Hoofdcategorieėn
Home » De Hongerspelen » Heaven Tears » Hoofdstuk 7. - Correctiecentrum
Heaven Tears
Hoofdstuk 7. - Correctiecentrum
Veel tijd om alles tot zich te laten komen kreeg Tsane niet. Eenmaal in het Capitool moest alles snel gaan. Er mocht geen enkel moment van verveling zijn. Dat zorgde enkel voor onrust bij de Capitool mensen, iets wat absoluut vermeden moest worden. Daarom werd Tsane ruw vastgenomen aan beide armen van zodra ze het gebouw binnen liepen waar de tributen verbleven. Twee vredebewakers hadden met hun kolossale handen haar armen zo fel omklemd dat Tsane met zekerheid kon zeggen dat ze straks twee grote blauwe plekken rijker ging zijn. Blijkbaar was District 7 een kwartier te vroeg aangekomen waardoor de planning helemaal in de war was geschopt. Hierdoor was het aan District 8 om ervoor te zorgen dat ze ook een kwartier voor op schema zouden liggen. Iets wat veel spanning en stress met zich mee bracht. Tsane zelf kon het niet veel schelen, ergens vond ze het best grappig dat iedereen hier zo aan het flippen was om zo een benul feit als dit. Voor haar was het niet meer als een klein detail in de Spelen. Voor de Spelmakers en de organisatoren was dit van groot belang. Uiteindelijk na een beetje gesjoemeld te hebben met de uren van het eten, wat nu vijftien minuten werd ingekort, kwam een van de weinige vredebewakers het opgeluchte nieuws melden dat het in orde was.
Met een kleine zucht van verlichting nam Xia weer plaats aan tafel. Een korte blik op haar horloge vertelde haar dat ze nog precies vijf minuten hadden. Het correctiecentrum zat al op Tsane te wachten, daar gingen ze haar klaarstomen voor de ontmoeting met haar styliste. Iets wat van cruciaal belang was om de Spelen te overleven.
“Hier is het dan!”¯ De deuren van het correctiecentrum gleden open. Het leek net alsof Tsane in een kristallen paleis was binnen gestapt. Elke kleine lichtinval werd op duizend verschillende manieren in verschillende tinten wit weerkaats. Overal waar ze keek glinsterden alles, felle kleuren in het interieur overheersten en zorgden voor een chaos die op een of ander manier wel weer samen horend was. Xia trippelde vrolijk op haar knal gele hakken de zaal door. Ze wenkte Tsane dat ze haar moest volgen. Aarzelend, haast een beetje onwennig liep ze haar achterna.
Vol spanning en nog steeds vol bewondering voor dit alles, gingen de schuifdeuren open. Daar stonden ze dan, haar voorbereidingsteam.
Het waren alle drie stuk voor stuk typische inwoners van het Capitool die zichzelf dan ook heel erg modebewust noemden. De vrouw die rechts voor Tsane stond had blauwe haren die opgestoken waren in een klein dotje pal op haar hoofd. Ze was slank waardoor haar scherpe neus nog meer de aandacht opeisten. Haar wenkbrauwen waren weggeschoren en terug getekend in hetzelfde koboldblauw als haar haar en de dikke laag make-up die op haar ogen geschilderd was. Voor de rest waren haar kleren vrij simpel voor iemand uit het capitool. Ze droeg een koboldblauwe cocktailjurk met enkele kleine details in het zwart. Hier en daar, vooral op vreemde plaatsen, waren er enkele gaten uit haar jurk geknipt waardoor haar zongebruinde huid zichtbaar werd. De andere persoon waar haar voorbereidingsteam uit bestond was een man rond de middelbare leeftijd gokte Tsane. Zijn gezicht stond vriendelijk en hij had enkele lach rimpeltjes rond zijn ogen. Zijn goed gevulde baard, wat als zijn enige haar diende want hij was kaal, was creatief bewerkt met enkele kronkels. In zijn linkeroor had hij een opvallende stretch van ongeveer 12 mm, Een rode cirkel die in het midden hol was.
Drie paar ogen waren op haar gericht, het gaf Tsane het gevoel alsof ze voor een scanner stond die haar scande, opzoek naar haar zwakke plekken. Zo gingen de ogen van haar voorbereidingsteam over haar heen. Onwennig draaide Tsane haar hoofd weg, ze wou dit niet zien. Ze moest bekennen dat ze echt wel zenuwachtig was geworden naar mate dat de uren voorbij gingen, deze blikken kon ze er nu echt niet bij hebben.
“Ik vrees dat we toch nog heel veel werk hebben voordat we jou naar Charu kunnen brengen!”¯ De stem van de man was verbazend hoog en schel ondanks zijn leeftijd. “Wat denk je Kay? We moeten dringend hier iets aan doen.”¯ Kay knikte opvallend. Hij was de derde persoon waaruit Tsane haar team bestond en ook de jongste. Ze zou hem niet meer dan 25 jaar schatten. Aan de blik die in Kay zijn ogen schuilde zag ze dat hij het volledig eens was me de oudere man. Zijn fel groene ogen werden geaccentueerd door hier en daar een streepje groene eye-liner verspreidt over zijn hele gezicht. Uiteindelijk na een paar minuten gechoqueerd naar Tsane te staren, nam hij haar vast en trok haar mee naar een kamertje achterin.
“Geen nood, wij kunnen wonderen verrichten. We zullen er voor zorgen dat je toonbaar bent als je voor Charu verschijnt. Geen nood.”¯
De kamer waarin Tsane zich nu bevond was donker en werd enkel verlicht door een infrarood lamp. De ruimte werd gevuld met een bad en een massagetafel. Ze slikte een beetje om zo de angst die stilletjes aan naar boven kwam, te onderdrukken. Een kil gevoel overviel haar terwijl de zweetdruppeltje op haar voorhoofd stonden. Dit was volgens Tsane het beangstigende stuk, de makeover. Tegenover dit was het een eitje om in de arena te moeten vechten.
Kay was ondertussen weg en werd vervangen door de ‘blauwe-vrouw’ wiens naam waarschijnlijk wel al eens vermeld was, maar die ze niet kon onthouden. Wachtend keek Tsane haar aan, niet wetend wat er nu van haar verwacht werd. Blauwe-vrouw vond het dan weer vanzelfsprekend dat Tsane deed wat er van haar verwacht werd. Zenuwachtig tikte ze met de punt van haar hakken op de houten vloer.
“Komt er nog wat van? Kleed je uit!”¯ Deze woorden overvielen Tsane en kwamen als een klap in haar gezicht aan. De toon waarop ze werden gezegd was alles behalve vriendelijk. Een beetje onwennig begon ze haar eigen van haar kleren te ontdoen. Tevergeefs probeerde ze haar gedachten te verzetten en zich te focussen op iets anders terwijl ze hier in haar naakte lichaam voor de vrouw stond. Het geluid van het lopende bad klonk vredig en gaf Tsane ergens wel een vertrouwd gevoel. Ze sloot haar ogen en ademde even heel diep in en uit. De vraag wat ze in godsnaam met haar van plan waren, spookten door haar hoofd en nam stilaan de overhand.
Rustig hielp de blauw-vrouw haar in het bad. Tsane zag tot haar afschuw dat het water geel was en heel erg veel weg had van het verroeste water van enkele beekjes uit haar District. Badschuim dreef vredig op het wateroppervlak en zorgden voor een licht brandend gevoel op haar huid. Na nog enkele schrobbeurten en krasbeurten hees de blauw-vrouw haar uiteindelijk weer het hete water uit, maar nu met iets minder geduld.
De vingertoppen van haar vingers gleden over haar arm. Verbaasd dat haar huid zo zacht kon voelen opende ze haar ogen. Halverwege de sessie in het correctiecenter hadden ze Tsane een injectie moeten geven waardoor ze in een slaperige toestand verzeild was geraakt. Herinneringen vervaagde meer en meer met elke nieuwe poging van nadenken aan de afgelopen uren. Duf knipperde ze verwoed in haar ogen. De kamer die eerst in een zwarte schaduw baadde begon stilaan lichter te worden naarmate haar ogen zich meer aanpaste aan de omgeving. Nog steeds naakt had ze haar armen over haar blote bovenlichaam heen geslagen. Een koude rilling liep over haar rug. De kamer was tochtloos en dit was dus zeker niet afkomstig van een zuchtje wind. Het was eerder een rilling van angst. Waarom hoorden dit toch bij de spelen? Konden ze haar niet gewoon vredig in een kooi met de andere tributen stoppen? Bruusk werden haar gedachten verstoord toen de deur met een klap dichtviel. Hard maar kort weerklonken er voetstappen achter Tsane. Langzaam draaide ze haar om, afwachtend en niet wetend wat ze moest verwachten. Met een dof geklik knipte de vreemdeling het licht aan. Dit flikkerde even, viel nog enkele seconden uit maar hield toen stand.
Terwijl Tsane haar ogen zich aanpaste aan het licht vielen alle puzzelstukken op hun plaats. Hier stond ze dan voor haar. Tsane haar styliste. De persoon die verantwoordelijk was voor haar voorkomen doorheen heel de spelen. De persoon die haar ging martelen en haar zo zou moeten opmaken in de hoop dat ze enkele sponsors zou verkrijgen.
Reacties:
Wuh <3 Wat heb ik dit gemist, zeg. En omg, i just luv this! Ik ben heel erg nieuwsgierig wat er gaat gebeuren, whahaha de macht van de styliste!!
oeh, klinkt beangstigend,
al zou ik dat zelf het ontspannendste vinden
ga maar snel verder
love
Oehh, spannend!!
Ben benieuwd wat er gaat gebeuren!
Snel verduur <3 You're a natural.
xxx Nadine
Net als Peachyfull, heb ik dit echtsuppergeweldigeepicawesume verhaal echt gemist! I. Fucking. Luff. This.
OKAY?!
~Kusss