FanFic.nl

Tortured souls - Zayn Malik

OO4

Zayn
Hijgend lag ik op bed. Mijn borstkas was warm van de kleine zweetdruppels op mijn borst glinsterde in het vage licht van de enkele kaarsen die waren aangestoken. Kity was al enkele minuten weg, maar nog steeds kon ik niet kalmeren. Ik kon mezelf amper in de hand houden om eerlijk te zijn.
Mijn vingers voelden nog steeds vies en plakkerig aan en ik voelde het zuur van braaksel weer in mijn keel komen wanneer ik dacht aan het plezier dat mijn vingers haar gaven.
Ik schudde mijn hoofd, mijn enige vrije minuten wilde ik niet spenderen met het denken aan verschrikkelijke dingen. Ik moest verder werken aan een ontsnappingsplan.
Ik rukte aan het touw waarmee mijn beide armen stevig aan het bed waren gebonden en vloekte toen er geen beweging in kwam.
Gefrustreerd uitte ik een brom en snoof toen het touw een oude wond terug open schuurde.
Ik hoorde iemand de trap afkomen en niet veel later hing de geur van sigaretten in de ruimte.
Ik verroerde niet meer en hield mijn hoofd opzij zodat ik Manon zag binnenstappen.
Ze speelde met de sigaret en keek me even glimlachend aan voordat ze de stoel die aan de andere kant van de kamer stond naar me toe sleurde. Ze zette zich neer en nam nog een trek en blies het wolkje mijn richting uit.
Elke drang die ik ooit naar een sigaret had gehad was niets vergeleken met de walging die ik nu voor de verschrikkelijke stokjes voelde. Alleen maar aan ze denken maakte dat de tientallen wondjes die over mijn hele lichaam verspreid waren begonnen te tintelen.
“Zo Zayn. Heb je al een antwoord voor me ?”�
Manon glimlachte en keek me vragend aan.
Ik wilde iets zeggen, maar de prop in mijn mond verhinderde dat.
Manon boog zich wat naar voor en haalde de prop uit mijn mond en legde hem naast zich op de vuile grond.
“Nee.”� Mijn stem kwam moeizaam, maar ik was blij dat toen ik ze had gevonden de kracht niet ontbrak.
Teleurgesteld keek Manon me aan en veranderde haar blik toen in iets meer ondeugends.
“Jammer.”�
Ze nam de sigaret wat beter vast en drukte hem op mijn arm uit en ik schreeuwde de longen uit mijn leef terwijl de pijn ervoor zorgde dat de ruimte rond me heen begon te draaien.
Na enkele seconden verminderde de pijn en werd ze iets meer draagbaar, maar nog steeds wilde ik mijn huid van me scheuren.
“Ben je zeker ?”�
Haar stom klonk poeslief en spinnend en ik stelde me haar enkele seconden als een kat voor, die met zwiepende staart naar een stervende muis lag te kijken.
Ik knikte, niet meer in staat op de spreken en weer werd de sigaret op mijn huid gedrukt terwijl ik het uitschreeuwde totdat mijn stem wegviel en ik alleen een broos en pijnlijk gevoel in mijn keel overbleef.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.