FanFic.nl

Star Crossed Lovers

one

‘Deze staf dus ook niet.’ zei Olivander voor de duizendste keer. Ik zuchtte. Ik had me zo verheugt op mijn staf. Maar na anderhalf uur proberen was ik ze wel zat. Voorlopig zou ik mijn staf niet gebruiken.
‘Eenhoornhaar, beetje buigbaar, 23 centimeter lang. Ach joh, waarom ook niet. We zijn nu toch al zolang bezig, dan kunnen we net zo goed iets anders proberen, nietwaar?’ Ik deed moeite om niet te zuchten. Mijn ouders keken me waarschuwend aan. Ik rolde even met mijn ogen, maar pakte toch de staf aan en zwaaide er even mee. Ik was geschokt toen ik ineens van dat engelen gezang hoorde.
‘Apart, maar het is algemeen bekend dat de staf de eigenaar kiest.’ zei Olivander terwijl hij naar de kassa liep. Papa betaalde terwijl mama me een dikke knuffel gaf.
‘Goed zo schat, en bedenk je maar dat papa na 2 dagen terug moest komen omdat hij de halve winkel in de fik had gestoken.’ ik grinnikte. Dat verhaal had mama vaak verteld. Heel vaak. In het begin vond papa het verschrikkelijk maar uiteindelijk had hij het zelf verteld.
‘Nu hebben we alles gehad, ja toch?’ vroeg ik voor de zekerheid. Papa knikte.
‘We hebben alles. Ketel, staf, gewaden, boeken, ingrediënten. Dat was het allemaal wel toch?’ Mama knikte.
‘En anders moeten we iets opsturen. Maar we zijn nog 1 ding vergeten.’ zei ze geheimzinnig.
‘Wat?’ Ik raakte meteen in paniek.
‘Alena, rustig maar. Het is een leuk ding dat we zijn vergeten.’
‘Een leuk ding? Waar hebben jullie het over?’
‘Alena, je weet toch dat je een huisdier mee mag nemen?’ Mijn maag maakte een sprongetje. Papa was allergisch dus we hadden nooit huisdieren gehad.
‘Jaaaaaa.’ zei ik terwijl ik het woord lang uitrekte. Ik wist al wat er ging komen maar ik wilde het horen van mijn ouders.
‘Je mag een dier uitkiezen. Een pad, een kat of een uil. Als ik jou was zou ik een uil doen. Die zijn ook nog handig om de post te bezorgen.’
‘Yeah!’ riep ik. ‘Een uil!’ riep ik meteen. Ik had altijd al een uil willen hebben.
‘Daar is de dierenwinkel!’riep ik uit, en ik racete naar de dierenwinkel.
‘Ze blijft een kind.’ grinnikte mama.
‘Gelukkig wel ja.’ zei papa, om vervolgens achter me aan te racen. Mama schudde lachend haar hoofd.
‘Zo ken ik ze weer.’

Reacties: