Hoofdcategorieën
Home » One Direction » Useless wish, dramatic story twist.. » One.
Useless wish, dramatic story twist..
One.
‘Mum! If you start wondering where I am, I’m at Harry’s!’
Ze hoorde het waarschijnlijk niet, maar nu kon ze niet meer zeggen dat ik niets had gezegd. Tevreden met mijn eigen actie trok ik mijn beanie wat steviger over mijn blonde haar en liet ik de deur achter me in het slot vallen. Mijn Timberlands kraakte op de vers gevallen sneeuw, waar ik een gelukzalig gevoel van in mijn buik kreeg. Dit was het mooiste seizoen wat er bestond, de winter. Pure mensen, geen halfnaakte, sletterige meisjes op straat te vinden en heel veel mooie lichtjes en versieringen. Het sneeuwde nog steeds zachtjes door, maar daar had ik geen last van. Mijn blonde haar zat in een vlecht, die gracieus over mijn schouder hing. Ik trok mijn jas nog wat dichter om me heen en stapte vrolijk door, tot mijn iPhone begon te zoemen. Behendig viste ik die uit mijn zak en nam op.
‘Hazzabear! I just left home, I’ll be with you in.. 10?’
Aan de andere kant van de lijn hoorde ik de mooie, quasi-schorre stem van mijn allerbeste vriend grinniken.
‘How many times do I have to tell you my name is Harry, Liz?’
Ik kon het niet laten een verontwaardigde kreet te laten horen.
‘You can’t tell me how to call you! Making up nicknames for you is coolest thing ever! You can’t take that away from me, that would be extremely cruel.’
Ik wist dat ik hem in mijn zak had. Hij kon me niets weigeren, daar waren we te hecht voor.
‘Okay, okay. It’s fine, just don’t call me that when the guys are here, okay? Now, the reason I called.. Can you please, please, PLEASE drop by the store for me? Louis accidentally gave me a smack in the face. I’m suffering a terrible nosebleed. Please bring me some tampons? It’s awkward if I need to get them myself, you know..’
Ik kon me niet inhouden en barstte in lachen uit. Harry wist zichzelf altijd in de meest gíªnante situaties te laten rollen. Hij had vaker last van een bloedneus. Ik had er een trucje voor bedacht, om er gewoon een tampon in te duwen, wat ontzettend goed hielp. Maar nu was het zo dat elke keer als hij een bloedneus had, ik die krengen voor hem moest halen. En geloof me, dat is nogal vaak.
‘Dude, seriously?! What happened with the last package I got you the other day?!’
Hij schraapte zijn keel.
‘Well, some girl who stayed over the other night..’
Ik onderbrak hem.
‘I don’t wanna know, Harry. I don’t wanna know..’
Nu was het zijn beurt om hardop te lachen. Harry hield van de aandacht van meisjes. Hij heeft het bij mij ook geprobeerd, maar ik hem duidelijk gemaakt dat dat toch op niets uit zou draaien. En wonderbaarlijk genoeg heeft hij zich daarbij neergelegd.
‘Give me 15 minutes and I’ll be there. See you soon!’
Ik drukte wat kusjes tegen de microfoon in mijn iPhone en drukte het gesprek lachend weg. Voor ik het wist stond ik in de supermarkt, te zoeken naar de grootste maat tampons. Harry had een grote neus, dus daar moest ook wat groots in om het bloeden te stoppen. Een paar meisjes die langs liepen konden het niet laten naar me te kijken. Stik erin! Dacht ik. Zij hadden geen idee dat ik deze krengen kocht voor de óh zó grote Harry Styles. Ik vond het trouwens nog steeds bizar dat hij nu beroemd is. Ik bedoel: kijk naar hem! Drie jaar geleden was hij een net zo’n grote nul als ik ben, helemaal niemand. Mensen kijken niet naar me. Ik ben onzichtbaar. Ik val niet op. Harry daarentegen is o-ver-al. Iedereen wilt met hem, bij hem en hém zijn. Maakt niet uit waar hij komt, hij is gezien. Soms wil ik dat ook. Dat iemand me opmerkt. Het was een wonder dat de paparazzi me nog nooit op de foto hadden gezet. Ik was zo vaak rondom de jongens, vooral Harry, te vinden.. Zoals ik al zei: ik ben echt onzichtbaar. Harry en de jongens zijn eigenlijk de enige vrienden die ik heb. En daar ben ik ontzettend blij mee hoor, begrijp me niet verkeerd. Maar het leven zonder ze is eenzaam. Als ze weer eens op tour zijn, zijn mijn dagen leeg. Ik zuchtte diep en liep met wat pakjes tampons naar de kassa.
‘Wow, are you okay miss?’
De jongen achter de kassa keek verbaasd op toen ik vijf pakjes op de toonbank legde. Ik voelde dat ik rood aanliep. Shit! Hier had ik geen rekening mee gehouden..
‘Yeah, uhm.. I’m fine! Going on a holiday.. Don’t want to run out!’
Hij keek me wat ongelovig aan, maar liet het daarbij. Snel rekende ik af, rommelde wat met mijn tas en schoof de pakjes erin. Een pakje sigaretten wist te ontsnappen, waar ik binnensmonds om vloekte.
‘Just a second..’
Ik wist alles snel bij elkaar te rapen en propte de peuken weer terug in het pakje. Dit is gíªnant.. Toen ik alles weer bij elkaar had veerde ik op en zwaaide nog even snel naar de beduusde jongen achter de toonbank.
‘Bye!’
Ik haastte me de winkel uit en liep snel door naar Harry’s appartement. Hij deelde een gigantisch pand met de andere jongens, waar ze allemaal een eigen verdieping in hadden gekregen. Door de stress van net uit de winkel greep ik een peuk en aansteker uit mijn tas, die ik aanstak. Na een diepe haal zuchtte ik. Dat was fijn.. Harry haatte mijn ‘slechte gewoonte’ en probeerde me over te halen om te stoppen. Maar niets hielp. Helemaal niets.
‘Hey, Liz! Wait up!’
Ik keek achterom en zag het lachende gezicht van Niall aan komen hollen. Hij had een tas in zijn handen, met het teken van de bakkerij van hier om de hoek op de voorkant. Snel nam ik nog een trek en gooide mijn peuk weg in de sneeuw. Ik had de jongens verteld dat ik was gestopt, maar helaas..
‘I’ll pretend I didn’t see that. Hey girl!’
Hij trok me in een knuffel en aaide me even over mijn rug. Niall was í¡ltijd vrolijk, geen uitzonderingen. Hadden ze een show gehad? Niall stond steevast om 7 uur weer naast zijn bed, met dezelfde energie als hij de avond daarvoor had gehad. Niet normaal die jongen.
‘Hey you, how’s life? Did you sleep well tonight?’
Niall keek me lachend aan en knikte. Samen vervolgde we onze weg naar het appartementencomplex.
‘Yeah, absolutely! The show was awesome last night, a pity you couldn’t make it..’
Ik zuchtte. De jongens hadden in de Royal Albert Hall in London gestaan, maar mijn moeder had het me verboden om met ze mee te gaan, waar ik natuurlijk zwaar van baalde.
‘Well, you know my mom.. Always the caring type.. Maybe you guys have to talk to her? You know, let her know you’ll take care of me or something..?’
We keken elkaar een moment serieus aan en barstte toen in een hels kabaal los. Het was zo grappig dat we bijna stikte.
‘Haha, Liz, you’re so funny.. My stomach hurts! Oi.. Haha! Don’t act like we didn’t try that! We tried it like.. A thousand times! And you know that as well!’
Ik woelde Niall door zijn haar.
‘I know Nialler, I know.. But did you enjoy the feeling of performing again?’
Ik was echt geïnteresseerd. De jongens stonden in de meest grote, fantastische zalen, met ontzettend veel gillende meiden voor hun neus. Niets was te gek voor ze, alles pakte ze aan wat ze aangeboden werd. Over een tijdje zouden ze in de Madison Square Garden in Manhattan staan, wat totaal was uitverkocht in drie krappe uurtjes.
‘You know me Liz, it’s the thing I love to do most, besides eating of course..’
Na nog wat gelach en geklets kwamen we bij het huis van de jongens aan. Niall draaide het slot open zodat we in de hal terecht kwamen. Op de begane grond woonde Niall en Zayn tegenover elkaar.
‘I guess you’re going to see Harry?’
Ik knikte en liet de inhoud van mijn tas zien.
‘Oh my.. What has he done now?!’
Ik legde even snel uit dat het een aanvaring met Louis was geweest en dat hij ze nodig had, toen Niall me een groot broodje in mijn handen duwde.
‘I bought everyone some breakfast. Please be an angel and give this one to Harry for me?’
Ik knikte nogmaals.
‘I will, see you soon Nialler! Big kiss to the others.’
Niall liep naar zijn deur terwijl ik op de knop van de lift drukte, die meteen open ging.
‘Bye Liz, love you!’
Ik blies een kushandje zijn kant op toen de deuren sloten. Ik drukte op de tweede etage-knop. Daar woonde Harry, alleen, met de logeer ‘woning’ tegenover die van hem. Als er mensen bleven slapen, kregen ze gewoon een eigen appartement toegewezen, wat ikzelf ontzettend overdreven vond. Maar blijkbaar is dat normaal in sterrenland. Ik grinnikte. Sterrenland. Dat was een stom woord. Met een ping schoven de deuren weer open en liep ik richting de deur van het appartement waar ik werd verwacht. Ik streek nog even mijn haar glad, trok mijn beanie recht en klopte op de deur. Met het broodje in mijn handen wachtte ik netjes af tot de deur open zou gaan.
‘Harry?’
Ik hoorde wat gerommel aan de andere kant.
‘Just a moment Lizzard! I’ll be right there!’
Lizzard.. Harry noemde me altijd tijden Lizzard. Geen idee waarom, maar hij vond het blijkbaar heel grappig. Hij deed het niet waar de andere bij waren, dat was iets tussen ons. Net zoals mijn bijnamen voor hem.
‘Don’t worry Hazzabear, I’ll just freeze ‘till death here, but go on. I’ll wait.’
Na nog wat gerommel werd de deur opengerukt en verscheen het gekke krullerige kapsel van mijn beste vriend in de deuropening.
‘Hey gorgeous! Looking hot, as always.’
Ik gaf hem een zacht klapje tegen zijn borst en trok hem tegen me aan.
‘You know, just as well as I do, that I’m not hot..’
Harry sloeg lachend zijn grote, sterke armen om me heen om me even te trakteren op een echte Harry-hug. Het broodje werd steeds platter.
‘Harry! Watch out, you’re crushing your breakfast!’
Verbaasd keek hij naar beneden, waar hij het broodje in mijn hand zag.
‘Oh, wow, thanks babe! What did I do to deserve that lovely sandwich?’
Ik dacht erover om te liegen en te vertellen dat ik het broodje voor hem had gekocht, maar dat was niet eerlijk tegenover Niall.
‘I don’t think you deserve it, Niall did. I ran into him on my way over here..’
Harry’s ogen twinkelde van plezier. Dankbaar nam hij het broodje over, nam een grote hap en liet mij binnen.
‘Dude, this place is a mess! What did you do? Held a party without me, huh?’
Harry haalde zijn schouders op en kauwde rustig door.
‘Well, there isn’t much time to clean it up, because we..’
Ik trommelde met mijn vingers op de tafel.
‘… are going out today! I arranged the whole thing. Just you and me!’
Het gezicht van Harry brak uit in de mooiste glimlach op aarde. Ik was niet verliefd op hem, maar zijn lach liet mij zelfs smelten. Ik had altijd al een zwak gehad voor die jongen zijn gezicht. Het was zo spontaan, open en vrolijk, dat je het niet níet mooi kon vinden.
‘That’s exactly what I need right now. Just you and me Liz. I miss you..’
Hij had het broodje in no-time weggewerkt en kwam bij me staan om me te omhelzen.
‘Yeah, I missed you too Hazzabear. It’s been so long..’
We knuffelde nog wat, maar toen drong ik toch echt aan dat hij zich aan moest gaan kleden.
‘Alright, just give me a second and I’ll be right with you! Don’t go anywhere! Just.. stay!’
Harry rende naar de gang, richting zijn slaapkamer. Ik keek wat rond. Wat was het hier een bende zeg, jeeeezus! Dat iemand hier kan wonen.. Ik zag een foto van hem en mij op de plank naast de televisie staan. Ik pakte het lijstje en keek er eens goed naar..
‘Without you, there is no me. Without me, there is no you..’
We hadden de foto vier jaar geleden laten maken, toen we allebei nog een niemand waren. Samen waren we onzichtbaar. Op school, tijdens de lessen zaten we samen achterin. De foto was gemaakt, die ene keer dat we wel gezien werden. We zaten met elkaar te lachen.. Het zag er zo vertrouwd uit! Een kleine glimlach gleed over mijn lippen heen. Toen was het allemaal nog zoals het hoorde, vlak voor Harry zich opgaf voor de xFactor. Ik gunde hem alles van de wereld, maar zou er alles voor overhebben om nog één dagje met hem te hebben als twee niemanden.
‘I’m rea-..’
Harry liep de kamer weer in en zag me staan met de foto. Ook hij kreeg dat ene speciale lachje wat we kregen als we samen naar deze foto keken. Het was speciaal geweest.
‘You still remember this, Haz? It was so quiet those days..’
Hij nam de foto van me over.
‘Yeah, I do. I still look at this at least once a day. I sometimes miss those days, when we were two total nobodies..’
Zijn ogen glommen. Ik hield er niet van als Harry moest huilen. Dat deed mij ook pijn. Zijn pijn was mijn pijn.
‘Don’t worry about it. If we were still those two, you wouldn’t have all of this!’
Ik spreidde mijn armen om hem duidelijk te maken waar ik het over had.
‘Hmm, you’re right. My life is a total dream right now! But still..’
Ik wist niet wat ik moest zeggen. Daar had ik nooit last van bij Harry, maar dit keer wel. Wel als het over he verleden ging.
‘Don’t worry about it! Let’s go and have some fun!’
Ik trok hem mee naar de deur, door naar een dag vol lol en alleen ons tweetjes.
Reacties:
Omg! Dit is zo goeed! Een Engels-Nederlands verhaal, hou ik wel van (:
Mag ik een melding als je verder gaat? Want dat is het zeker waard. (:
x
Dit verhaal is goed voor mijn engels!