FanFic.nl

love is not a compatition but im winning [robert pattinson lovestory<3]

in the moment every thing can chance

*1 maand later*

'oké dus nu moet ik binnen 3 minuten op en neer van die berg rennen Ö'
Esmé knikt :'kom op meis,je moet door trainen de volturi kan elk moment aanvallen'
ik zucht :'kut volturi...'
'Je doet het voor jacob,vergeet dat niet' hoor ik carlisle achter me.
Ik knik vast besloten,Jacob...Mijn vriendje.Ik krijg een lach op mijn gezicht en bij drie begin ik te sprinten.Alles is zo helder om me heen,ik hoor elk dier duidelijk.Ze vluchten van de snelheid die langs hun heen raast.Binnen een paar secondes had ik het gevoel al boven te zijn,en ik sprintte weer terug.
'2 minuut 6' Roept Esmé trots.
ik grijns :'sneller dan edward'
'en sneller dan Mary' grijnst Jasper.Ik rol met mijn ogen :'juist,en waarom is mary weer terug hier heen gekomen?' vraag ik maar weer voor de duidelijkheid.
'Omdat mary een sterke vampier is,we kunnen haar hard gebruiken in de strijd tegen de volturi' zegt Rose.
'Ja,weet je als jij er niet was geweest hadden we nu die problemen niet'
Een irriterende zeik stem in mijn hoofd.Echt elke stem van een vampier klinkt als gezang,dit ook hoor! naar katte gejank--'
'hallo mary wat fijn je hier te hebben' zeg ik met een gemaakte glimlach.
'juist...' mompelt ze.
Edward loopt achter haar aan,als een soort hondje...
Ik voel me schuldig,zo schuldig dat ik een steek voel in mijn hard.Het voelt als het brandende gevoel van het transformeren.Ik zak op de grond en hap onnodig naar adem.Het brandende gevoel zet zich om in...in dorst.Het brandende gevoel verplaatst naar mijn keel.een droog gevoel,pijnlijk...
'Jackie,kom we gaan jagen' het was de fluwele stem van Edward.Nog altijd zo zangerig en liefdevol als altijd.Hij trekt me overeind en sleept me mee.
Als een verslaafde kijk ik om me heen.
'Jackie rustig,vergeet niet hoe ik het je heb geleerd,sluit je ogen' Ik doe wat hij zegt en voel hoe hij zijn handen op mijn schouders plaatst.
'wat ruik je?' Ik snuif en ruik als eerste de honing geurige zelf aan gemaakte lichaams geur van Edward,daar door heen het meest heerlijke geur ooit,een mengsel van chocola,ijs,vanille en honing door elkaar.Zo perfect het moet wel mens zijn.
'ik moet hier weg' komt er schor uit mijn droge keel.
'kun je dat dan?' was zijn verbaasde weerwoord.Voor ik antwoord kon geven rende ik al weg,ik kon niet blijven waar mensen waren,ik was het gevaar nu.
Ik rende tot de heerlijke geur niet meer te ruiken was en laat me tegen een boom aan glijden.Zacht hoor ik voetstappen komen,ik moet nu niet alleen zijn,straks komen de volturi en dan sta ik alleen!
Gelijk spring ik weer op en ren terug naar waar ik vandaan kwam.Niet op letten waar ik voorbij loop,rondkijkende...
ik voel hoe ik tegen iets opbots.
'Auw><' Ik zie Jasper op de grond liggen en ik trek hem omhoog.
'pfieuw,blij jouw te treffen!' zucht ik wanhopig.
'wat is er gebeurt? waar is edward?'
'ik rook mens en omdat ik dorst heb-' ik stopte en voel het brandende gevoel in mijn keel terug komen.
'kom we gaan nu echt jagen' zegt hij snel en trekt me mee weer diep het bos in.Instictief sluit ik mijn ogen en adem onnodig in.Een zoete smaak tintelt mijn tong.Ik ruik waar het vandaan kom en ren op volle snelheid omhoog.Tussen alle dicht opelkaar staande bomen vind ik mijn weg waar de heerlijke geur vandaan kwam.Ik zie een enorme beer voor me en even ruik ik nog goed.Geen weerwolf,mooi. Ik ga in een aanvals positie staan en wanneer mijn gevoel "NU" roept zie ik dat Edward mijn prooi voor mijn neus verscheurd.Als verlamt zie ik die mooie persoon zonder kleerscheuren,of een bloedspat op zijn shirt van het dode dier afstappen.Zodra hij me opmerkt loopt hij op me af :'Oeps sorry,was het jouw eten?' ik knik beduusd.
'Waarom heb jij géén enkel bloedspetter op je shirt?'
'Omdat ik nettjes ben? Kom ik zoek een andere prooi voor je...' Even blijft hij stil staan en kijkt om zich heen,zijn hoofd snel bewegend en als een pijl schoot hij vooruit.Ik rende snel achter hem aan en zie een groepje antilopen.Hun bloed sterk ruikende,bijna net zo lekker als mensen bloed.Zonder ook maar op een sein van Edward te wachten heb ik al een jong hertje onder me.Het dier zakt door zijn benen door mijn zware lichaam,ní­ét dat ik dik ben,maar wel ontieglijk sterk voor een oud vampier.Nog altijd ben ik sterker dan Rose en waarschijnlijk zelfs nog wel sterker dan Edward.Ik gniffel bij het idee en zet mijn tanden snel in de warmste plek in zijn nek.Mijn tanden glijden gelijk door zijn slagader en zorg dat geen enkele bloeddruppel verloren gaat.De heerlijke zoete smaak van bloed maakte mijn hoofd tollen en voor mijn gevoel was het dier al veel te snel klaar als ik was.Ik veegde mijn mond af en zag edward lang uit tegen een boom aan liggen.Hij had een grijns op zijn gezicht,eentje waar zijn ogen sinds tijden bij mee lacht.'wat valt er te lachen?' vraag ik,werkelijk geïnteresseerd dit keer.
'je bent schattig als je dat dier zo bespringt' Even kan ik me dat niet voorstellen:'alleen dan?' vraag ik dus maar.Hij grinnikt weer :'Nee,altijd al' fluistert hij.Ik grijns,en ik krijg de zelfde scheve grijns terug.Mijn favoriete.
Natuurlijk is Edward in elke opzicht prachtig.
'Genoeg gegeten?' vraagt hij met een klein lachje.Ik knik en loop rustig tussen de bomen door.'wanneer?' vraag ik.
edward haalt zijn schouders op:'Ik weet niet Jackie' een spijtige klank is te horen in zijn stem.'Alice weet het wel?' mompel ik.
'Daar zal ik maar niet zo zeker van zijn,je weet zelf dat het veranderd door de beslissingen die de volturi zal maken' Hij drukte me met mijn neus in de feiten,waar ik redelijk geërgerd van werd.
'Ik weet het...' sis ik pissig.
'Jackie,Edward?'
Ik hield mijn adem in en kijk angstig naar Edward.Zijn gezicht werd emotieloos en hij staarde voor zich uit.Oke hier word ik bang van...

Reacties: