FanFic.nl

Useless wish, dramatic story twist..

Twelve.

HARRY STYLES POV

De dagen gleden in een roes voorbij, de een nog toffer dan de ander. Optredens, interviews, fotoshoots en heel veel lol met de lads. Er waren dagen dat we uitgeput waren en geen zin hadden, maar de een haalde de ander omhoog en zo kwamen we ze toch door. Maar er was geen enkele dag dat ik niet aan haar dacht, niet even haar lach wilde horen of haar wilde kussen. Ik miste haar. Ontzettend veel. Het was bijna ondraaglijk te noemen. Ik baalde ervan dat ik de foto niet had meegenomen vanuit mijn studentenkamertje.. Maar ik had mijn iPhone nog, waar ik ook ontzettend veel foto’s van haar en mezelf op had staan. Afwezig keek ik ze voor de 6de keer door..

‘Okay Haz, that’s it. We’re going to that University. Where was it again?’

Liam en Zayn jatte mijn iPhone uit mijn handen en keken ernaar.

‘Yup, we do remember Liz. She was so amazing and nice! Why didn’t you bring her with you?’

Ik haalde mijn schouders op. Het maakte me niets uit of ze haar wel of niet herkende, als í­k dat nog maar deed. En als zij dat ook nog maar deed..

‘Haz, come here.’

Louis stond in de deuropening met zijn armen gespreid, waar ik me gewillig instortte. Hij was de afgelopen drie dagen mijn steun geweest. Wist wanneer ik iets nodig had en stond altijd voor me klaar. We slapen dan misschien wel samen op een kamer, het was ontzettend tof en lief van hem. Niall was de afgelopen dagen ook wat afwezig geweest, wat zo zijn eigen redenen had. We waren allemaal toe aan een dosis Liz. Zoals we haar kende.

‘We’re serious Harry, we want to go and visit her, maybe there’s a way for us to make her recognize us?’

Ik knuffelde nog steeds met Louis, die zachtjes over mijn rug aaide en in mijn oor fluisterde.

‘Maybe it’s best for all of us. We all wanna see her again..’

Ik knikte, drukte hem nog eventjes tegen me aan en liet hem toen los. Ik draaide me om naar de rest van de jongens die me vragend aankeken.

‘Let’s go to London University!’

Er barstte een gejuich uit, waardoor ik toch wel een beetje moest lachen. We zouden Liz opzoeken, we zouden haar lach weer eens zien, ook al herkende ze ons misschien niet..

‘But guys, wait.. We can’t just go over there in our ‘natural’ looks. We have to go undercover! Otherwise everyone will recognize us! And that’s not really smart when we’re on a mission..’

Louis had gelijk, en zo gingen we aan de slag. Nepsnorretjes, (zonnen)brillen en de raarste pruiken waarvan ik geen idee had dat we die überhaupt in huis hadden werden uit kasten en dozen getrokken. Al met al was het weer onwijs grappig om met de jongens te doen. Toen we klaar waren, sprongen we met zijn allen in de auto van Louis en reden we naar de University, drie kwartier verderop. (http://cdn.indulgy.com/2E/p9/HA/181762534931011427yVqqx2EPc.jpg)

‘Lou! People are looking at us like we’re some kind of act! What’s wrong with our disguises?!’

Ik siste en liep met mijn lange jas dicht richting het recht-gebouw. De jongens liepen achter me aan, met dezelfde jassen aan. De ene nog lelijker dan die van de ander. Maar we waren nog niet herkend als ‘One Direction’, iets waar we zelf nogal trots op waren.

‘I don’t know?! What’s wrong with them?!’

Louis schreeuwde het keihard, alsof hij boos was dat we zijn vermommingen afkraakte. Ik schopte hem tegen zijn achterwerk aan, waardoor hij even een klein gilletje liet horen, maar weer snel wegdook in zijn jas.

‘That wasn’t nice Haz! You better kiss my bum when we’re back home! It hurts..’

Hij jammerde. Maar niemand ging erop in. We keken goed om ons heen of we ergens het blonde koppie van Liz konden herkennen.

‘I guess she’s still in class..’

De jongens zuchtte en bleven even stilstaan.

‘Is there a place where we can skip the crazy outfits and just rest for a while, until she gets back? What about your old room Haz? Do you still have the keys?’

Ik knikte en haalde mijn sleutels uit mijn broekzak. Eventjes voor de zekerheid controleerde ik of ik die inderdaad nog, maar hij hing er gewoon aan.

‘Let’s do that. I still have Liz her keys as well, so let’s steal some pillows..’

‘And food! I’m hungry!’

Niall was er ook meteen weer bij met zijn hoofd. Ik leidde ze naar de studentenhuisjes vlakbij de Universiteit, op vijf minuutjes lopen. Toen we langs Liz haar kamer liepen, zag ik de deurmat al liggen.

‘You’re welcome if you’re nice.
Otherwise: get the fuck out!
With love.’

Dat was dus niet veranderd. Ik was misschien wel een klein beetje bang. Bang dat mijn Liz weg was en er een nieuwe voor in de plaats was gekomen. Misschien wel een met heel veel vrienden.. Wie weet..

‘Haz, relax and don’t cry. Everything’s possible if you just believe..’

Zayn gaf me een aanmoedigend kneepje in mijn schouder. Ik liep drie deuren door en rukte het ‘Te koop’-bord van het raam af.

‘Nothing’s for sale around here, this is my room, asses.’

De sleutel paste nog makkelijk in het slot en ik gaf Liam de eer om hem om te draaien en de deur te openen. Het zag er niet uit alsof ik hier ooit had gewoond. Het was leeg, mijn grijze verf was van de muren en mijn oude, stoffige sofa was ook weg. Harry Styles was hier nog nooit eerder geweest..

‘I’ll be right back.. Nialler? Will you walk with me to get some pillows at Liz her place?’

Hij knikte en liep stilletjes achter me aan, alsof hij het ook voelde.

‘Don’t forget the food Hazz, I’m really hungry.. Oh, and her guitar! I wanna play something. I don’t want to get bored.. It’s good if we sing a few songs together, just to kill some time..’

Ik gaf hem groot gelijk en opende Liz haar kamer. De radio stond nog zachtjes aan, om haar tegen de stilte van de ochtend te weren, zoals ze dat altijd had gedaan als ik er niet was geweest. Als ik thuis sliep en zij om de een of andere reden ook. De kamer was nog steeds gezellig, rommelig maar toch netjes. Haar kleuren waren nog steeds die drie afzichtelijke die we beide zo haatte: roze, paars en rood. Tijd en geld om het op te knappen had ze nooit gehad. Het was raar om weer in deze kamer te zijn. Het haalde bij mij zoveel herinneringen naar boven.

‘Haz, if we ever get out of here, would you like to help me paint the entire room black? I want to irritate the person who’ll live here after me. Like, everything blacker than black! Let’s do it, okay?’

Haar ogen hadden gestraald van het idee en haar mond had de hele avond de mooiste glimlach ooit gehad. Soms kwam er een giechel uit, maar niet vaak. Liz had dat soort momenten, de momenten waar ik het meest van kon genieten.

‘I’ve got the snacks and guitar. Will you grab some pillows please? Louis’ bum still hurts and it’s not very nice to let him sit on the cold concrete. Come on Hazza, we’ll be here again sometimes.. But let’s not make this any worse than it already is, okay?’

Ik knikte, greep wat van haar kussens bij elkaar die ze in alle kleuren en maten en had en liep achter Niall aan, terug naar ons hol.

‘Let’s keep this room, okay? Let’s make this our secret hide-out if we get sick of the world we’re in. So we can calm down a bit and spend some time with ourselves or each other. I still have the keys.. We can copy it and give one to each and every one of us.. Good idea? Or not? We need this.’

Ik keek niet naar de andere toen ik de kamer inliep met de kussens onder mijn armen. Ik wilde alleen maar bevestigingen horen.

‘It’s okay Haz, we’ll do that. But we need to re-decorate it in here as well. I don’t want to hang out in a lousy, empty, ugly room like this..’

Liam grapte, maar meende het wel. Iedereen was het ook daar mee eens.

‘Let’s make some music to kill the time?’

Niall pakte de gitaar en stemde deze een beetje. Hij had er een gehoor in, dus het was zo gedaan. Tokkelend ging hij verder.

‘Yeah, sure, but first give me a pillow for my sore bum!’

Louis griste een kussen onder mijn arm vandaan waardoor de hele stoet naar beneden donderde. Louis kreeg er drie naar zijn hoofd, waarna we er grinnikend allemaal eentje pakte en rond Niall gingen zitten. De eerste noten van ‘What Makes You Beautiful’ werden gespeeld en allemaal zongen we mee. De vibe die er in de kleine kamer hing was zo goed, zo fijn, het voelde vertrouwd. Ik met mijn vier beste vrienden.. We hadden al zoveel meegemaakt. Break-ups, het verlies van familieleden, uitverkochte zalen.. En moest je ons nu zien zitten.

‘Guys?’

Liam, Zayn, Louis en Niall keken me alle vier aan, vragend, wenkbrauwen schoten omhoog.

‘I just want to tell you guys that, no matter what, I’m so glad we met and that Simon hooked us up. You four are my best mates on the planet and nothing, really nothing can change that. I love you guys..’

Ik zat met tranen in mijn ogen. Vandaag was zo’n bizar emotionele dag dat ik mezelf niet eens meer kon beheersen bij een nummer.

‘We feel the same way Hazz, we all do..’

Ik werd in een groepsknuffel getrokken en genoot. Ik had vier vrienden die me zouden steunen, in wat dan ook. Ik gaf ze allemaal een bro-hug en veegde mijn tranen weg.

‘Thanks lads.. Let’s go another song. Our new one! It’s an awesome song and stands for tonight! Let’s live while we’re young!’

Ik zong uit volle borst mee. Het maakte me nu ook niet meer uit wie het hoorde, als we zelf maar genoten. Gelukkig zat de deur dicht en hoorde niemand ons. Door ervaring wist ik dat de kamers hier geluidsdicht waren. Liz en ik hadden het vaak uitgeprobeerd. Liz.. Ik liet nog één traan om haar, om wat ik haar aan had gedaan, om wat er was gebeurd..

‘Hazzabear, what if you kiss her when you see her? No words. Just a kiss, on her mouth. She can’t back down because she doesn’t expect a thing and you get to experience that again. She may recognize your lips..?’

‘Don’t be so ridiculous!’

Eigenlijk klonk het helemaal niet zo raar.. Het was best een goed plan! Maar dan moest ik haar wel eerst vinden.
‘It may be a good idea.. But I don’t know..’

‘You’ll never know, if you never try.’

Niall knipoogde naar me, met een zweem van donkerblauw door zijn ogen heen. Collin, engel van het lot. Het kon misschien waar zijn. Het moest waar zijn. Ik moest haar terug krijgen. Het moest!

BOEM, BOEM, BOEM.

Geschrokken keken we alle vijf naar de deur. Er was iemand.

‘Haz, you need to go! You were a student here.. Help!’

Zayn klonk als een klein meisje dat zich verschool achter haar grote broer, in dit geval Liam. Niall kroop dicht tegen Louis aan. Er was niets meer over van de stoere jongens van net.

‘Alright, I’ll go..’

Zenuwachtig liep ik naar de deur. Wij hoorde hier inderdaad helemaal niet te zijn, maar wat dan nog? Ik had de sleutel en we waren legaal naar binnen gekomen. Langzaam, om zeker te zijn dat het niemand van de bewaking was, deed ik de deur open. Ik keek met verbazing wie er voor de deur stond.

‘Hello? Oh, hai. My name is Liz, and I’m your new neighbour!’

Lachend keek ze me aan, niet wetende dat zij alles is waar ik naar zocht. Haar gezicht, haar lichaam, haar blonde haren die in een vlecht zaten zoals ik het kende, haar mooie ogen en bovendien, haar prachtig lippen. De wereld om me heen vervaagde en ik zag alleen haar nog. Ze zag er niet veel anders uit dan ik wist. Haar haar was misschien iets langer, maar daar bleef het bij. Ze droeg nog steeds dezelfde kleren, had dezelfde tas en was nog steeds zo beeldschoon. Zonder erbij na te denken greep ik haar gezicht vast en drukte ik mijn lippen op die van haar. Ze verstijfde onder mijn aanraking en trok zichzelf geschrokken los, maar ik liet het er niet bij zitten. Ik pakte haar opnieuw vast, dit keer om haar middel en deed het nog eens. Haar ogen sperde zich open en haar vuisten beukte tegen mijn borst aan. Toen ik mijn lippen van die van haar haalde, haalde ze zwaar adem.

‘What.. Why.. Do I know you?!’

Ik keek haar diep in de ogen. Ik wist dat ze me herkende, vooral na die kus. Het moest. Het kon niet anders. Het was zo. Haar ogen lichtte op.

‘Wait.. Give me a second please..’

Ze trok zich los uit mijn armen en liet zich tegen de muur vallen, waarna ze langzaam naar beneden gleed. Haar handen grepen naar haar blonde haar. Haar ogen deed ze dicht, haar benen trok ze op.

‘Liz.. What’s wrong? Do you remember me? I’m Harry.. I’m your Harry..’

Haar handen vertelde me nee.

‘Just.. A.. Minute.. Please..’

De jongens waren denk ik ondertussen nieuwsgierig geworden en drongen zich achter mij in de deuropening.

‘Did you do it?’

‘Did you kiss her?’

‘Did you..’

Ik hief mijn hand als teken dat ze stil moesten zijn. Liz nam een gigantische teug adem..

Reacties: