, ‘Nee, ik denk het niet, maar er zit vast wel ergens zo’n fan die ons ‘toevallig’ spot en die plaatst dan die foto op social media, en dan gaat het ‘Harry’s nieuwe vriendin’ gerucht weer rond wat in dit geval, eigenlijk waar is.’
Nilla knikte, ze had zich voorgenomen in de auto aan Harry te vragen of ze bij hem mocht blijven vannacht. Maar het ‘je bent welkom’ gevoel was nog niet verdwenen.
Samen liepen ze verder naar de parkeerplaats en niet veel later zaten ze weer naast elkaar in de Audi. Nilla vond dit het juiste moment en trok Harry’s aandacht.
‘Harry?’ begon Nilla, ‘Ik moet je wat zeggen, maar ik denk dat vragen de juiste benaming is.’
‘Vraag maar raak babe,’ zei Harry en stopte een stukje kauwgum in z’n mond en gaf Nilla ook een.
Dankbaar stopte ze het in haar mond, ‘Ik heb m’n moeder verteld dat ik naar de film ging vanavond. Maar inplaats van jouw naam, heb ik de naam van mijn beste vriendin Rose gebruikt. Omdat ik over het algemeen wel vaker met haar naar de film ga en wij nog ‘geheim’ zijn’
Harry knikte en Nilla vervolgde, ‘Maar mijn moeder vroeg dus ook of ik bij haar zou overnachten. En ik wist dus niet of ik wel bij je bleef slapen op niet. Dus ik nam het kleine risico en heb gezegd dat ik inderdaad niet thuis zou komen. En nu is mijn vraag aan jou; Mag ik bij je blijven slapen?’
Harry lachte en blies een bel met zijn kauwgum, ‘Lieverd, je bent meer dan meer dan welkom.’

Reacties: