FanFic.nl

Useless wish, dramatic story twist..

Six.

Gillende tienermeiden. Bezwete jongens. Rennen. Sneller. Alsof ons leven er vanaf hangt. Maar waar rennen we eigenlijk voor? Ik hoorde zwak wat er geroepen werd.

‘Harry Styles! Niall Horan! Liam Payne! Louis Tomlinson! Zayn Malik! Marry us!’

Waarom riepen die meiden Harry zijn naam? Ik voelde een hand in die van mij. Het was die van Harry. Dit moest een droom zijn.

‘Liz, please, forgive me. I love you, I’m so sorry..’

We renden verder. De woorden kwamen nog steeds niet helemaal binnen, maar het klonk alsof hij echt van me hield. Als meer dan een vriendin. Zomaar een vriendin. Zijn beste vriendin. Alsof hij echt van de Liz hield die ik was..

‘Lovebirds.. Run.. Faster!’

De jongen met de blonde haren, Niall, riep naar ons. Achter ons maakte de mensenmassa nog even veel geluid, misschien wel meer dan eerst.

‘Get them! One Direction!’

Daar kende ik die bandnaam van. Dit waren de jongens van One Direction. En blijkbaar was Harry daar één van. Dit moest zijn wat er wat gebeurd voor mij in de afgelopen twee jaar. Dit moest zijn waarom ik niets meer wist. Op de een of andere rare manier was dit allemaal van me afgenomen.

‘Quick, in here! Guys, come on!’

Een paar handen trokken me een klein gebouwtje in. Harry sprong net op tijd achter me aan om ervoor te zorgen dat de menigte niet over hem heen stampte.

‘That was so close.. We’re alive!’

Van de spanning barstte ik spontaan in tranen uit. Dit was met stipt de engste ervaring die ik ooit heb meegemaakt. Ik trilde over mijn hele lichaam. Ik had niet door dat er een aantal mensen naar me stonden te kijken.

‘What’s up with the girl? Is she okay?’

Een oudere man van, ik gok, rond de 50 keek ons bezorgd aan.

‘Yeah, she’s fine, just a bit shocked. Thanks for asking sir.’

Harry trok me mee naar een stoel waar hij me opzetten.

‘Stay here, I’ll get you some water.’

Een jongen die ik herkende als Josh liet zich naast me vallen. Hij trilde zowaar nog erger dan ik dat deed. Louis en Liam pufte wat uit terwijl Zayn op ons kwam lopen en ons een schouderklopje gaf.

‘Congratulations! You two just survived your first chase! Girls screaming and running after you. It’s pretty intense, but you’ll get used to it. Don’t worry.’

Hij gaf ons een knipoog en liep weer richting Louis en Liam. Niall pakte ook een stoel en kwam aan de andere kant van mij zitten.

‘We were so lucky for the door in that alley. If we didn’t see it, we would be crushed by now!’

Dat was het geweest. De deur. Die moesten we inderdaad te pakken hebben gekregen. Die deur heeft ons leven gered.

‘Here you go love, drink this and you’ll feel better immediately.’

Harry gaf me een glas water en trok me omhoog, zodat hij kon gaan zitten en ik bij hem op schoot kon kruipen. Ik was niet zo lang, dus dat lukte altijd makkelijk. Met mijn 1.63 meter was ik een klein meisje. Harry stak twee koppen boven me uit. Ik dronk de helft op en stak het glas toen naar Josh, die hem dankbaar aanpakte.

‘You guys.. Respect. Does this happen a lot?’

Ze knikte alle vijf en lieten wat instemmede geluiden horen.

‘Well, it keeps us in shape! We don’t need any workouts if we have a chase like this every week.’

Harry streelde mijn rug ondertussen en zijn hand rustte op mijn buik, om mijn ademhaling in de gaten te kunnen houden.

‘Slow it down baby, you’ll hyperventilate if you’ll keep it up.’

In concentreerde me op zijn hand. Waar die precies lag en richtte mijn adem op die plek. Het hielp aardig!

‘I’m hungry. Is there something to eat in this place?’

Niall liep richting een bar, waar een paar oude mannetjes met baarden zaten met een biertje in hun hand. Ze hadden lange haren en leren jacks aan. Ik wist zeker dat ze motor reden. We keken eens goed om ons heen en kwam tot de conclusie dat we in een pool café waren beland.

‘Let’s go home please.. I don’t want to be here anymore. I just wanna take a shower and relax for a bit. Stress out.’

Harry gaf me een kus en stemde in. De andere wilde nog even wat langer blijven en bestelde wat keuen.

‘What about the shoots? Aren’t you supposed to have like.. five shoots today?’

Josh was gelukkig ook alweer gekalmeerd en keek vragend om zich heen, kijkend of iemand hem had gehoord.

‘I’ll call management and explain what happened. They’ll understand and reschedule. Easy!’

Harry sloeg zijn armen rond mijn lichaam en tilde me makkelijk op.

‘I’ll take the girl home.. See you lads in an hour!’

Hij droeg me naar de deur, waar hij me zachtjes neerzette.

‘Don’t move.’

Hij deed de deur open en keek even om zich heen.

‘Clear!’

Voor de zekerheid trok hij zijn capuchon over zijn dansende bos krullen en zette hij een zonnebril op. Opnieuw tilde hij me op en droeg me naar buiten, waar wonderbaarlijk al een taxi klaarstond. Hij zette me aan de ene kant neer en sprintte zelf naar de andere deur, alles om mij niet alleen te laten. Snel gaf hij het adres door waar we heen moesten en toen richtte hij al zijn aandacht op mij.

‘Sorry pumpkin, I’m really, really, really sorry! It won’t happen again.. The xFactor created a massive fanbase for us.. But I’ll make this up to yo-..’

Ik legde mijn vinger op zijn lippen en trok hem dicht tegen me aan, waarna ik mijn lippen op die van Harry drukte en hem zo de mond snoerde.

‘Sjjj, we’ll talk later. Now we have to finish that kiss of ours..’


Badend in het zweet schrok ik wakker. Ik wist niet wat me was overkomen, maar dit was echt gebeurd. En dat was zeker. Dat was mijn leven voordat ik hier belandde. Maar hoe?! Denk na, Liz, denk toch verdomme na! Als je dit kan dromen, dan moet je ergens kunnen weten wat er daarvoor gebeurde.. Er moet toch iets zijn wat je kan doen?!

‘Liz, what’s up? What time is it?’

De slaperige stem van Harry vulde de stille ruimte.

‘It’s way too early to get up already. Try to get some sleep again love..’

Hij grinnikte.

‘You just called me love. You love me..’

Maar voor ik daar op kon antwoorden, hoorde ik weer een zacht gesnurk. Ik stapte voorzichtig uit bed en deed voor mezelf een glas water in. Samen zakte we neer op de bank, waar ik wat aan het glas nipte.

‘Lovebirds.. I love you.. Quick, in here!’

De woorden schoten door mijn hoofd heen.. Wat had er daarvoor kunnen gebeuren? Wat was het geweest? Één ding was zeker. Harry en ik hadden onze gevoelens uitgesproken en waren een stel. Geen twijfel over mogelijk. De jongens waren er allemaal geweest, dus kende ik ze inderdaad. Mijn hersens maakte overuren, produceerde informatie op volle snelheid.

‘Sometimes I wish I had never signed up for the xFactor..’

Die zin sloeg in bij donderslag. Harry had dat gezegd voor ik alles kwijtraakte. Hij had het gewénst. Maar dat kon toch niet waar zijn?! Wensen bestaan niet! Echt niet..

‘Liz, come back to bed. It’s cold without you..’

De slaperige stem van Harry rukte me los uit mijn gedachtestroom.

‘I’ll be right there! One second..’

Ik krabbelde de zin snel op een blaadje, zodat ik het niet kon vergeten. Ik moest dit uitzoeken.. Dit alles.. Gapend stapte ik weer bij Harry in bed, die zijn armen meteen om mijn middel heensloeg en me naar zich toetrok.

‘Thanks Liz, I owe you..’

En zo vielen we samen weer in slap. Ik zo zorgelijk als de pest en Harry, die geen idee had wat er allemaal speelde..

Reacties: