FanFic.nl

Drugsdealer [Wolfpack]

010

Lily Amora Black

Voorzichtig stapte ik de gangen door, hopend op een blik van mijn broer. Ik wist dat hij me liever niet had, anders had hij me wel komen opzoeken. Ik nam het hem niet kwalijk echter.
Ik schuifelde de gangen door, en kwam uit bij de kluisjes. Rijen met lelijke rode deurtjes. Ik zocht de mijne en deed m open.
Het was nogal kaal, naar mijn smaak, dus die zou ik binnenkort pimpen.
Ik stopte mijn jas in het veel te kleine kastje, en sloeg m dicht.
Het voelde goed om iets te slaan, want ik moest mijn emotie ook laten gaan. En door middel van huilen deed ik niet. Dat is er uit gelopen toen ik ging dealen.
Er was geen plaats voor emotie, alleen maar plaats voor geld.
Ik vervolgde mijn weg naar mijn broer, door een kijkje in de kantine te nemen.
Ik gooide de deur open, en alle ogen werden op mij gericht. Ik keek ze niet aan, en keek zoekend om me heen. Nergens zag ik mijn grote broer, maar ik was al vier jaar weg, dus waarschijnlijk was hij wel veranderd.
Ik besloot maar gewoon aan iemand te vragen wie het was.
Ik koos het meisje dat het dichts bij me in de buurt was. Je kon zien dat zij een populair kind was, arrogant. Maar nu deinsde ze voor me weg. Ik rolde met mijn ogen, en plakte een - fake - glimlach rond mijn lippen.
'Hoi, kan je me helpen? Ik zoek Jacob Black.'
Ze snakte even naar adem en wees toen bang naar een grote groep jongens. Ze leken zo gevaarlijk, en dat terwijl Jake altijd zei dat mí­jn vrienden gevaarlijk waren.
Ik bedankte haar en liep nonchalant op de groep af. Ik wist dat iedereen bang voor hun was, en ze het liefst mijdden, maar ik kickte op gevaar. En dat wist Jake maar al te goed.
Toen ik bij de tafel was, viel het gesprek stil en keken ze me verbaasd aan. Hun blikken gingen van mij naar een andere jongen. Ik besloot een gok te wagen, en tikte diegene op zijn schouder.
Duidelijk geïrriteerd draaide hij zich om, en versteende meteen. Zijn ogen werden groot.
'Hai, Jake, ken je me nog?'

Reacties: